Ανεξάρτητα από τα ψυχικά χαρίσματα, τις ικανότητες και το ταλέντο που μπορεί να διαθέτει κάποιος φαινομενικά “ικανός”, προκειμένου να αποφοιτήσει από κάποια σχολή ή να ολοκληρώσει κάποιο δύσκολο project, υπάρχει και ένα στοιχείο λιγότερο αναγνωρίσιμο που δεν υστερεί καθόλου συγκριτικά με τα παραπάνω “πολύτιμα” συστατικά της επιτυχίας, η φιλοδοξία. Μια διαφορετικά “φορτισμένη” ματιά, ένα διαφορετικό σχολείο σκέψης που τα θεμέλια του εντοπίζονται πάνω στη μόνιμη διάθεση για διαφοροποίηση και εξέλιξη από το εργασιακό αλλά και γύρω περιβάλλον του.
Η πιο συνηθισμένη αντίληψη για τη συγκεκριμένη πάστα ανθρώπων, ποικίλλει ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας μας προσεγγίζει τη συγκεκριμένη έννοια. Η φιλοδοξία για αρκετούς, αποτελεί την αιχμή του δόρατος της εξέλιξης και της διάκρισης στο στίβο μάχης του ερευνητικού ή του εκτελεστικού τους πεδίου, ενώ αντίθετα για άλλους προσωποποιεί την εικόνα ενός ιδιόμορφου και εγωκεντρικού ανθρώπου, που προσπαθεί να ξεχωρίσει και να διαφοροποιηθεί μέσα από την κόντρα πορεία που ακολουθεί ενάντια στην υπάρχουσα κοινή αντίληψη!
Όλοι μας θυμόμαστε από τα παιδικά ή έστω τα φοιτητικά μας χρόνια, τη διάκριση και τη διαβάθμιση ανάμεσα στα θέλω των διπλανών μας. Όλοι διεκδικούσαν την ίδια κορυφή, αλλά ο καθένας τους ακολουθούσε διαφορετικό μονοπάτι, ανάλογα με την ένταση και το πάθος που κουβαλούσε για το συγκεκριμένο είδος. Από τη μια πλευρά το ταλέντο που ξεχώριζε και σε μάγευε μέσα από την απλότητα που υπερνικούσε τα εμπόδια και τις εκάστοτε δυσκολίες, και από την άλλη η ακατάπαυστη προσπάθεια και η ασυμβίβαστη λογική, όπου απολύτως επαναστατικά αρνιόταν πεισματικά να ακολουθήσει το “σίγουρο” και δοκιμασμένο δρόμο.
Όπως σε κάθε τομέα έτσι και σε αυτόν της μόδας, όλοι όσοι αποφασίζουν να μυηθούν σε αυτό τον υπέροχο, λαμπερό και τρομερά απαιτητικό χώρο γρήγορα συνειδητοποιούν, πως πίσω από το ταλέντο και τη σκληρή δουλειά, ο ιδανικότερος “οδηγός” προς την επιτυχία είναι η φιλοδοξία. Ένας “φυσικός” τρόπος διαλογής και επιλογής εκείνων που κατά τη διάρκεια τόσο της προετοιμασίας τους, όσο και κατά την άσκηση της ειδικότητας του, κάποιοι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα πάντα για να πετύχουν. Είναι αυτοί οι ιδιαίτεροι, οι ασυμβίβαστοι, οι τελειομανείς που διψούν για μάθηση και που μέσα από τα συνεχή σφάλματα και τα λάθη τους, αποκομίζουν σταδιακά την πολυπόθητη εμπειρία που στο άθροισμα τους, διαμορφώνουν το δικό τους ξεχωριστό τρόπο σκέψης.
Οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μας είναι φιλόδοξοι. Αυτό που διαφοροποιεί τον έναν από τον άλλο, ίσως να εντοπίζεται στη συχνότητα με την οποία την εξελίσσει. Στο τρόπο που ανανεώνει τις ιδέες του, στο χρόνο που επενδύει καθημερινά για την έρευνα του, αλλά κυρίως στο πως οραματίζεται τον εαυτό του μετά από καιρό. Πρόκειται ίσως για μια μορφή καθημερινού σμιλεύματος μιας εικόνας που όσο περισσότερο ασχολείσαι μαζί της, τόσο πιο ξεκάθαρες απαντήσεις λαμβάνεις σχετικά με την εικόνα που επιθυμείς να έχει ο εαυτός σου, η γκαρνταρόμπα σου και κυρίως η δουλειά σου. Ίσως άλλωστε η σημασία να μην εντοπίζεται μόνο στο να δημιουργείς και να διεκδικείς, αλλά στο λόγο που έχεις επιλέξει το κάνεις.