Μετά το ταξίδι μου στην πολύχρωμη Βαρκελώνη, μπορώ να μιλάω ώρες για τα πολλά και διαφορετικά της πρόσωπα. Για τρία πράγματα, όμως, μπορώ πραγματικά να εγγυηθώ. Πρώτον, για την εξαιρετική αρχιτεκτονική του Gaudi. Δεύτερον, για την ανατρεπτική ομορφιά αυτής της πληθωρικής πόλης και τρίτον για το μεσογειακό ταμπεραμέντο της πεντανόστιμης κουζίνας που έχει να επιδείξει. Παρακάτω θα σε μυήσω μόνο στο τελευταίο, καθώς τα υπόλοιπα πρέπει -και σου προτείνω ανεπιφύλακτα- να τα ανακαλύψεις από κοντά. Θα σου φτιάξω, λοιπόν, δύο δημοφιλείς ισπανικές λιχουδιές που δοκίμασα στην καταλανική πρωτεύουσα για να καλωσορίσεις τον Σεπτέμβρη αναφωνώντας Hola!
Gazpacho sopa Μιλάμε για το γκασπάτσο, την παραδοσιακή παγωμένη ντοματόσουπα από την Ανδαλουσία που πρόκειται στην ουσία για μια ρευστή σαλάτα με εποχικά λαχανικά, αφού είναι ωμή! Αποτελεί έτσι μια ιδανική λύση για ωμοφάγους, χορτοφάγους και vegans.
Υλικά (για 4 άτομα)
-5 ώριμες ντομάτες
-1 μεσαίο αγγούρι
-1 κόκκινη ή πράσινη πιπεριά (προαιρετικά)
-1 μικρό ξερό κρεμμύδι
-1 σκελίδα σκόρδο
-1 φέτα άσπρο ψωμί χωρίς κόρα
-2 κ.σ. ξύδι από κόκκινο κρασί
-2 κ.σ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
-χοντρό αλάτι -φρεσκοτριμένο μαύρο πιπέρι
Εκτέλεση
Για αρχή, πλένεις όλα τα λαχανικά πολύ καλά (αν μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις και βιολογικά, το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει ανάλογα). Ξεφλουδίζεις το αγγούρι και το κόβεις σε μικρά κομματάκια. Αποφλοιώνεις τις ντομάτες, αφαιρείς τα σποράκια και τις κόβεις σε μικρά κυβάκια κι αυτές. Κατά την ίδια λογική, αν θέλεις, βγάζεις τα σπόρια από την πιπεριά και την τεμαχίζεις. Τέλος, περνάς το κρεμμύδι στον τρίφτη.
Βάζεις όλα τα παραπάνω σε ένα βαθύ σκεύος, προσθέτεις το σκόρδο λιωμένο και θρυμματίζεις μέσα και τη φέτα του ψωμιού. Ρίχνεις το ελαιόλαδο, το ξύδι, μια πρέζα αλάτι, τρίβεις όσο πιπέρι θέλεις και ανακατεύεις καλά. Αφήνεις το μίγμα στο ψυγείο σου για ένα δεκάλεπτο να βγάλει τα αρώματά του.
Στη συνέχεια, το μεταφέρεις στο μπλέντερ και λιώνεις όλα τα υλικά σε σούπα. Διορθώνεις στο αλατοπίπερο αν χρειαστεί. Βάζεις τη σούπα σου στο ψυγείο για αρκετές ώρες (ιδανικά όλο το βράδυ) ώστε να παγώσει πολύ καλά πριν τη σερβίρεις και να δέσουν τα υλικά μεταξύ τους. Μην ξεχνάς πως αυτό είναι από τα βασικά μυστικά της επιτυχίας αφού, γενικά, πρόκειται για μια απλή συνταγή.
Όταν θέλεις να τη σερβίρεις, άκουσέ με και μοίρασέ τη σε μπολάκια που έχεις βάλει προηγουμένως στην κατάψυξη! Για γαρνιτούρα μπορείς να χρησιμοποιήσεις είτε μια φέτα φρυγανισμένο ψωμί είτε μερικά κυβάκια από το κρεμμύδι σου μαζί με λίγο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο!
Καλή επιτυχία!
tip: Το gazpacho είναι κατά κύριο λόγο συνοδευτικό που σερβίρεται, συνήθως, σαν πρώτο πιάτο. Εγώ, ωστόσο, το πρωτοδοκίμασα ως ποτό στο αυθεντικό και πολυάσχολο Jai-Ca δίπλα στο λιμάνι, να συνοδεύει το vermut (κάτι σαν ισπανικό brunch με tapas) και από τότε το έχω καθιερώσει τις lazy Κυριακές!
Paella Catalana Πρόκειται για τη γνωστή σε όλους μας παέγια την οποία μπορείς να βρεις εύκολα σε ολόκληρη την πόλη και κυρίως στα γραφικά μαγαζάκια της Barceloneta- εγώ την έφαγα στο φιλόξενο Can Mano. Χαρακτηριστικό ισπανικό πιάτο –το πλέον τουριστικό- που σερβίρεται στο ομώνυμο paella pan και περιέχει από ψάρι, λαχανικά και οστρακόδερμα, μέχρι κοτόπουλο, κουνέλι και chorizo(μιαμ!), αφού αποτελούσε το παραδοσιακό γεύμα χωρικών και ψαράδων που χρησιμοποιούσαν υπολείμματα φαγητού για την παρασκευή της. Εδώ θα τη φτιάξω με γαρίδες, μύδια και φρέσκα λαχανικά. Προς ενημέρωσή σου και κατά παράδοση, την τρως απευθείας απ’ το τηγάνι, από έξω προς τα μέσα! Τέλειο;
Υλικά (για 4 άτομα)
-2 γεμάτα φλ. (400 γρ.) ρύζι καρολίνα ή arborio
-500 γρ. καλαμάρια σε ροδέλες
-500 γρ. μύδια (12 μύδια με το κέλυφος)
-10 γαρίδες μέτριες σε μέγεθος
-1 φλ. έτοιμη ντομάτα στον τρίφτη (ή 2 μεγάλες ώριμες ντομάτες κομμένες σε κυβάκια, χωρίς σπόρια)
-2 κόκκινες πιπεριές ψιλοκομμένες
-1/2 φλ. αρακά
-1 μεσαίο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
-1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο -8 κ.σ. ελαιόλαδο (120 γρ.)
-6 φλ. ζωμό (ψάρι ή bisque ή κοτόπουλο)
-30 τρίχες σαφράν (1 φακελάκι σαφράν 0,25 γρ.) -1 κ.γ. πάπρικα
-1 δαφνόφυλλο
-λίγο φρέσκο θυμάρι
-πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο
-αλάτι
Εκτέλεση
Πρώτα απ’ όλα καθάρισε τα μύδια, τοποθέτησέ τα σ’ ένα κατσαρολάκι με καπάκι και άφησέ τα σκεπασμένα σε χαμηλή φωτιά μέχρι να ανοίξουν. Τα κλειστά τα πετάς.
Αν διαθέτεις την παραδοσιακή παέγια, ώρα να τη χρησιμοποιήσεις και να εντυπωσιάσεις! Αλλιώς, ένα μεγάλο, ρηχό τηγάνι θα κάνει την ίδια δουλειά. Βάζεις μέσα το λάδι, σωτάρεις πρώτα λίγο τις γαρίδες και τις κρατάς στην άκρη. Ρίχνεις στο τηγάνι το κρεμμύδι, το σκόρδο, τα καλαμάρια και ανακατεύεις καλά μέχρι να αλλάξουν χρώμα. Σ’ αυτό το σημείο, βάζεις το δαφνόφυλλο, το θυμάρι, τον αρακά και τις πιπεριές και σωτάρεις για λίγο ακόμη σε μεσαία φωτιά. Προσθέτεις την ντομάτα, ανακατεύεις ένα λεπτό να γλυκάνει κι έπειτα ρίχνεις τον ζωμό ζεστό.
Μόλις αρχίσει να βράζει, ρίχνεις το ρύζι, το σαφράν, την πάπρικα, αλατοπιπερώνεις και ανακατεύεις για μία και μόνη φορά. Άσε τώρα την παέγια να βράσει σε ζωηρή φωτιά για 10 λεπτά. Στη συνέχεια, χαμήλωσε τη φωτιά και τοποθέτησε τις γαρίδες στην επιφάνεια της παέγιας. Αφήσέ τη να σιγοβράσει για ακόμα 15 λεπτά μέχρι να πιει τα υγρά της. Λίγο πριν την αποσύρεις από τη φωτιά, βάλε από πάνω τα μύδια και πίεσε ελαφρά να γίνουν ένα με το υπόλοιπο φαγητό.
Οι ειδικοί παεγιέρος λένε πως η παέγια είναι έτοιμη μόλις αρχίσει και “πιάνει” το ρύζι στη βάση και στα τοιχώματα του σκεύους! Τότε, λοιπόν, κατέβασε απ’ τη φωτιά και άφησέ τη να “σταθεί” ένα δεκάλεπτο πριν τη σερβίρεις.
tip: Στη Βαρκελώνη τη συνόδευαν με το φινετσάτο και αφρώδες cava (στην ελληνική αγορά αναζήτησε την Cordon Negro ή την Carta Nevada). Ωστόσο, κι ένα λευκό ξηρό κρασί θα είναι μια χαρά!
Καλή όρεξη!