Όλοι έχουμε ακούσει τη φράση: «Για να μπορέσεις να αγαπήσεις κάποιον πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου». H φράση αυτή, με άλλα λόγια, λέει πως για να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε το συναίσθημα της αγάπης για κάποιον άλλο, χρειάζεται πρώτα να έχουμε καταλάβει το νόημα της ποιότητάς της μέσα από την αγάπη που έχουμε οι ίδιοι για εμάς.

Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, ακόμη και αν έχουμε υψηλή αυτοεκτίμηση, έχουμε βαθιά αγάπη για τον εαυτό μας; Θαυμάζουμε μεν τις ικανότητες και τα ταλέντα μας, αλλά αγαπάμε τον εαυτό μας; Τον θαυμάζουμε ανεξάρτητά από αυτά; Τον επιβραβεύουμε ή τον αγαπάμε όταν περνάει δοκιμασίες; Όταν προσπαθεί να καταφέρει κάτι τελείως καινούργιο ή όταν βιώνει μια απόρριψη; Όταν διαφωνεί με τους άλλους, όταν αποτυγχάνει, είμαστε υπομονετικοί και στοργικοί; Φροντίζουμε τον εαυτό μας όσο θα έπρεπε; Έχουμε έναν ποιοτικά και ποσοτικά καλό ύπνο; Τρώμε φαγητό που κάνει καλό στην υγεία μας; Γυμναζόμαστε;

Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας εάν ήμασταν ανυπέρβλητα ερωτευμένοι με τον εαυτό μας; Εάν δεν μπορούσαμε να περιμένουμε για να μοιραστούμε τον εαυτό μας με τους άλλους και τους κατάλληλους ανθρώπους που είναι για εμάς;  Όταν ερωτευόμαστε, γνωρίζουμε κάποιον και «συλλέγουμε» πράγματα που μας αρέσουν σε εκείνον/η. Σκεφτόμαστε για παράδειγμα, «Μου αρέσει το χιούμορ του/της», «Ξέρει να ακούει ωραία μουσική», «Μου αρέσει που είναι δυναμικός/η», «Μου αρέσει το ντύσιμο που κάνει», «Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται» κλπ. Όλα αυτά τα στοιχεία που μας αρέσουν στον άλλον/η μετατρέπονται αργότερα σε αγάπη. Το κάνουμε άραγε αυτό για τον εαυτό μας; Παίρνουμε το χρόνο για να εκτιμήσουμε πόσο συναρπαστικοί είμαστε;

“Εσύ ο ίδιος, όσο κανένας άλλος σε ολόκληρο το σύμπαν, αξίζεις την αγάπη και την προσοχή σου ”  – Βούδας 

Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει ότι ενδιαφέρομαι για αυτόν, τον φροντίζω και του αναγνωρίζω το δικαίωμα να υπάρχει και να εκφράζεται αυθεντικά. Η αυτό-αγάπη είναι ο σεβασμός και η άνευ όρων αποδοχή για τον εαυτό μας. Αγάπη που είναι τόσο βαθιά, τόσο στέρεα και τόσο ακλόνητη ώστε να επιλέγουμε μόνο καταστάσεις και σχέσεις – συμπεριλαμβανομένης εκείνης που έχουμε με τον εαυτό μας – που αντικατοπτρίζουν την ίδια άνευ όρων αγάπη και σεβασμό. Ας φανταστούμε ότι η αγάπη προς τον εαυτό μας είναι σαν ένα δέντρο. Στην ρίζα του δέντρου  είναι η προσωπική μας αξία, δηλαδή, η αξία που αποδίδουμε εμείς στον εαυτό μας και στα κλαδιά είναι σημαντικές έννοιες, όπως η αποδοχή, η φροντίδα, η συγχώρεση, η εμπιστοσύνη, η εκτίμηση, η έκφραση, ο αυτοσεβασμός και η ευχαρίστηση του εαυτού μας. Φροντίζουμε αυτό το δέντρο αφιερώνοντας του τον κατάλληλο χρόνο;

Η πιο σημαντική απόφαση στη ζωή μας, αυτή που θα επηρεάσει οποιαδήποτε άλλη απόφαση μας, είναι η δέσμευση ότι αποδεχόμαστε και αγαπάμε τον εαυτό μας. Η απόφαση αυτή θα επηρεάσει άμεσα την ποιότητα των σχέσεων μας, την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο και το μέλλον μας. Εξάλλου, η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας είναι η μακροβιότερη που έχουμε και θα έχουμε ποτέ από ό,τι με οποιονδήποτε άλλο…

“Αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου και όλα τα υπόλοιπα είναι δυνατά…” – Lucille Ball