Δεν είναι λίγες οι φορές που διαβάζω βιβλία και θαυμάζω τους χαρακτήρες τους, ζηλεύω τις φιλίες και τις σχέσεις τους. Mία ιστορία είναι καλή όταν έχει κάτι να πει, αλλά είναι ακόμη καλύτερη όταν αυτό που λέει, το περνά μέσα από τους ήρωες της. Παρακάτω είναι μερικά βιβλία που έχουν κατά τη γνώμη μου τις καλύτερες ιστορίες φιλίας, με χαρακτήρες που θα θυμάμαι για πολύ καιρό ακόμη.

Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe, του Benjamin Alire Saenz

“Maybe we just lived between hurting and healing.”

Ξέχνα ότι ήξερες για την φιλοσοφία και την ηθική, αυτό το βιβλίο είναι μια ήσυχη ιστορία δύο φίλων που ψάχνουν ένα μέρος στο σύμπαν να ανήκουν. Ο Ari είναι ένας Μεξικανός έφηβος που ζει μετανάστης στην Αμερική. Μέσα στην οικογένεια του δεν μιλά ποτέ κανείς, ούτε για τον αδερφό του που είναι στη φυλακή, ούτε για τον πατέρα του που επιβίωσε έναν πόλεμο. Ο Dante προέρχεται από ένα τελείως διαφορετικό υπόβαθρο, οι γονείς του έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις της προέλευσης τους και του προσφέρουν απλόχερα τα πάντα. Δύο αγόρια τόσο διαφορετικά, με έναν κοινό δεσμό που μπορεί να αγνοεί οτιδήποτε άλλο. Είναι μία ιστορία ενηλικίωσης, βουτηγμένη στο θυμό και τη σύγχυση. Μιλά για την αποδοχή της φιλίας, την μετάλλαξη που αυτή περνά μέσα στο χρόνο, τα λάθη του παρελθόντος, την οικογένεια και τη ζωή μεσα σε απογοητεύσεις. Το γράψιμο του Saenz είναι όμορφο και σου χαρίζει απλόχερα την περιπλοκότητα του εφηβικού μυαλού. Δεν γνωρίζει σύνορα ηλικίας, φύλου ή εθνικότητας. Είναι ένα βιβλίο για μία φιλία, που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε στο σύμπαν.

Τα Πλεονεκτήματα Του Να Είσαι στο Περιθώριο, του Stephen Chbosky

“Things change. And friends leave. Life doesn’t stop for anybody.”

Όταν τελείωσα για πρώτη φορά το Perks of Being a Wallflower δεν πίστευα πως μονάχα μέσα σε 200 σελίδες ένα βιβλίο μπορεί να σου μιλήσει και να σου μάθει τόσα για την ενηλικίωση, την απώλεια, την αθωότητα, το θάνατο και την επιβίωση. Δεν πίστευα πως ένα ασταθές και τόσο παράξενο παιδί μπορεί μέσα από τη μορφή γραμμάτων να σου μιλήσει για τις δεκάδες ζωές που τον άγγιξαν και τις ιστορίες που τώρα θα κουβαλάς κι εσύ μαζί σου. Είναι γραμμένο γύρω από τόσα σκληρά θέματα, που η μοναδική αισιόδοξη νότα σε όλο το βιβλίο είναι η φιλία του πρωταγωνιστή με τον Patrick και την Sam. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες έγραψαν ουσιαστικά την ιστορία του Charlie, τον “υιοθέτησαν”, του έδειξαν τη ζωή έξω από το σχολείο, του έμαθαν να γελά και να είναι ευτυχισμένος. Του έδωσαν εμπειρίες και τον βοήθησαν να βρει τον εαυτό του. Κι εκείνος με τη σειρά του, τους έδειξε πως είναι ένας κόσμος γυμνός από προκαταλήψεις, ρατσισμό και κακία, ένας πραγματικά αθώος κόσμος. Από τις πιο εμπνευσμένες φιλίες που έχω διαβάσει σε βιβλία.

Eleanor and Park, της Rainbow Rowell

“She never looked nice. She looked like art, and art wasn’t supposed to look nice; it was supposed to make you feel something.”

Η μελαγχολική ιστορία δύο παιδιών που μαθαίνουν πως ότι έχουν στον κόσμο είναι ο ένας τον άλλον. Είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους: η Eleanor ένα εύσωμο, κοκκινομάλλικο κορίτσι και ο Park ένα κοκαλιάρικο αγόρι με σχιστά μάτια που λατρεύει τα κόμιξ. Δύο παιδιά που ίσως να μην γίνονταν ποτέ φίλοι, αν δεν τύχαινε να κάτσουν δίπλα-δίπλα στο σχολικό, αν δεν τύχαινε ο Park να διάβαζει τους X-Men, αν δεν τύχαινε η Eleanor να ακούει την αγαπημένη του μουσική. Με έναν ιδιαίτερο τρόπο θυμίζουν τον καθένα μας στην ηλικία τους. Με πήγε πίσω στα εφηβικά μου χρόνια και μου θύμισε πως είναι να αισθάνεσαι χαμένος και μόνος ανάμεσα σε πολλή κόσμο. Είναι ένα βιβλίο χαριτωμένο, αστείο, κάποιες φορές σπαρακτικό και πάνω από όλα, νοσταλγικό. Στην αρχή δεν το εκτίμησα, έχουν περάσει όμως βδομάδες από τότε που το διάβασα και έχω ακόμα τη γεύση του, τις εικόνες του, τις λέξεις του. Αυτό οφείλει να σημαίνει κάτι.

Το Αγόρι με τη Ριγέ Πιτζάμα, του John Boyne

“We’re not supposed to be friends, you and me. We’re meant to be enemies. Did you know that?”

Το πιο σκοτεινό βιβλίο που έχω αναφέρει ως τώρα, ίσως και το πιο συγκινητικό. Αυτή η ιστορία λαμβάνει χώρα στη Γερμανία του ’40, στα χρόνια του πολέμου και των Ναζί. Αφηγητής είναι ένα εννιάχρονο παιδί και ο καλύτερος του φίλος είναι ένα αγόρι με ριγέ φόρμα που ζει πίσω από το συρματόπλεγμα. Η φιλία τους φέρνει καταστροφικές συνέπειες σε έναν κόσμο που αποτελεί τη μαύρη σελίδα της ιστορίας. Το θέμα του μπορεί να είναι “βαρύ”, αλλά ακριβώς επειδή είναι γραμμένο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού σε αφήνει να ανασάνεις και να συγκινηθείς με αυτό που ξετυλίγεται μπροστά σου. Μία φιλία που δεν γνωρίζει στρατόπεδα σε έναν πόλεμο που καταβροχθίζει τα πάντα.