Το ψυγείο μου έχει μέσα του βούτυρο, μαρμελάδες, ψωμάκια τοστ και πολλά αυγά.
Στο συρτάρι υπάρχουν λαχανικά, κάποια ζουν, κάποια όχι. Έξω του έχει μαγνητάκια που κρατάνε φωτογραφίες, όλα ήρθαν στο ψυγείο μου από διάφορες πόλεις του κόσμου και νησιά του Αιγαίου. Τα βγάζω για να καθαρίσω την επιφάνεια της πόρτας. Θα τα κολλήσω και πάλι, θέλω να τα βλέπω εκεί. Μου αρέσει που έχω ταξιδέψει σε όλα αυτά τα μέρη. Μου αρέσουν κι όλες οι φωτογραφίες. Μετανιώνω που δεν αγόραζα καρτ ποστάλ και που έβαλα νούμερο δυο στη λίστα δραστηριότητας το ψυγείο.
Τα καλύτερα ταξίδια τα έχω κάνει με τον Στάθη και τον Μίμη.
Δε βαριούνται ποτέ, ο Στάθης αναλαμβάνει την ψυχαγωγία μας. Κανονίζει όλες τις περιηγήσεις, προγραμματίζει τις επισκέψεις στα μουσεία, βρίσκει τις πιο ενδιαφέρουσες εκθέσεις και διαλέγει τις παραστάσεις που θα ευχαριστηθούμε κι όχι τις εξεζητημένες. Ο Μίμης φροντίζει για την διατροφή μας, ξετρυπώνει τοπικά μαγαζιά, μας τρέχει για να δοκιμάσουμε νόστιμο φαγητό του δρόμου και κάνει κράτηση σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια που συνήθως μαγειρεύει κάποιος γνωστός σεφ.
Φαντάζεται πως κάποτε θα είμαστε καλοπληρωμένοι – άρα μας φαντάζεται για πάντα υπάλληλους- και θα κάνουμε θεματικά ταξίδια, θα ταξιδεύουμε για γαστρονομικό τουρισμό ή για να ακούσουμε μια συναυλία. Εγώ όπως καταλάβατε δεν κάνω τίποτα. Δίνω το μερίδιο μου, περνάω υπέροχα και τραβάω φωτογραφίες για τα ψυγεία και των τριών. Τους γνωρίζω τα τελευταία δέκα χρόνια, εκείνοι γνωρίζονται απ’ το σχολείο. Έβγαινα με έναν φίλο τους, περνούσα πιο ωραία μαζί τους παρά με τον φίλο τους οπότε άφησα τον φίλο τους κι έκανα δικούς μου φίλους τους φίλους του.
Μου λείπουν πολύ αυτοί οι δυο.
Ο Στάθης είναι πολύ αγχωμένος με την σταματημένη δουλειά του και με την δουλειά της φίλης του που δε λέει να σταματήσει με τίποτα και την κρατάει εκτός σπιτιού. Βλέπει συνέχεια θέατρο και θεωρεί πως η ελεύθερη προβολή του είναι πολιτισμός. Ο Μίμης τρέχει για όλη την φαμίλια, έχει μαμά, μπαμπά, γιαγιά, παππού και αδερφή της γιαγιάς. Έχει στείλει ήδη μήνυμα στο 13033 και για τους πέντε από τους έξι λόγους και παρακαλάει να μείνει στα ίδια. Κι εγώ το ίδιο.
Συνεχίζω με το ξεσκαρτάρισμα στα λαχανικά, βρίσκω ζωντανά καρότα και τα ξεπλένω στον νεροχύτη γιατί ένας πεθαμένος άνιθος τα έχει λερώσει. Αυτό που βλέπω έχει ενδιαφέρον, το νερό πέφτει με δύναμη στα καρότα κι εγώ χωρίς λόγο θέλω να τα βγάλω φωτογραφία. Δεν θα ήταν ωραία να κάνω αυτό στη ζωή μου; Όχι να καθαρίζω ψυγεία επαγγελματικά, να τραβάω φωτογραφίες και να γίνω καλοπληρωμένη φωτογράφος ψυγείων. Η μηχανή μου έχει φωτογραφίες από τις δέκα πρώτες μέρες του Μαρτίου, είναι λίγες. Θα φροντίσω τον Απρίλιο είτε έξω είτε μέσα να έχει παραπάνω.