Στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή. Ήταν Σεπτέμβριος του 2019, όταν ο Γιάννης Κολέτσος ήταν έξω βράδυ σε ένα μπαρ του Βόλου, μαζί με τη παρέα του. Λίγα λεπτά μετά, μια παρεξήγηση, ένας καβγάς και ξυλοδαρμός ήταν αρκετά να του αλλάξουν τη ζωή και να αρχίσει τη ζωή του από το μηδέν.

Σαράντα μέρες σε κώμα και ελάχιστες πιθανότητες από τους γιατρούς να ζήσει ή κι αν ζήσει να έχει μια φυσιολογική ζωή. Ο Γιάννης Κολέτσος, όχι μόνο πήγε κόντρα σε όλες τις προβλέψεις των γιατρών, πάλεψε με τους δικούς του δαίμονες, αλλά και κατάφερε να αποδείξει ότι η δύναμη της ψυχής είναι σπουδαία υπόθεση.

Πλησιάζει σχεδόν μια εξαετία από την επίθεση που δέχτηκες στο μπαρ στον Βόλο. Σήμερα, ποια είναι τα συναισθήματα;

Όσο σε θρέφεις με άσχημα-κακά συναισθήματα, πάει πίσω η υγεία τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Ειδικά σε νευρολογικές βλάβες όπως η δική μου. Κρατάω ψηλά το κεφάλι και επιδιώκω να είμαι θετικός και αισιόδοξος για την κάθε μέρα που έρχεται!

Δικαιοσύνη, δεν έχει αποδοθεί ακόμη, σωστά; Που έχει «κολλήσει» η όλη διαδικασία;

Πιθανόν πάνω σε κουτσή χελώνα από την Κίνα. Αστειεύομαι. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε στο τελικό στάδιο και αναμένουμε.

Έχεις δηλώσει ότι «μετά τα τόσα πηγαινέλα στον άλλον κόσμο με έχει εγκαταλείψει ο φόβος του θανάτου». Αν δε φοβάσαι τον θάνατο τι φοβάσαι;

Πιστεύω, πως δεν φοβάμαι κάτι συγκεκριμένο, ακόμα τουλάχιστον. Μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία, οφείλω να την εκμεταλλευτώ χωρίς ενδοιασμούς.

Γράφοντας το βιβλίο σου και γυρίζοντας στο τότε, πόσο δύσκολο ήταν τελικά; 

Εννοείται ότι οι συναισθηματικές αντιφάσεις είναι πολλές και στο βιβλίο. Δύσκολο θα πω λίγο στην περίπτωση μου, γιατί δεν χρειαζόταν φαντασία. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και στο τέλος αυτής της διαδικασίας θα νιώσεις μεγάλη περηφάνια!

Έχουν στραφεί άτομα σε σένα, για να σου πούνε αντίστοιχες ιστορίες και να τους συμβουλέψεις;

Ναι αρκετοί. Αυτό που επικοινωνώ στον κόσμο πρωτίστως είναι να μάθει να αντιμετωπίζει κάθε κατάσταση και εννοείται στα δύσκολα να μη φοβάται αλλά να μιλάει.

Έχεις επίσης δηλώσει ότι δυσκολεύτηκες στο να ξανά μιλήσεις και μπόρεσες να πεις μια ολοκληρωμένη πρόταση, το 2021. Τι ήταν πιο δύσκολο; Στο να μπορέσεις να ξανά περπατήσεις ή να ξανά μιλήσεις;

Ήμουν χρήστης αμαξιδίου ενάμιση χρόνο. Για την ακρίβεια απλά με μετακινούσαν καθώς δούλευε λίγο μόνο το ένα μου χέρι. Μόνος μου δεν κινήθηκα ποτέ, όπως και να μιλήσω. Είδα πολλές δυσκολίες και στα δύο αλλά το δεύτερο πραγματικά με σκότωνε. Ήμουν και πολυλογάς, οπότε καταλαβαίνετε…

Επίσης έχεις δηλώσει, ότι έβλεπες πολλά όνειρα κατά τη διάρκεια των σαράντα ημερών που ήσουν σε κώμα. Υπάρχει η περίπτωση να έζησες και κάτι άλλο σαν «μεταφυσική» εμπειρία;

Θα απαντήσω ναι, χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Το κλασικό τούνελ, δεν το είδα. Κάτι παρόμοιο, ίσως. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο και παράδοξα όμορφο! Θα αναλυθεί εν καιρώ.

Τι σε βοήθησε πιο πολύ στο δύσκολο ταξίδι της αποκατάστασης;

Όσες θεραπείες και να κάνεις αυτό που βοηθάει είναι ο κύκλος σου, το πείσμα σου, οι βλέψεις σου και η γρήγορη αποδοχή.

Επί της ουσίας, ξεκίνησες από την αρχή. Έκανες κάποιο είδος ψυχοθεραπείας, για να μπορέσεις να κάνεις την επανέναρξη της ζωής σου, με ομαλότητα;

Στα κέντρα αποκατάστασης υπήρχε αυτή η θεραπεία, που για μένα έπρεπε να είναι παραπάνω ώρες. Μόνος μου επίσης άθελα μου έκανα εικόνες με το μυαλό μου. Στην πορεία έμαθα ότι είναι κομμάτι του διαλογισμού. Οπότε μετά τον δοκίμασα. Και εννοείται ότι η μεγαλύτερη λύτρωση μου ήταν η συγγραφή! Έτσι επανήλθα λες και ήμουν ακλόνητος.

Το βιβλίο που λοιπόν χωρίζεται επί της ουσίας, σε τρία σημεία, δε θα πούμε παραπάνω, για να το διαβάσουν και όσοι δε το έχουν διαβάσει. Παρόλα αυτά, σε ποιο σημείο δυσκολεύτηκες πιο πολύ στο να εξιστορήσεις;

Στη συγγραφή του ποιήματος που υπάρχει μέσα. Είναι πολύ συναισθηματικό και θέλει εμπειρία για να το γράψεις. Εγώ συγκινούμουν παράλληλα.

Τι άλλο θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας για το βιβλίο σου;

Αυτό που θέλω και έχω μοιραστεί, είναι τα πολλά κολάζ του σελιδοδείκτη. Εκεί είναι όλη μου η ζωή. Για μένα το βιβλίο και δε η διαδικασία της συγγραφής ήταν ελιξίριο ζωής. Όποιος δεν το ‘χει κάνει να το αρχίσει άμεσα. Το ημερολόγιο είναι πολύτιμο!

Πέρα από το βιβλίο, σκέφτεσαι να κάνεις και κάτι άλλο; Για παράδειγμα, ομιλίες;

Έχω μιλήσει αρκετές φορές και δημόσια και πιο ιδιωτικά. Είναι καλό οι ιστορίες της διπλανής πόρτας να ακούγονται. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. ΖΩ. Και ζω στο σήμερα και ό,τι προκύψει.