Η Εύα Τοπαλίδου είναι η εμπνευστής και δημιουργός του Rdeco, ενός από τα πρώτα blog διακόσμησης στην Ελλάδα, με φανατικούς αναγνώστες μέχρι και σήμερα. Μοιράζει το χρόνο της ανάμεσα σε ιδιαίτερες διακοσμητικές πινελιές σε σπίτια και μαγαζιά, στο μαγαζί της στο Μοναστηράκι αλλά και στο Τσικνάκο, το εστιατόριο ψαριών στο Αιγάλεω.

• Πες μας δυο λόγια για το Rdeco

Το Rdeco είναι ένα blog διακόσμησης, είναι το πιο δημοφιλές αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, έχει 12.000 followers στο facebook και πολύ καλές αναγνώσεις. Έχει πολλούς φανατικούς αναγνώστες, μπαίνουν, γράφουν, ζητούν συμβουλές, στέλνουν φωτογραφίες από τα σπίτια τους. Ξεκίνησε το 2007 μαζί με το Θοδωρή Γεωργακόπουλο, εμείς ήμασταν τότε όλοι κι όλοι στο blogging. Ξεκίνησα να γράφω λοιπόν γιατί μ αρέσει να γράφω ούτως ή άλλως και γιατί ήθελα να μαζεύω ότι βρίσκω από διαδίκτυο. Μετά πήραμε ένα domain, το φτιάξαμε σαν κανονικό site. Βέβαια εντάξει στην Ελλάδα δεν κατάλαβα ποτέ γιατί θεωρούμε υποτιμητικό το να λες ότι έχω blog και όχι website. Είχα το γραφείο μου στο Μοναστηράκι και έπειτα από λίγο καιρό φτιαξαμε και το κατάστημά μας. Στην αρχή είχαμε ξεκινήσει με e-shop αλλά καχυποψία πάλι και το γυρίσαμε στο φυσικό κατάστημα.

• Το νέο σου επαγγελματικό βήμα; Το εστιατόριο Τσικνάκος;

Άνοιξα εστιατόριο ψαριού μαζί με τον καλό μου φίλο Γιάννη στο Αιγάλεω, το καλύτερο ψητό χταπόδι της Αθήνας, σας το λέω εδώ αποκλειστικά. (γέλια) Πάντα μου άρεσε και η ιδέα της φιλοξενίας και της μαγειρικής και είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θα άνοιγα ένα εστιατόριο κάποτε. Ε ήρθε ο Γιάννης στο δρόμο μου, πολλά χρόνιο στο χώρο και ειδικά στον τομέα του ψαριού και η απόφαση ήταν εύκολη.  Έχουμε πολύ καθαρό ψάρι, μικρές ποσότητες φρέσκου ψαριού που καταναλώνονται καθημερινά. Εγώ έχω επιμεληθεί τις σαλάτες, το styling του πιάτου και του μαγαζιού εννοείται. (γέλια) Είναι ένα μεγάλο σχολείο, μαθαίνεις κάθε μέρα και μια πάρα πολύ απαιτητική δουλειά, γι αυτό και στην Ελλάδα λίγοι την κάνουν σωστά επειδή δεν την παίρνουν σοβαρά.

• Βρίσκεις κοινά στοιχεία μεταξύ κουζίνας και διακόσμησης;

Ναι η διακόσμηση έχει να κάνει απόλυτα με το styling του πιάτου. Στη διακόσμηση για να καταλήξεις να φτιάξεις ένα χώρο σωστό πρέπει να έχεις τα χρώματα, τις υφές. Αυτή η διαφορετικότηα φέρνει και τη ζωντάνια στο χώρο. Το ίδιο ισχύει και για το styling του πιάτου. Θέλεις δηλαδή να έχεις το χρώμα, αλλά και τη γεύση ,πρόκληση ντεκοραρίσματος. Ο τρόπος που λειτουργείς πρέπει να έχει αναφορές στο παλιό γιατί πρέπει να τονίσεις την ιστορία του ονόματος που κουβαλάς, οπότε δε μπορείς να κάνεις κάτι πολύ μοντέρνο. Πρέπει να φροντίζεις να βρίσκεις πράγματα που θα ταιριάζουν και με το χρόνο στον οποίο αναφέρεσαι, οι ψωμιέρες μας ας πούμε είναι από παλιατζίδικα.  Βρίσκεις παλιά αντικείμενα, τα μιξάρεις με καινούρια, προτιμάς τις απλές φόρμες και μετά αρχίζεις και ασχολείσαι με το φαγητό και το ντεκόρ. Στην Ελλάδα γίνονται ανακατέματα η αλήθεια είναι. Μία μοντέρνα παρουσίαση σε ένα παλιό παραδοσιακό πιάτο δεν πετυχαίνει πάντα. Είναι καλό να υπάρχει μέτρο, έχουμε άλλωστε μεγάλη παράδοση στην κουζίνα μας.

• Τι είναι αισθητική;

Αισθητική είναι αυτό που νιώθεις ότι σε διαπερνά. Αυτό που μέσα σου μιλάει, τιποτε άλλο. Εγώ δε θα σου πω ότι το δικό μου σπίτι είναι το ιδανικό, κάποιος μπαίνει μέσα και λέει ουάου, άλλος το βρίσκει υπερφορτωμένο, άλλος άβολο. Εάν εσύ νιώθεις ότι αυτό που κάνεις, ή αυτό που λες, ή αυτό που φοράς είναι ειλικρινές και πηγάζει από μέσα σου, αυτό είναι η αισθητική. Είναι προσωπική και δε φτιάχνεται. Δε μπορείς να φτιάξεις την αισθητική ενός ανθρώπου, θα κουβαλάει τη δική του. Μπορείς να τη βελτιώσεις όμως. Όλοι έχουμε το γούστο το προσωπικό, απλά πολλοί δεν έχουν εξασκηθεί πάνω σε αυτό ή δεν τολμάνε. Οι έλληνες δεν είναι τολμηροί, ούτε στα σπίτια τους.

• Ο  Έλληνας έχει αισθητική;

Έχει αισθητική ναι αλλά έχει πάρα πολλές καταβολές ιδιαίτερες. Προέρχεται από προσφυγιά, από χωριό, από πολύ αυστηρά παραδοσιακά πλαίσια, από φτωχογειτονιές, παραδοσιακά βιώματα, αυστηρούς δεσμούς στην οικογένεια και στο τραπέζι φαγητού. Ο Έλληνας είναι ο μόνος που μπορεί να κάτσει στο τραπέζι και να φάει ένα ταψί φαγητό. Ο Έλληνας και ο ιταλός ενδεχομένως. Ο Έλληνας λοιπόν είναι όλο αυτό το μείγμα. Αυτό λοιπόν μέσα από τα χρόνια και την εξέλιξη και την παγκοσμιοποίηση προσπαθεί να φιλτραριστεί. Πατάμε με το ένα πόδι στην Ευρώπη και το άλλο στην Ελλάδα. Το πιο πετυχημένο στυλ που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του έλληνα είναι το mix&match.

• Θα άλλαζες κάτι στον τρόπο σκέψης του Έλληνα;

Δε θα μπορούσα εγώ να αλλάξω, είναι δική του απόφαση. Δε μπορείς να πάρεις κανέναν να τον αλλάξεις. Ούτε θα θελα ξαφνικά ο Έλληνας να αλλάξει και να γίνει Αμερικάνος, για ποιο λόγο δεν είναι καλύτεροι από εμάς. Αυτό που ο Έλληνας θα μπορούσε να αλλάξει μόνος του είναι να ασχολείται λίγο πιο σοβαρά με τα πράγματα, να μην είναι τσαπατσούλης και επιφανειακός. Και να ασχολείται λίγο περισσότερο με την τέχνη.

• Η διακόσμηση είναι ταλέντο;

Ταλέντο που θέλει πολλή δουλειά. Μαθαίνεται αλλά δε διορθωνεται εύκολα. Ο διακοσμητής είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κατά βάση πρέπει να ενδιαφέρεται για τους άλλους. Δε μπορεί ο πελάτης σου να σου ναι αδιάφορος, πρέπει να μάθεις τις συνήθειές του, τον τρόπο που ζει, πώς περνάει τη μέρα του. Ενδιαφέρεσαι για το πού θα κάτσει το πρωί να πιει τον καφέ του. Πρέπει να έχεις τη ματιά και να έχεις και προσωπικότητα. Πρέπει και κάποια στιγμή να έχεις τα κότσια να πεις εγώ αυτό βλέπω μπροστά μου, δε με νοιάζει τι λένε οι κανόνες. Και εκεί πρέπει να έχεις την εμπειρία και την προσωπικότητα για να γίνει σωστό. Να περάσεις δηλαδή και  τη δική σου τη ματιά μέσα στο αποτέλεσμα.

• Ποια είναι τα απαραίτητα προσόντα για το επάγγελμά σου;

Για να κάνεις styling πρέπει να έχεις αυτό που λέμε στη δουλειά μου, τη ματιά. Έχει να κάνει με τη γεωγραφία και το χρώμα. Δοκιμή και ματιά. Είναι θέμα πείρας και συνεχούς εξάσκησης και ευρηματικότητας. Πρέπει να στήσεις κάτι που να είναι ιδανικό. Ένας καλός στυλίστας θα μπορούσε να είναι φωτογράφος, ή γραφίστας. Αυτοί ασχολούνται με τη σύνθεση άρα μπορούν να καταλάβουν τη σχέση που έχουν τα χρώματα μεταξύ τους, τη γεωμετρία της εικόνας και όλο αυτό το πράγμα. Έχω κάνει και βοηθός φωτογράφου και με βοήθησε πολύ αυτό στη δουλειά μου.  Έβλεπα τι κοιτάζει ο φωτογράφος μέσα από το δικό του φακό, μάθαινα που πρέπει να κοπεί το κάδρο. Άρχισα σιγά σιγά να καταλαβαίνω ότι είναι τελείως διαφορετικό το να στολίσω εγώ το σπίτι μου με το να φωτογραφηθεί και να απεικονιστεί το ίδιο.

• Τι δεν πρέπει να λείπει από τη διακόσμηση ενός σπιτιού;

Ο ίδιος ο άνθρωπος που μένει εκέι μέσα για να το φροντίζει καθημερινά. Να το αγαπάει, δεν πρέπει να αφήνει τον εαυτό του απ έξω

• Το savoirville πώς θα το φανταζόσουν σαν σπίτι;

Θα ήσασταν πάρα πολύ trendy. Η fashion blogger που φοράει το κοντό φουστάκι με τη γαλότσα και είναι χαρούμενη και κάθεται σε ένα καναπεδάκι ροζ. Trendy και χαρούμενο! Φωτογραφίες: Pantelis Balis Photography Rdeco Rdeco Shop Αγίας Θέκλας 4, Μοναστηράκι Τσικνάκος daily fish Moσχονησίων 13, Αιγάλεω