Ο Γιάννης Σιδηροηλίας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στην Κάτω Τούμπα όπου μένει ακόμα μαζί με τους γονείς του. Ανήκει στο γκρουπ των παικτών που πρωτοέπιασαν μπάλα στα χέρια τους στον Άρη Θεσσαλονίκης και είναι ο δεύτερος παίκτης που παίζει ανελλιπώς από το ξεκίνημά του στο μπάσκετ, στον ίδιο σύλλογο. Το 2019 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Άρη και από τότε αποτελεί μέλος της ανδρικής ομάδας. Κι αυτή είναι μόνο η αρχή.
Αν και είναι γεννημένος τον Οκτώβριο του 2001, του αρέσει να ακούει παλιά λαϊκά τραγούδια, να κρατάει κομπολόι και να πηγαίνει για ψάρεμα στη Χαλκιδική με τον πατέρα του: οld fashioned συνήθειες για ένα παιδί της γενιάς Z.
Εντάξει, που και που ακούει και λίγη trap, αλλά νομίζω πως θα το ξεπεράσει. Του αρέσει πολύ να τραγουδάει, ντρέπεται να χορεύει και ξέρει να μαγειρεύει. Αγαπάει πολύ τoυς σκύλους και διαβάζει βιβλία για την εκπαίδευσή τους αν και ακόμα δεν έχει ένα δικό του.
Μιλώντας μαζί του καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ένα παιδί που χαμογελάει πολύ, έχει χιούμορ, αγωγή και καλούς τρόπους – δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι τον πέτυχα να πηγαίνει επίσκεψη στο σπίτι ενός φίλου του και είχε πάρει ένα κουτί πτι φουρ για να μην πάει με άδεια χέρια. Αυτό όμως που λάτρεψα όταν το έμαθα, είναι ότι στο μπαλκόνι του έχει φυτέψει έναν κάκτο τον οποίο έφερε από το εξοχικό του την Καλλικράτεια Χαλκιδικής.
Ο Γιάννης έχει κατακτήσει ένα Πρωτάθλημα Παίδων Θεσσαλονίκης και δύο Πρωταθλήματα Εφήβων Θεσσαλονίκης, ενώ αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι των «μικρών» Εθνικών ομάδων, κερδίζοντας την πρώτη θέση με την Εθνική Παμπαίδων. Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα της Ελευθερούπολης που βγήκαν τρίτοι, αναδείχθηκε 2ος σκορερ με έναν πόντο διαφορά από τον 1ο, πρώτος ριμπάουντερ και 1ος στα κλεψίματα.
Μίλησέ μας για τη σχέση σου με το μπάσκετ: γιατί το επέλεξες, πως ξεκίνησες, που βρίσκεσαι σήμερα και ποιο είναι το επόμενο βήμα σου;
“Ξεκίνησα το μπάσκετ από μικρή ηλικία, γύρω στην Β’ Δημοτικού επηρεασμένος από τον πατέρα μου, ο οποίος είχε παίξει μέχρι το πρωτάθλημα της Α2 αλλά και από τον αδερφό μου, ο οποίος ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του Άρη. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα να ασχολούμαι με αυτό το άθλημα, το ερωτεύτηκα αμέσως. Για να φανταστείτε, όταν πήγαινα στο σχολείο της γειτονιάς να παίξω με τους φίλους μου, όλοι μαζεύονταν και παίζανε ποδόσφαιρο, εγώ όμως τους άφηνα και έπαιζα μπάσκετ. Μόνο από αυτό μπορείτε να καταλάβετε την σχέση μου με το άθλημα.
Σήμερα έχω την τιμή να αγωνίζομαι στην ομάδα του Άρη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, καθώς πέρυσι αφού ενηλικιώθηκα υπέγραψα ένα πολυετές συμβόλαιο. Για το επόμενο μου βήμα δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Ασχολούμαι μόνο στο πως να βελτιώνω το παιχνίδι μου καθημερινά και να δίνω τον καλύτερό εαυτό στην ομάδα που αγωνίζομαι.»
Πως διασκεδάζεις; τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο; Ποια μουσική προτιμάς και τι ταινίες βλέπεις; Έχεις κάποιο χόμπι;
«Διασκεδάζω βγαίνοντας με τους φίλους μου για φαγητό ή για καφέ αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι και τόσο μεγάλος φαν του έξω. Στον ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει να παίζω video games (playstation), να διαβάζω βιβλία εκπαίδευσης σκύλων και να χαλαρώνω ακούγοντας μουσική και βλέποντας ταινίες. Το είδος της μουσικής που μου αρέσει είναι αμερικάνικη ποπ και ραπ, αλλά κυρίως λατρεύω την ελληνική έντεχνη και λαϊκή μουσική. Από ταινίες μου αρέσει να βλέπω κυρίως αστυνομικές περιπέτειες. Τέλος από στην κατηγορία των χόμπι θα έβαζα το ψάρεμα και ειδικά το ψάρεμα με βάρκα που είναι η αδυναμία μου.»
Έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει στη Θεσσαλονίκη όπου ζεις ακόμη. Πες μας τρία πράγματα που αγαπάς πολύ σ αυτή την πόλη.
«Αυτό που λατρεύω στην Θεσσαλονίκη, είναι ότι οι αποστάσεις είναι γενικά μικρές και έχεις εύκολη και σχετικά γρήγορη πρόσβαση οπουδήποτε. Το δεύτερο πράγμα που μου αρέσει είναι ότι όπου και να πας σε αυτή την πόλη, θα δεις σίγουρα κάποιον γνωστό ή φίλο. Τρίτο και τελευταίο πράγμα που μου αρέσει εδώ, είναι η Νέα παραλία στην οποία μπορείς να περπατήσεις και να ξεχάσεις κάθε σου πρόβλημα και έγνοια.»
Ήταν όνειρο ζωής όπως είχες γράψει στην ανάρτηση της υπογραφής του συμβολαίου σου με τον Άρη. Τι έμαθες από αυτόν τον τεράστιο σύλλογο και ποια στιγμή της ιστορίας του θα ήθελες να έχεις ζήσει;
«Πραγματικά μεγαλώνοντας και παίζοντας στις ακαδημίες του Άρη μπορώ να πω ότι ήταν ένα παιδικό όνειρο το οποίο έγινε πραγματικότητα. Σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο μαθαίνεις τον υγιή ανταγωνισμό αλλά και ως άντρας πλέον μπορώ να πω ότι μαθαίνεις να αντέχεις στην πίεση και τις απαιτήσεις που έχει ο κόσμος. Πιστεύω θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποια από τις επιτυχίες του συλλόγου διότι κάθε επιτυχία ήταν ξεχωριστή. Αν μπορούσα να ζήσω μια από αυτές θα επέλεγα να τις ξαναζήσω όλες μια προς μια και να ζήσω και εγώ το μεγαλείο αυτού του συλλόγου.»
Σε τι σε έκανε καλύτερο το μπάσκετ εξωαθλητικά; Γιατί θα πρότεινες σε ένα παιδί να ασχοληθεί με τον αθλητισμό ή ακόμα πιο συγκεκριμένα με τον πρωταθλητισμό;
«Πιστεύω ότι το μπάσκετ με βοήθησε αρκετά ώστε να είμαι πιο άνετος στην διαδικασία της κοινωνικοποίησης καθώς ήρθα σε επαφή με πολύ κόσμο από νεαρή ηλικία. Τώρα ως επαγγελματίας πιστεύω ότι το μπάσκετ με έχειβοηθήσει στο να ανοίξει το μυαλό μου διότι ήρθα σε επαφή με διαφορετικούς κόσμους και διαφορετικές κουλτούρες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Θα πρότεινα σε έναν νέο να ασχοληθεί με τον αθλητισμό διότι όπως έλεγαν και οι αρχαίοι, νους υγιής εν σώματι υγιές. Γενικά ο αθλητισμός θα βοηθήσει ώστε ο νέος να αναπτύξει ένα ωραίο και γυμνασμένο σώμα αλλά θα τον κάνει να είναι πιο άνετος με τις νέες γνωριμίες. Τώρα αν αγαπάει τόσο πολύ αυτό που κάνει, θα του έλεγα να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό αλλά με δική του απόφαση διότι απαιτεί πολλές θυσίες.»
Ποια είναι η σχέση σου με τα κορίτσια; Γιατί πιστεύεις ότι οι αθλητές αρέσουν στις γυναίκες; Πως θα περιέγραφες το ιδανικό κορίτσι για σένα;
«Σαν άντρας και εγώ θα πω ότι μου αρέσουν οι κοπέλες. Τις σέβομαι και τις θαυμάζω. Πιστεύω το ότι οι αθλητές αρέσουν περισσότερο στις γυναίκες είναι απλά ένα στερεότυπο. Απλά οι αθλητές έχουν ένα μικρό αβαντάζ πάνω σε αυτό το κομμάτι διότι εκτίθενται σε περισσότερο κόσμο. Η ιδανική κοπέλα για μένα θα ήθελα να είναι αρκετά εμφανίσιμη αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει πιο πολύ είναι να έχει καλό χαρακτήρα και καλή καρδιά.»
Πιο είναι το πιο ακραίο πράγμα που έχεις κάνει στη ζωή σου και για τι είσαι περήφανος από όσα έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα;
«Γενικά δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως ένα τύπο που κάνει ακραία πράγματα οπότε θα πω ότι δεν έχω κάνει κάποιο ακραίο πράγμα. Αυτό για το οποίο είμαι περήφανος μέχρι και σήμερα είναι πως ότι και αν έχω καταφέρει στη ζωή μου το κατάφερα χωρίς να χρησιμοποιήσω κάποιο αθέμιτο μέσο. Ότι κατάφερνα το κατάφερνα χάρις τις ικανότητες μου και την στήριξη της οικογένειάς μου.»
Πες μας τρεις μεγάλες αλήθειες για εσένα και δυο πράγματα που χρειάστηκε πολύ θάρρος για να τα τολμήσεις αλλά τα προσπάθησες.
«Μια μεγάλη αλήθεια για μένα είναι ότι είμαι αρκετά πεισματάρης και όταν αποτυγχάνω σε κάτι, προσπαθώ συνεχόμενα μέχρι να το πετύχω. Δεύτερον είμαι αρκετά εγωιστής, αλλά πάντα χειροκροτώ την επιτυχία του άλλου χωρίς καμία δόση ζήλειας και τρίτο και τελευταίο θα πω πως γενικά σαν άνθρωπος είμαι αρκετά κλειστός και ανοίγομαι πολύ δύσκολα ειδικά σε αγνώστους. Γενικά θεωρώ πως είμαι αρκετά θαρραλέος και όπως ανέφερακαι πιο πάνω ακόμα αν αποτύχω συνεχίζω να προσπαθώ. Ένα πράγμα που χρειάστηκε αρκετό θάρρος ήταν η προετοιμασία το 2017 με την αντρική ομάδα του Άρη. Εγώ μέχρι τότε ήμουν παίκτης του παιδικού και του εφηβικού. Δεν είχα ιδέα πως είναι να προπονείσαι σε επαγγελματικό επίπεδο.
Λόγω της καθυστερημένης άφιξης των ξένων στην ομάδα κλήθηκα σε ηλικία 16 ετών να πάω προετοιμασία με την αντρική ομάδα. Τέλος ένα ακόμα πράγμα που ήθελε αρκετό θάρρος ήταν την πρώτη μου επαγγελματική χρονιά στον Άρη. Το σκεπτικό του προπονητή ήταν να είμαι απλά στην δωδεκάδα και να δουλεύω συνέχεια ώστε να μπορέσω να φτάσω το επίπεδο των μεγάλων παικτών. Ξαφνικά μερικές αγωνιστικές μετά την έναρξη του πρωταθλήματος τραυματίζονται δύο μεγάλοι παίκτες. Οπότε είχαν μείνει 8 μεγάλοι και 4 μικροί και από εκεί που ήμουν ο 11ος 12ος κατέληξα να παίζω με την πρώτη πεντάδα και λόγω των καλών προπονήσεων ο προπονητής με αντάμειψε και με ξεκίνησε στην βασική 5αδα στο ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό.»
Ποια είναι η σχέση σου με τους συμπαίκτες σου; Υπάρχει κάποιος παίκτης που θαυμάζεις την καριέρα του;
“Η σχέση μου με τους συμπαίκτες μου ήταν πάντα εξαιρετική όχι μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά και σε ερασιτεχνικό. Τους αγαπούσα όλους. Σίγουρα κατά την διάρκεια της χρονιάς υπάρχουν μικρές κόντρες αλλά πιστεύω ότι τέτοιου είδους κόντρες κάνουν καλό και δυναμώνουν τις σχέσεις των παικτών μεταξύ τους. Παίζοντας στον Άρη δεν θα μπορούσα να θαυμάζω άλλον από τον Νίκο Γκάλη. Επίσης έχω σαν είδωλο τον Michael Jordan.»
Αν είχες μια ευχή για το μέλλον σου στο μπάσκετ ποια είναι αυτή;
«Καταρχάς εύχομαι σε όλο τον κόσμο υγεία και δύναμη αυτές τις δύσκολες μέρες τις πανδημίας, οι οποίες θέλω να πιστεύω ότι τώρα με το εμβόλιο θα φτάσουν στο τέλος τους. Προσωπικά εύχομαι στον εαυτό μου μόνο υγεία με χαμηλωμένο το κεφάλι και σκληρή δουλειά να φτάσω όσο ψηλότερα γίνεται.»
Και last but not least, εξήγησε στα κορίτσια τι είναι το pick n roll!
«Αγαπητές φίλες του site ήρθε η ώρα να μάθετε τι είναι το pick n roll. Mπορεί να ακούγεται περίπλοκο αλλά είναι πολύ απλό. Με απλά λόγια όταν ένας παίκτης κάνει σκριν στον αμυντικό του χειριστή της μπάλας, δηλαδή στον κοντό, και μετά ακολουθεί πορεία προς το καλάθι. Σκριν, κορίτσια είναι όταν ένας παίκτης στέκεται ακίνητος με τα πόδια στο άνοιγμα των ώμων. Ο ψηλός λοιπόν ακολουθεί πορεία προς το καλάθι έχοντας πάρει την μπάλα από τον κοντό.»
