Το χαμό που έγινε με τους courier να προσπαθούν να σηκώσουν μια ολόκληρη χριστουγεννιάτικη αγορά στους ώμους τους εν μέσω lockdown, πρέπει να τον βιώσαμε όλοι.
Γονείς αναρωτήθηκαν αν θα φτάσουν τα δώρα του Άγιου Βασίλη ή θα πρέπει να βρουν σοβαρή δικαιολογία για τις μουτρωμένες φατσούλες που δεν θα έβρισκαν δώρο κάτω από το δέντρο ή μέσα στην κάλτσα.
Άλλοι έπρεπε να βάλουν τη φαντασία τους να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους με τρόπους πέρα από τους προφανείς, αφού δεν μπορούσαν να έχουν έγκαιρα στα χέρια τους τα προϊόντα που επιθυμούσαν. Μέσα από όλο αυτό, ίσως βρέθηκες κι εσύ να ανακαλύπτεις πράγματα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι.
Όπως ότι ένα τελειωμένο μπουκάλι κρασί μπορεί να γίνει ένα πολύ ατμοσφαιρικό κηροπήγιο. Κι ένα τενεκεδάκι από κονσέρβα ντομάτας πλένεται και γεμίζεται με δυο κλαδιά έλατου και ορίστε το χριστουγεννιάτικο βάζο για το εορταστικό τραπέζι. Σε ακραίες καταστάσεις, κάποιοι από εμάς, φτάσαμε να κάνουμε «μπαλίτσα πιλάτες» το τροφαντό αρκουδάκι που μας κάνει παρέα στον καναπέ. Γιατί αν περιμέναμε την κανονική την μπάλα, στο τέλος θα τρέχαμε σαν τους τρελούς με σημαία μας το νούμερο 6 να βρούμε τον κοιλιακό που χάσαμε εν μέσω καραντίνας. Γενικώς, μπορούμε με ασφάλεια να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι πολλά υλικά που ήδη έχουμε είναι πολυχρηστικά.
Τα λαμπάκια «Τομ Χανκς»
Θυμάσαι το Cloud Atlas; Είμαστε στο Νότιο Ειρηνικό του 1849 όταν ο Τομ Χανκς υποδύεται τον κακοήθη συνεπιβάτη του δικηγόρου πρωταγωνιστή. Το 1936 τον γνωρίζουμε ως τον άπληστο διευθυντή ενός απίθανα κακού πανδοχείου στη Σκωτία. Το 1973, θέλει να βοηθήσει τη δημοσιογράφο Λουΐζα που επισκέπτεται την εγκατάσταση πυρηνικής ενέργειας στο Σαν Φρανσίσκο, στην οποία εκείνος είναι υπάλληλος. Το 2012 η ζωή ενός μικρού εκδότη της Αγγλίας αλλάζει, όταν εκδίδει μια βιογραφία που θα σπάσει ταμεία. Η βιογραφία είναι του τραμπούκου Χόγκινς, που δεν είναι άλλος από τον Τομ Χανκς. Το 2144 η πρωταγωνίστρια Σόνμι κάνει τη δική της προσωπική επανάσταση, έχοντας αντλήσει έμπνευση από την αδερφή της και μία αντάρτικη ταινία όπου ο Τομ Χανκς εμφανίζεται σε ρόλο ηθοποιού. Τελικά, τον απολαμβάνουμε ως κατεστραμμένο πλην αξιοπρεπή βοσκό εν έτη 2321 και 2345 στη Χαβάη, να έχει επιβιώσει από τον παγκόσμιο κατακλυσμό.
Έχεις ποτέ σκεφτεί τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια σου, σαν άλλο Τομ Χανκς; Ένας πρωταγωνιστής, πολλοί διαφορετικοί ρόλοι. Θέλει ταλέντο, δε λέω, αλλά είναι απολύτως σίγουρο πως τα φωτάκια σου το έχουν. Ανήκουν βλέπεις σε αυτή την κατηγορία των πολυχρηστικών μυστήριων αντικειμένων μέσα στο ίδιο σου το σπίτι.
Τα λαμπάκια δεν είναι μόνο για τα Χριστούγεννα
Κάθε Νοέμβρη ή Δεκέμβρη τα βγάζεις από τα κουτιά, προσπαθείς με νύχια και με δόντια -κυριολεκτικά- κάθε φορά να τα ξεμπλέξεις, τσεκάρεις με αγωνία αν ανάβουν ακόμη ή τα έπιασε καμιά υγρασία στο πατάρι και, αν έχουν όλα πάει καλά, τα ξαπλώνεις στα κλαδιά του δέντρου. Και μέσα Γενάρη, πίσω ξανά στη θέση τους, να μπερδεύονται στα σκοτεινά. Δεν είναι κρίμα; Θα μπορούσαν τα φωτάκια σου να γλιτώσουν όλη αυτή την ταλαιπωρία, μαζί τους κι εσύ.
Τα λαμπάκια φωτίζουν τις γωνίες και διώχνουν τα σκοτάδια. Μας χαρίζουν νοσταλγικά συναισθήματα και μας θυμίζουν πως πάντα έχουμε ένα λόγο να γιορτάζουμε, ακόμα και στην πιο δύσκολη συνθήκη. Τα χαζεύουμε και μας αποσπούν την προσοχή, κάπως σαν παραμυθένια αγχολυτικά. Χαλαρώνουν το βλέμμα και το πνεύμα μας εκείνες τις άυπνες νύχτες. Τις λαμπερές μας στιγμές, τις κάνουν ακόμα πιο γυαλιστερές.
Φωτάκια στο σπίτι όλο το χρόνο
Φέτος λοιπόν, μετά τις γιορτές, δεν θα τα αποθηκεύσουμε τα λαμπάκια μας. Θα τα βγάλουμε από το δέντρο, είπαμε, αλλά δεν θα μπουν σε κούτες. Θα μείνουν έξω, να κόβουν βόλτες στο σπίτι μας, φωτίζοντας μέρες και νύχτες με ελπίδα και ζεστασιά, όνειρα και προσδοκίες.
Μπορούμε να τα κρεμάσουμε από το ταβάνι και να απλωθούν ως το πάτωμα, δημιουργώντας έναν statement τοίχο στο σαλόνι μας. Το αποτέλεσμα θα είναι μοναδικό, χώρια που γλιτώνουμε και το χώρο που θα έπιανε ένα φωτιστικό.
Κάνοντας το ίδιο στο υπνοδωμάτιο, θα έχουμε το πιο ονειρικό κεφαλάρι. Ποιος θα ξαναχρειαστεί να μετρήσει προβατάκια;
Πλαισιώνοντας έναν καθρέφτη, δημιουργούνται αντανακλάσεις και ο χώρος γεμίζει έξτρα λάμψη. Και λάμψη θέλουμε όλο το χρόνο.
Όταν μπλέκονται μέσα σε υφάσματα, το παιχνίδισμά τους μας ταξιδεύει.
Τους μήνες που δεν μπορούμε να ανάψουμε το τζάκι -και είναι πολλοί πλέον αυτοί στη χώρα μας έτσι όπως τα κάναμε με το περιβάλλον- αντικαθιστούν επάξια τη ζεστή εικόνα της φωτιάς.
Μπορούν να αποτελέσουν κάδρο για τις αγαπημένες μας φωτογραφίες. Και μάλιστα πρόκειται για το τέλειο κάδρο, αφού μας δίνει το ελεύθερο να προσθαφαιρούμε φωτογραφίες κατά βούληση. Ναι, για τα συναισθηματικά πάνω και κάτω μας μιλάμε, καλά κατάλαβες.
Μπορούμε να σχεδιάσουμε στον τοίχο μια λέξη που μας εμπνέει. Σκέψου να βλέπεις ένα “yum” την ώρα που ξεφουρνίζεις τα επόμενα cinnamon rolls σου.
Μέσα σε οτιδήποτε γυάλινο, μπορούν να αλλάξουν τελείως οποιονδήποτε χώρο. Και μάλιστα εδώ, είναι η εξαίρεση στον κανόνα less is more. Κι άλλες γυάλες παρακαλώ.
Για τις γλυκές βραδιές που δε θέλεις με τίποτα να μείνεις μέσα στο σπίτι, αλλά δεν μπορείς τώρα να πας και κάπου αλλού, το μπαλκόνι σου μπορεί να γίνει το πιο μαγικό μέρος του πλανήτη. Άσε που παίρνει μάτι κι ο περαστικός και η χαρά μεγαλώνει αφού μοιράζεται.
Κι αν στόλισες τα πάντα όλα και μέσα στο σπίτι και απ’ έξω, και τελείωσαν οι γυάλες και οι κουρτίνες και οι καθρέφτες και οι τοίχοι κι έχεις κι άλλα φωτάκια στη διάθεσή σου, στολίσου κι εσύ και στόλισε κι όποιον άλλο θέλεις. Μόνο να φροντίσεις να είναι φωτάκια εξωτερικού χώρου αν είσαι κάπου έξω, μην έχουμε άλλα.
