Παρέα με τις θερμίδες από τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, κάθε χρόνο επιστρέφουν στο μυαλό μου τα δυο πράγματα που έχουν στοιχειώσει τα παιδικά μου Χριστούγεννα: Η φωνή της Καίτης Γαρμπή να τραγουδάει το «Ρούντολφ το ελαφάκι» και η φωνή της μάνας μου να λέει το γνωστό «Άμα δεν είσαι καλό παιδάκι ο Άγιος Βασίλης δεν θα σου φέρει δώρο φέτος».
Τη θυμόμαστε όλοι αυτή τη φράση, έτσι; Μια απειλή που διαρκούσε ολόκληρο το χρόνο και στεκόταν από πάνω μας σαν τσεκούρι, έτοιμο να μας κάνει κομματάκια με την παραμικρή μαλακία που θα κάναμε ,η οποία θα αμαύρωνε το λευκό ποινικό μητρώο μας και θα μας διέγραφε α υ τ ό μ α τ α από τον κατάλογο του Αγίου. Αυτό που μας είχε παρουσιαστεί σαν γεγονός δηλαδή, ήταν ότι ο Άγιος καθότανε όλο το χρόνο από πάνω μας και μας παρακολουθούσε, έτοιμος να διαγράψει το όνομα μας από τη λίστα των καλών παιδιών επειδή βγάλαμε ένα κακάδι από τη μύτη μας και το εκσφενδονίσαμε με τα δάχτυλα στην κουρτίνα του σαλονιού.
Θα μου πεις τώρα εσύ, και τι έγινε; Μας έλεγαν εκεί μια μπαρούφα για να καθόμαστε ήσυχοι με αντάλλαγμα τη μεζονέτα της Barbie ή έναν Action Man. Εγώ πάλι σαν παιδαγωγός, σαν άνθρωπος, σαν γυναίκα και σαν παναθηναϊκός (ναι, δεν ξέρω γιατί) έχω αντίθετη άποψη. Το να λες σε ένα 5χρονο ότι θα πρέπει να είναι καλό παιδί με αντάλλαγμα 100 κουτιά με δώρα, είναι περισσότερο δωροδοκία παρά Χριστούγεννα.
(Κάπου εδώ μια στάση, για να μην παρεξηγηθώ και οι απανταχού μαμάδες και μπαμπάδες με τρέχουν στον Alpha. Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ούτε ότι χρηματίζουν τα παιδιά τους για να κάθονται ήσυχα ούτε ότι η ιδέα του Άγιου Βασίλη είναι «περιττή» ή ντεμοντέ. Ο Άγιος Βασίλης είναι αγαπημένη εικόνα και ιδέα των Χριστουγέννων και κάνει όλη αυτή τη γιορτή πολύ πιο «μαγική». )
Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε την ανιδιοτελή, αστείρευτη, χωρίς ανταλλάγματα αγάπη και καλοσύνη. Την ιδέα ότι το να είσαι καλός δεν είναι μέσο απόκτησης αγαθών, αλλά τρόπος ζωής και δρόμος προς την ευτυχία αλλά και τη σωματική υγεία. Και αυτά δεν τα λέω μόνο εγώ, τα λένε δεκάδες έρευνες που έχουν γίνει σε πολύ ακριβά πανεπιστήμια που δεν θυμάμαι το όνομα τους γιατί είναι πολύ ακριβά και δεν είχα ποτέ λεφτά να πάω εκεί. Οι καλές, ανιδιοτελείς πράξεις μας προστατεύουν από το στρες, την κατάθλιψη και από έναν αρκετά μεγάλο αριθμό σοβαρών παθήσεων που προκαλούνται από τα παραπάνω.
Τώρα αν με ρωτάς τι σημαίνει το να είσαι καλός, δεν ξέρω ακριβώς να σου απαντήσω γιατί πρόκειται για λέξη με πολλές έννοιες και αποχρώσεις. Το μόνο που θα μπορούσα να σκεφτώ είναι ότι «καλοσύνη» σημαίνει να βοηθάς τους άλλους όπως θα ήθελες να σε βοηθούν εκείνοι και να μην τους βλάπτεις με τρόπο που δεν θα ήθελες να σε βλάψουν. «Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο» έλεγε ο Γκάντι και εντάξει , ο τύπος μέχρι τα 75 του έκανε ανάποδο σπαγγάτο πάνω σε καρφιά.
Δεν νομίζω λοιπόν ότι ο Άγιοβασίλης μας παραμονεύει, περιμένοντας να δει τι κακό θα κάνουμε ώστε να μη μας αφήσει δώρα κάτω από το δέντρο. Για να αγιάσεις πρέπει πρώτα να αμαρτήσεις λένε οι σοφοί και νομίζω ότι και εκείνος σε αυτή την κατηγορία ανήκει. Λογικά, κι εκείνος έκανε τα λαθάκια του στο παρελθόν και αποφάσισε να επανορθώσει γι` αυτά μοιράζοντας αγάπη, χαρά και καλοσύνη χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Οπότε μάλλον δεν θέλει να τον φοβόμαστε, αλλά να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του και να αντισταθμίσουμε τις κακές πράξεις που όλοι έχουμε κάνει, με καλές.
Το αρνητικό είναι ότι στις μέρες μας φοριέται πολύ το «δεν με βοήθησαν αρα γιατί να βοηθήσω» και το «δεν θα είμαι καλός γιατί με εκμεταλλεύονται» . Το θετικό είναι ότι αν με αυτό το κείμενο σας έκανα λίγο να σκεφτείτε ή να χαμογελάσετε, ο χοντρούλης μπορεί και να με έβαλε ξανά στη λίστα με τα καλά παιδιά.