Γεννημένη το 1887, η Georgia O’Keeffe ήταν η Αμερικανίδα καλλιτέχνης που ζωγράφισε τη φύση με τρόπο που καταδείκνυε πώς την έκανε να αισθανθεί. Το έργο της είναι παγκοσμίως γνωστό για τους πίνακές της με λουλούδια που συχνά θυμίζουν γυναικεία γεννητικά όργανα και θεωρούνται ως απεικονίσεις φανταστικής γυναικείας σεξουαλικότητας, καθώς και έρημα τοπία.
Στην O’Keeffe άρεσε να ζωγραφίζει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, μέχρι να διεισδύσει στην ουσία του, ξετυλίγοντας το μυστικό της έλξης της. Τα λουλούδια, οι ανθισμένες πετούνιες και τα διαβολόχορτα του Μεξικού, αντικαταστάθηκαν από τα αστικά τοπία της Νέας Υόρκης και έπειτα από τα κρανία των αγελάδων και τα διάφορα οστά ζώων της περιοχής του Νέου Μεξικού, όπου έμενε όλη της τη ζωή.
Αυτό ήταν το τοπίο που αγάπησε όσο κανένα άλλο και αποτέλεσε και τη μεγαλύτερη πηγή έμπνευσής της έως το τέλος της ζωής της.
Έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της σύγχρονης τέχνης στην Αμερική, και έγινε η πρώτη γυναίκα ζωγράφος που κέρδισε τον σεβασμό του κόσμου της τέχνης της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1920. Ο μοναδικός και καινοτόμος τρόπος απεικόνισης της φύσης, απλοποιώντας τα σχήματα και τις μορφές της έκανε πολλούς ήδη από την εποχή της να την χαρακτηρίσουν ως πρωτοπόρο.
Εκτός από τα σχήματα του ίδιου του τοπίου, η O’Keeffe γοητεύτηκε από τα οστά και τα κρανία που έβρικσε κατά καιρούς στα τοπία της ερήμου κοντά στο μέρος όπου ζούσε.
«Τα κόκαλα φαίνεται να κόβουν απότομα στο κέντρο κάτι που είναι ακόμα έντονα ζωντανό στην έρημο, ακόμη και αν είναι τεράστιο και άδειο και ανέγγιχτο».
Η O’Keeffe γνώριζε ήδη από την ηλικία των 12 ότι ήθελε να γίνει καλλιτέχνης. Φοίτησε σε σχολή Καλών Τεχνών, αλλά αυτό που διδάχθηκε εκεί δεν φαίνεται να ταίριαζε με τον τρόπο που ήθελε να αποτυπώσει την έμπνευση στον καμβά. Τότε το 1912 ανακάλυψε τις επαναστατικές ιδέες του καλλιτέχνη και σχεδιαστή Arthur Wesley Dow. Της τόνισε τη σημασία της σύνθεσης στην ζωγραφική κι έτσι μέσα της δημιουργήθηκε μία νέα ιδέα. Αυτό αποτέλεσε και το turning point του προσωπικού της στυλ και από τότε άρχισε να πειραματίζεται με σχήματα, χρώματα και σημάδια.
Η τέχνη κατα τη διάρκεια των ’20s ήταν συναρπαστική. Οι καλλιτέχνες δεν ήθελαν απλώς να απεικονίσουν κάτι, αλλά χρησιμοποιούσαν χρώματα, και πινελιές με απροσδόκητους τρόπους για να εκφράσουν έννοιες, ιδέες και συναισθήματα. Αυτό την ενθάρρυνε να αναπτύξει το δικό της μοναδικό στυλ – ένας συνδυασμός από αφηρημένες και ρεαλιστικές τεχνικές, και έτσι θέλοντας και μη, άφησε το σημάδι της στην ιστορία της μοντέρνας τέχνης.
Δες επίσης: Αυτή ήταν η beauty routine της Frida Kahlo
