God save the editor και αυτές τις μέρες η συντάκτρια ανακάλυψε πόσο πολύτιμη είναι αγάπη των πραγματικών φίλων. Και έπεσε στον εξής συλλογισμό:

Τα παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς τους γονείς τους και τα παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς την αγάπη από τους γονείς τους. Τα παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς φίλους και .. δεν υπάρχει φίλε μου, φίλος χωρίς αγάπη.

Γιατί ακόμα και αν υπάρχουν γονείς που δεν αγαπάνε τα παιδιά τους, φίλοι που δεν αγαπάνε τους φίλους τους δεν υπάρχουν. Εδώ κολλάει το πολύ κλασικό ”τους φίλους τους διαλέγεις την οικογένεια όχι.”

Οικογένεια και φίλοι. Δύο έννοιες που μπορούν να έρθουν τόσο κοντά. Μη με κοιτάς καλά καλά. Ξέρεις καλά τι λέω αν έχεις φύγει από την πόλη σου, έχεις πάει να σπουδάσεις κάπου στο άγνωστο και το μόνο που έχεις είναι οι νέοι φίλοι που θα γνωρίσεις και οι παλιοί που έμειναν στο skype. Έχεις αρρωστήσει και να έχει τρέξει φίλος να σου φέρει σούπα. Έχεις δανειστεί λεφτά από φίλο. Έχεις μοιραστεί τυρόπιτα στο τέλος του μήνα που τελειώνουν τα λεφτά. Έχεις κλάψει από χαρά με μια επιτυχία σας. Έχεις κοινές εμπειρίες.