Με ρωτάει η φίλη Αλεξάνδρα ποιο είναι το θέμα αυτής της εβδομάδας, “ethnic” της απαντάω, και εκείνη μου εκφράζει τον προβληματισμό της, ρωτώντας με ποια είναι η διαφορά του ethnic με το boho (το θέμα της προηγούμενης εβδομάδας). Θα κάνουμε λοιπόν ένα μικρό ταξίδι στις τρεις πιο χαρακτηριστικές φυλές τριών ηπείρων άμεσα συνδεδεμένων με τον ethnic trend, να μάθουμε, να χαζέψουμε και να εμπνευστούμε. Στο τέλος, αν όλα πάνε καλά, θα έχουμε καλύψει και την απορία της Αλεξάνδρας.   

Αφρική

Η Αφρική είναι γενικότερα κύρια πηγή επιρροής ethnic στοιχείων στην μόδα και κομμάτια όπως το καφτάνι, με ρίζες από το Μαρόκο, και υφάσματα όπως το “bogolanfini” (bogo= γη,  lan= με, fini= κλωστή), εμπνέουν και συγκαταλέγονται πολλές φορές σε συλλογές μεγάλων οίκων μόδας. Τα African tribal μοτίβα, τα πλούσια κοσμήματα με τις χειροποίητες χάντρες, είναι μερικά από τα λίγα πράγματα που πάντα προσθέτουμε στο style μας μόλις καλοκαιριάσει λίγο. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές φυλές λοιπόν είναι η φυλή των Samburu που  κατοικεί στην κεντρικοβόρεια Κένυα, έχουν πολλά κοινά με τους Μασάι,  και οι ίδιοι αποκαλούν τους εαυτούς τους Lokop. Ως προς τις ενδυματολογικές τους επιλογές, οι άντρες συνήθως φοράνε ένα ροζ ύφασμα (ναι ναι ροζάκι) ή καρό, τυλιγμένο γύρω από τη μέση τους, όπως βάζεις το παρεό το καλοκαίρι ένα πράμα. Φορούν αρκετά κολιέ και βραχιόλια, ενώ οι πολεμιστές της φυλής έχουν τα μαλλιά τους μακριές πλεξίδες βαμμένες στο χρώμα της ώχρας, που τις  κόβουν όταν μεγαλώσουν. Οι γυναίκες παραδοσιακά φορούν δύο κομμάτια ύφασμα, ένα γύρω από τη μέση και ένα γύρω από το στήθος (φούστα- μπλούζα σα να λέμε) σε μπλε, μωβ, κόκκινο χρώμα, ενώ τα τελευταία χρόνια φορούν και μικρά tops με καρό, floral, και animal patterns. Χαρακτηριστικό τους είναι τα πάρα πολλά χρωματιστά χειροποίητα (προφανώς) κολιέ γύρω από το λαιμό, που σίγουρα θα ζήλευες για το καλοκαιρινές σου «ethnic» εμφανίσεις, και το ξυρισμένο κεφάλι τους, που σίγουρα θα ζήλευες κάτι αυγουστιάτικα μεσημέρια στο κέντρο, με το θερμόμετρο να χτυπάει κόκκινο και τα νεύρα σου απ’ τη ζέστη κρόσσια.

• Μεξικό

Η Frida Kahlo, η τεκίλα, η  “la cucaracha”, ο Κάρλος Σαντάνα, τα σομπρέρο, η Salma Hayek, τα μπουρίτος, η Μαρία της γειτονιάς, το “besame mucho” και ο Speedy Gonzalez είναι μερικά από τα πολλά πράγματα που μπορεί να περηφανεύεται το Μεξικό. Έχει κατοικηθεί από διάφορες φυλές μέσα στα χρόνια (Ισπανία, Αζτέκοι, κ.ά.) και όπως είναι φυσικό έχει επηρεαστεί όλος του ο πολιτισμός. Στον τομέα που μας ενδιαφέρει λοιπόν, στην μόδα οι Μεξικανοί ευτυχώς έχουν πλούσια παράδοση, με βασικό χαρακτηριστικό τα έντονα χρώματα. Οι άντρες, πάνω κάτω όπως ήδη έχεις εντοπίσει σε ταινίες (και αποκριάτικες στολές), φορούσαν παντελόνια, μονόχρωμα πουκάμισα και το περίφημο ψάθινο σομπρέρο. Όταν έμπαινε το κρύο, πρόσθεταν το “sarape”, ένα είδος πολύχρωμης κουβέρτας με κρόσσια στο τελείωμα, που έφτανε συνήθως μέχρι τα γόνατα. Ένα επίσημο ένδυμα των Μεξικανών είναι και το  «charro» κουστούμι (αυτό που στις ταινίες φοράνε όταν κάνουν καντάδες). Οι γυναίκες τώρα ήταν κάτι σαν τη χαρά της ζωής. Μακριές (από το γόνατο και κάτω) πολύχρωμες φούστες, πολύχρωμες κοντομάνικες μπλούζες, με κεντήματα λουλουδιών, το huipil, ένα τύπου κοντό γιλέκο μες το χρώμα και το κέντημα κι αυτό, και για το κρύο υπήρχε το rebozo, ένα μακρύ ύφασμα, σαν σάλι, με πολύχρωμα σχέδια, κρόσσια στις άκρες, που χρησιμοποιούταν για ζεστασιά ή σαν αξεσουάρ. Όλα αυτά συνδυασμένα με υπέροχα μαλλιά, με περίτεχνες πλεξίδες και διακοσμημένα λουλούδια. Ay ay ay! Τώρα πια όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί από μοντέρνα ρούχα και μόνο σε μικρές πόλεις και χωριά θα βρεις ανθρώπους ντυμένους με πιο παραδοσιακά ρούχα.

Ινδία

Ένας πολύχρωμος επίγειος παράδεισος για τους ταξιδιώτες και τους φωτογράφους και μια από τις πιο καλλιτεχνικές πολιτείες της Ινδίας είναι το Rajasthan (Ρατζαστάν). Μουσική, χορός, επιπλοποιία, αρχιτεκτονική, φυσικά και δεν θα έλειπε η εντυπωσιακή παραδοσιακή ενδυμασία. Αντανακλώντας τον «πολύχρωμο» πολιτισμό τους,  τα ρούχα τους είναι πολύχρωμα, έντονα διακοσμημένα με καθρεφτάκια και κεντήματα. Οι άντρες με λευκό φουστοπαντέλονο ονόματι “dhoti”, από πάνω  λευκό σαν πουκάμισο ονόματι δεν ξέρω και πλουμιστό τουρμπάνι γνωστό και ως “pagri”. Must επίσης είναι και το μουστάκι. Ένα παραδοσιακό γυναικείο φόρεμα αποτελείται από μία μακριά φούστα τη “lehenga”, ένα κοντό μπλουζάκι το “choli” (προφανώς και δεν γίνεται να φαίνεται ίχνος δέρματος ανάμεσά τους) και ένα ύφασμα που καλύπτουν το κεφάλι τους, προστατεύοντας τες από τη ζέστη και υποδηλώνοντας σεμνότητα.  Το συνολάκι τελειοποιείται με κεντητά παπούτσια τύπου slippers που ονομάζονται “mojari” και πολλά μα πάρα πολλά κοσμήματα, ανάλογα πάντα και με την κοινωνική τάξη.

Σε πολλούς από σας παίζει και να έσπασα τα νεύρα τόση ώρα με τις ξένες ακαταλαβίστικες λέξεις, να με παρατήσατε και να πήγατε για καφέ. Όσοι μείνατε (θα ’στε δεν θα ‘στε πέντε), έχω να σας πω να μπείτε αυτή τη στιγμή και να googlάρετε τη σχεδιάστρια Mara Hoffman, να νιώσετε τι πάει να πει ethnic, να δείτε ξανά το trailer του «Sex and the City movie 2» και μετά πάμε να βρούμε τους άλλους για καφέ.