Κατά τη διάρκεια της καθημερινότητας μας, όλοι μας γινόμαστε αποδέκτες μηνυμάτων και ερεθισμάτων, μιας μεγάλης γκάμας συναισθημάτων. Από το πρωινό καλημέρισμα του γείτονα στο δρόμο για τη δουλειά, έως τη βραδινή μας επιστροφή στο σπίτι, η ημερήσια προσωπική αναφορά για τον καθένα μας, είναι σαφέστατα πλουσιότερη και περισσότερο αναβαθμισμένη, από ότι παλαιότερα. Τι όμως είναι αυτό που μας ευαισθητοποιεί, προκειμένου να αντιληφθούμε με τη σειρά μας και στη συνέχεια να αφομοιώσουμε, ένα νέο στοιχείο ενδιαφέροντος που μέχρι πρότινος δεν μας τραβούσε την προσοχή;
Για ποιο λόγο λοιπόν, παρατηρούμε στο δρόμο καθημερινά ανθρώπους να σαστίζουν μπροστά στο θέαμα ενός γλυπτού, στο άκουσμα μιας μελωδίας ή στην ασυναίσθητη κίνηση του κεφαλιού αριστερά και δεξιά προβληματιζόμενοι ευχάριστα από ένα πίνακα ζωγραφικής;
Η απάντηση σίγουρα δεν είναι μονολεκτική και σαφέστατα ποικίλει, ανάλογα με το προσωπικά μέτρα και σταθμά του καθενός μας. Μέσα σε όλες τις πιθανές υποψήφιες απαντήσεις, η μόδα με τη σειρά της κρατά και ταυτόχρονα διεκδικεί για τους δικούς της λόγους, μια θέση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Μια θέση με βαθύ νοηματικό αλλά και ταυτόχρονα εικαστικό περιεχόμενο, σε όλα τα πλαίσια και τις δραστηριότητες, όπου οι συνθήκες απαιτούν το κάτι παραπάνω, πρόθυμη φυσικά να επωμιστεί και το αντίστοιχο ρίσκο.
Η ικανότητα να ευαισθητοποιείς και ταυτόχρονα να ενσαρκώνεις την αφορμή που χρειάζεται κάποιος/α προκειμένου να εμπνευστεί, είναι μια υπόθεση ιδιαίτερης βαρύτητας. Στηρίζεται πάνω στην καθημερινά ανεξάντλητη διάθεση για εξέλιξη, βασίζεται στο απύθμενο ενδιαφέρον για όλες τις κουλτούρες της υφηλίου (απαλλαγμένο από τυχόν δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις) και φυσικά έχει σαν κύρια αποστολή του, την πνευματική και νοηματική ανύψωση του μέσου ανθρώπου. Απαιτεί καθημερινή ενημέρωση και διέπεται από μια αλτρουιστική διάθεση για κοινή και δημόσια χρήση όλων των μέσων και πληροφοριών που μεμονωμένα ή στο σύνολο τους, δημιουργούν τις προϋποθέσεις της έμπνευσης.
Η κόσμος της μόδας, από τη φύση του βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τους παραπάνω “όρους”, γεγονός που εν μέρει εξηγεί, την ιδιαίτερη κοντινή σχέση της με τον υπόλοιπο κόσμο των τεχνών. Έχοντας πολύ επιδέξια αποδείξει πως η έμπνευση προέρχεται από παντού, η μόδα μας προκαλεί να κάνουμε το ίδιο. Όπως εκείνη εξακολουθεί να βρίσκεται στη διάθεση μας, προκειμένου να υλοποιήσουμε τη δική μας εκδοχή οποιουδήποτε στιλ, ύφους και συμπεριφοράς, έτσι και εμείς καλούμαστε να κάνουμε το ίδιο με τους γύρω μας. Να γίνουμε η δική τους έμπνευση ή αλλιώς η δική τους μόδα. Η φυσική και καθημερινή υπενθύμιση, πως η μόδα υπάρχει για να ευαισθητοποιεί τον κόσμο και να τον κάνει καλύτερο, όχι τόσο οπτικά αλλά συναισθηματικά.
Οι προσπάθειες ευαισθητοποίησης (όπως η μπλούζα της εκστρατείας για το καρκίνο του μαστού, η κόκκινη κλωστή στο πέτο μας για την παγκόσμια ημέρα HIV κ.α ) έχουν σαν αιχμή του δόρατος τη μόδα, καθώς ο κόσμος έχει μια ιδιαίτερη στενή σχέση μαζί της. Όλοι μας εκπροσωπούμε μια μόδα, όχι εκείνη των ρούχων αλλά των ιδεών, των αξιών, των αντιλήψεων και της ηθικής.
Αν λοιπόν οι πράξεις μας έχουν την πρόθεση να εμπνεύσουν και να ευαισθητοποιήσουν όλο τον άμεσα δικό μας κοινωνικό περίγυρο (και αυτός με τη σειρά του στη συνέχεια το δικό της) τότε σίγουρα η μόδα μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, απλούστατα γιατί μόδα είμαστε πρώτα εμείς σαν άτομα και στη συνέχεια τα ρούχα.
Yorgos Pantazonas – (www.stylists.gr)
