Το πρώτο τραγούδι που άκουσα από τους Explosions In The Sky ήταν το Your Hand In Mine. Και το ξανάκουσα ακριβώς μετά την πρώτη ακρόαση. Όχι γιατί δεν πρόσεχα, αλλά γιατί δεν ένιωσα. Ή μάλλον γιατί ένιωσα πάρα πολλά.
Και ύστερα συνέχισα να τους ακούω σαν να ήταν ένα από τα συγκροτήματα που άκουγα στο λύκειο στον δρόμο και πίσω για το σχολείο. Σαν να ήταν ένα από τα συγκροτήματα που με βοηθούσαν να σκεφτώ, να διαβάσω, να νιώσω. Σαν να μην μπορούσα να νιώσω την στιγμή αν από πίσω δεν έπαιζαν οι Explosions In The Sky. Γιατί ήταν τα πυροτεχνήματα που έσκαγαν στον δικό μου ουρανό.
Μέχρι που ήρθε στο mail μου το δελτίο τύπου για την συναυλία τους στο Gagarin 205 στις 15 και 16 Οκτωβρίου. Ουρανοκατέβατη.
Οι Explosions In The Sky γεννήθηκαν στο Όστιν του Τέξας τη δεκαετία του ‘90. Μια από τις καλύτερες δεκαετίες της μουσικής. Είκοσι χρόνια στον δρόμο και η συναρπαστική πορεία τους καταμεσής της ηλεκτρικής ζούγκλας αρχίζει να καταγράφεται την στιγμή που οι The American Analog Set μαγεύονται από το How Strange, Innocence και το παραδίδουν με μια μεγάλη καρδιά και ένα λαμπερό βλέμμα στην Temporary Residence Limited με ένα σημείωμα να λέει, “This totally fucking destroys”. Τι δεν κατάλαβες;
Αυτό ακριβώς το σημείο ήταν η αφετηρία της διαδρομής των Explosions In The Sky, ενός instrumental indie rock συγκροτήματος που κατέκτησε την Post-Rock σκηνή. Ήταν ένα πείραμα της Ροκ που έτυχε να πετύχει.
Those Who Tell the Truth Shall Die, Those Who Tell the Truth Shall Live Forever (2001), The Earth Is Not a Cold Dead Place (2003), All of a Sudden I Miss Everyone (2007), είναι όλα τους αριστουργήματα που χαράχτηκαν στις ψυχές μιας ολόκληρης γενιάς. Κι ας μην είναι η δικιά μου.
Οι Explosions In The Sky ήρθαν στην Αθήνα πρώτη φορά το 2008. Σε μια Αθήνα που καίγεται καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν ένα ανεπανάληπτο sold out live στο AN Club, στα Εξάρχεια. Χωρίς να είχα την τύχη να πάω, όσοι παρευρίσκονταν το περιγράφουν με μια μόνο πρόταση “ήταν μια γροθιά στο στομάχι από την οποία έκανες μήνες να συνέλθεις”.
Το δεύτερο λιθαράκι τους στην μουσική βιομηχανία το έβαλαν όταν πρωτοβγήκε το Take Care, Take Care, Take Care το 2011 κι επιβεβαίωσε πως οι τύποι αυτοί ήταν ό,τι πιο καλύτερο μπορούσε να συμβεί στο post-rock. Κι έτσι συνέχισε το ταξίδι προς τα πάνω, αφού τα τελευταία χρόνια μοιάζει να μονοπωλούσαν τις σημαντικότερες μουσικές σκηνές και τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου μας. Γιατί όλοι πήγαιναν γι’ αυτούς. Μόνο γι’ αυτούς. Γιατί σε έκαναν να νιώθεις πράγματα που δεν ήξερες ότι μπορείς να νιώσεις. Σε έκαναν να μουδιάζεις ολόκληρη σε μια μόνο μελωδία τους.
Κι ενώ ψαχνόσουν να καταλάβεις από πού και πως ήρθε όλο αυτό στην ζωή σου, αυτοί συνέχισαν να σε τραβούν μαζί τους με τα Prince Avalanche (2013), Lone Survivor (2014), Manglehorn (2015). Αυτοί που ήθελες να καταλάβεις μα ποτέ δεν κάθισες να ψάξεις γιατί φοβόσουν μη σταματήσεις να το νιώθεις. Είναι αυτοί που πλέον πάνε μόνο στην μεγαλή οθόνη με Original Soundtracks.
Οι Explosions In The Sky έρχονται τώρα, μετά από σχεδόν μια αιωνιότητα με νέο υλικό. Το “The Wilderness” είναι το ολοκαίνουριο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε τον περασμένο Απρίλιο και από τότε που διέρρευσε κάποιο μέρος του, όλοι μιλούν για “ό,τι πιο συγκλονιστικό έφτιαξαν ποτέ, για το απόλυτο αριστούργημά τους μέσω του οποίου ξαναγράφουν Ιστορία”, κοινώς την καλύτερη στιγμή μιας εκπληκτικής μπάντας. Σε αυτό το άλμπουμ, οι Explosions In The Sky συμπράττουν με συμπαραγωγό τον μακροχρόνιο συνεργάτη τους, John Congleton (βραβευμένος με Grammy).
Από το ηλεκτρονικό άκουσμα του πρώτου κομματιού μέχρι την ατμοσφαιρική διάλυση του Landing Cliffs, το “The Wilderness” είναι ένα άλμπουμ των Explosions In The Sky, στο οποίο καταφέρνουν να συνυπάρξουν η punk dub, το noise και η ατμοσφαιρική folk χωρίς ίχνος τεχνάσματος.
Λίγο από Peter Gabriel, The Cure στην δόξα τους και Fleetwood Mac. Οι παραπάνω είναι εκείνοι που αποτελούν τα χαρακτηριστικά ενός παράξενα όμορφου άλμπουμ. Και αν το “The Earth Is Not A Cold Dead Place” ήταν το άλμπουμ που καθόρισε την καριέρα των Explosions In The Sky, τότε το “The Wilderness” είναι εκείνο που την καθορίζει ξανά.
Το Σάββατο 15 και την Κυριακή 16 Οκτωβρίου στο Gagarin 205.