Ο Φόβος του Στέφαν Τσβάιχ παρουσιάζεται αυτήν την περίοδο (μέχρι 31/01) στο Θέατρο Βασιλάκου, σε διασκευή και σκηνοθεσία Έλενας Πέγκα. Πρόκειται για μία παράσταση “για τις απαγορευμένες επιθυμίες”, για τα έντονα αισθήματα, για τον φόβο. Τον φόβο που μας βρίσκει πάντα, μας επηρεάζει, μας καθορίζει. Μιλήσαμε με τους ηθοποιούς Παναγιώτη Σούλη και Κατερίνα Μαούτσου για την παράσταση, την εμπειρία που προσφέρει και τις σκέψεις που προκαλεί!

“Μικρή ή μεγάλη, η τιμωρία είναι πάντα καλύτερη από το αβέβαιο, το ατελείωτο μαρτύριο του φόβου.”

Σ.Τσβάιχ

Γιατί να παρουσιαστεί ο Φόβος του Σ. Τσβάιχ στην εποχή μας; Π. Σ: Όλοι μεγάλοι συγγραφείς δεν έχουν εποχή είναι διαχρονικοί. Έτσι και ο Στέφαν Τσβάιχ με τον “φόβο” του θίγει θέματα που αφορούν άμεσα την εποχή μας, νομίζω και την εποχή μετά από μας…

Κ. Μ: Το κείμενο αυτό δεν πραγματεύεται κάτι που έχει να κάνει με μια εποχή. Ο φόβος είναι συνυφασμένος με την ύπαρξη και αυτό πραγματεύεται το έργο.

Μπορεί να υπάρξει ζωή χωρίς φόβο; Είναι σε κάθε περίπτωση ανασταλτικός παράγοντας ή μπορεί να λειτουργήσει και θετικά; Π. Σ: Νομίζω πως όχι… Αν και θα ήταν ιδανικό. Για φανταστείτε μια ζωή χωρίς φόβους… Οι άνθρωποι δυστυχώς έχουμε μάθει να λειτουργούν μέσα από το φόβο.

Κ. Μ: Μάλλον ένας ενδιαφέρων δρόμος στη ζωή είναι αυτός που οδηγεί στον λιγότερο φόβο. Ανασταλτικά μπορεί να λειτουργήσει σε αυτόν που δεν τον συνειδητοποιεί, που νομίζει πως δε φοβάται.

Τι αντίκτυπο έχει ο φόβος στο σώμα μας; Π. Σ: Ο φόβος στον κάθε άνθρωπο αντανακλάται με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικές εντάσεις.

Κ. Μ: Νομίζω ότι η γκάμα κυμαίνεται από συμπτώματα ακραίας αδυναμίας και παθητικότητας έως και προσπάθειες για ακραία δύναμη και επιθετικότητα. Θα μπορούσε κάποιος να προκαλέσει ασθένειες στο σώμα του από φόβο, αλλά κάλλιστα μπορεί και ένας ´σφίχτης´ να έχει φτάσει σε αυτό το σωματικό αποτέλεσμα από τον ίδιο λόγο.

Πως μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε; Το θέατρο μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπισή του; Π. Σ: Για να τον αντιμετωπίσουμε πρέπει να ψάξουμε να βρούμε την αιτία που τον προκαλεί, τώρα το θέατρο δεν ξέρω αν μπορεί να συμβάλλει στην αντιμετώπισή του αλλά σίγουρα μπορεί να μας δώσει μια άλλη οπτική που δεν είχαμε σκεφτεί.

Κ. Μ: Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το φόβο μόνο λαμβάνοντάς τον υπόψιν, με αποδοχή και χωρίς πανικό. Το θέατρο μας βοηθάει να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να ´δούμε´ πράγματα που ενδεχομένως αποφεύγουμε. Άρα…

Οι κρυφές επιθυμίες είναι καλύτερα να μένουν κρυφές ή να εκφράζονται; Π. Σ: Αν θες να χτίσεις μια σχέση πάνω στην ειλικρίνεια, ναι, πρέπει να εκφράζονται.

Κ. Μ: Αν το να μένουν κρυφές μπορεί να βιωθεί ως ένα ´διεγερτικό´ παιχνίδι, τότε ωραίο ακούγεται. Σε κάθε άλλη περίπτωση, να εκφράζονται!!!

Πως δουλέψατε για την προετοιμασία της παράστασης; Είχε δυσκολία που το κείμενο δεν είναι θεατρικό; Π. Σ: Κάναμε σχεδόν τρεις μήνες πρόβα δουλέψαμε την αμεσότητα στο λόγο, την σωματικότητα των ρόλων μας και κάναμε πολλούς αυτοσχεδιασμούς. Το κείμενο δε μας δυσκόλεψε γιατί όταν ξεκινήσαμε πρόβες η Έλενα Πέγκα είχε έχει ήδη κάνει την διασκευή της νουβέλας σε θεατρικό κείμενο.

Κ. Μ: Η δυσκολία του μη θεατρικού κειμένου ήταν μειωμένη έως ανύπαρκτη, καθώς ξεκινήσαμε τις πρόβες έχοντας στα χέρια μας τη θεατρική διασκευή της Έλενας.

Πως ήταν η εμπειρία της περιοδείας σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας; Π. Σ: Πολύ ωραία και διαφορετική σε κάθε πόλη. Ξεκινήσαμε από την  Καλαμάτα  και στη συνέχεια Θεσσαλονίκη και Καβάλα.

Κ. Μ: Το πέρασμα μας από την Καλαμάτα, τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα ήταν υπέροχο. Η επαρχία διψάει για τέχνη.

Γιατί η παράσταση είχε τόσο μεγάλη απήχηση;  Π. Σ: Για πολλούς λόγους… Για τον συγγραφέα, για το έργο του, για τους συντελεστές, αλλά νομίζω πάνω απ’ όλα είναι το θέμα: Ο φόβος.

Κ. Μ: Γιατί το θέμα που πραγματεύεται είναι ακαταμάχητο, πολύ προσωπικό, μας ενδιαφέρει όλους -πάνω και κάτω από τη σκηνή- και θεωρώ ότι αποδίδεται με σοβαρότητα και σεβασμό.

Μία παράσταση είναι ομαδική δουλειά ή όραμα ενός; Π. Σ: Το θέατρο είναι ομαδική δουλειά. Οπότε αν κάποιος έχει ένα όραμα για μια παράσταση θα πρέπει να συνεργαστεί με πολλούς ανθρώπους για να το υλοποιήσει.

Κ. Μ: Ακόμα και αν ξεκινήσει σαν όραμα ενός, δεν πιστεύω ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δεν γίνει ζήτημα ομαδικό.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Π. Σ: Αυτή την περίοδο κάνω πρόβες για την παράσταση Καζιμίρ και Καρολίνα του Χόρβατ σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου που θα ξεκινήσει 26 Φεβρουαρίου στον Τεχνοχώρο Cartel.

Κ. Μ: Συνεχίζω με πολλή αγάπη τη συμμετοχή μου στην παιδική παράσταση του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, Ο κλέφτης των 7 κάκτων και ακολουθούν πράγματα μουσικά, και βέβαια θεατρικά.

ΦΟΒΟΣ του Στέφαν Τσβάιχ σε διασκευή και σκηνοθεσία της Έλενας Πέγκα.

ΗΘΟΠΟΙΟΙ Διαμαντής Καραναστάσης Κατερίνα Μισιχρόνη Κατερίνα Μαούτσου Παναγιώτης Σούλης Από 22/1 έως 31/1 στο ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ