Είμαι ένα εκνευρισμένο κορίτσι που έχει συμμορφωθεί.

Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, έδωσα την υπόσχεση να σταματήσω να δικαιολογώ την κακή συμπεριφορά μου. Έτσι έκανα κάτι κλισέ, ορκίστηκα να αφιερώσω έναν ολόκληρο χρόνο στο να αγαπώ περισσότερο τον εαυτό μου. Το πιο τρελό είναι οτι … νομίζω οτι πέτυχε.

Τίποτα δεν είναι γενναίο αν δεν είσαι έστω και λίγο τρομοκρατημένη πριν το κάνεις. Προσωπικά, το να δεσμευτώ στο να αγαπώ τον εαυτό μου δεν ήταν σαν να αποφασίζω να βγω απο το comfort zone μου, ήταν περισσότερο σαν να τρέχω έναν μαραθώνιο με κλειστά τα μάτια – αδύνατο και γελοίο. Συνειδητοποίησα οτι αν δεν ξεκινούσα να αλλάζω τα λιγότερο ευχάριστα στοιχεία του εαυτού μου, η πιθανότητα του να ξυπνήσω σε 75 χρόνια και να σκεφτώ “δεν μου αρέσω” είναι αρκετά μεγάλη. Έναν χρόνο πριν, δεν μου άρεσα ιδιαίτερα γιατί δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα οι άνθρωποι. Έκανα το λάθος να προσπαθώ να βάλω ένα κομμάτι παζλ σε λάθος θέση, ξόδεψα τόσο πολύ χρόνο και ενέργεια στο να επικεντρώνομαι σε αυτά που έκαναν οι άλλοι ώστε εκνευριζόμουν αντί να επικεντρώνομαι σε μένα. Η ζήλια και η ανασφάλεια είναι τα πρώτα αισθήματα στα οποία καταφεύγουμε,σύμφωνα με τους ειδικούς, αλλά το να μάθουμε να είμαστε απλά ο εαυτός μας είναι το δύσκολο κομμάτι.

Το μόνο πράγμα που μπορεί να μειώσει το θυμό -που συχνά μπορεί να συσσωρευτεί μέσα μας- είναι να μη μισούμε τον εαυτό μας. Η αλλαγή δεν έρχεται όταν συνειδητοποιείς οτι δεν σου αρέσει ο άνθρωπος που έχεις γίνει αλλά όταν αγαπάς τον εαυτό σου αρκετά ώστε να καταλάβεις ότι σου αξίζει μια ζωή χωρίς ανασφάλειες. Τους τελευταίους μήνες έμαθα οτι είμαι ένα άτομο με πολλά συναισθήματα και πως το οτι μου παίρνει χρόνο να φιλτράρω όλα αυτά τα συναισθήματα δεν είναι δείγμα αδυναμίας αλλά μια τακτική να αγαπώ τον εαυτό μου και τους γύρω μου καλύτερα.

Το μόνο πράγμα που μπορεί να μειώσει το θυμό που συχνά μπορεί να συσσωρευτεί μέσα μας είναι να μη μισούμε τον εαυτό μας.

Πριν απο έναν χρόνο, η συνειδητοποίηση οτι γίνομαι κάποια που δεν μου αρέσει με τρομοκράτησε. Αλλά είχα δυο επιλογές: να προχωρήσω σε κάτι λιγότερο άβολο και κοινώς παραδεδεγμένα γελοίο, όπως το να αφιερώσω έναν ολόκληρο χρόνο στο να αγαπώ τον εαυτό μου, ή να παραμείνω στη βολική φούσκα του αρνητισμού.

Ποτέ δεν αμφέβαλλα την απόφαση μου να τολμήσω κάτι που προηγουμένως με έκανε να νιώθω άβολα. Κάθε μέρα που ξυπνάω και νιώθω λίγο περισσότερο θυμό να έχει φύγει απο μέσα μου, ξέρω οτι πήρα τη σωστή επιλογή.

Αρχικό άρθρο στο darlingmagazine.org

Φωτογραφίες από Jaicee Morgan