Αγαπάς να τυραννιέσαι. Το να θέλεις κάποιον και να μη σε θέλει πίσω, μοιάζει πλέον η ιστορία ολόκληρης της ζωής σου. Και όταν λέω να μην σε θέλει, δεν εννοώ καθόλου, εννοώ το να μην σε θέλει όπως και όσο θα ήθελες. Επομένως, εξ’ αρχής βλέπεις που πάει το πράγμα.
Όλες οι γυναίκες κάνουμε το λάθος να φτιάχνουμε στο μυαλό μας τον ιδανικό άντρα. Να παλεύουμε με νύχια και με δόντια να τον ξεχωρίσουμε στο πλήθος μέσα σε ένα μπαρ, ένα Σαββατόβραδο. Και τι καταφέρνουμε; Να βγαίνουμε, να γινόμαστε χάλια και να γυρνάμε σπίτι με μια απογοήτευση του τύπου “40 και σήμερα”. Ε, όχι ρε κορίτσια. Είπαμε.
Ξέρεις όμως γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί μεγαλώνουμε με μια ιδέα στο κεφάλι μας, και όταν βλέπουμε πως είναι αδύνατον να την υλοποιήσουμε αρχίζουμε και μπλέκουμε τα μπούτια μας με ανθρώπους που θεωρούμε πως θα έπρεπε να είναι περαστικοί στην ζωή μας γιατί πολύ απλά, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Και βρίσκεις τον έναν, μέσα σε χιλιάδες άντρες που πίνουν αμέριμνοι τα ποτά τους, και λες “εδώ είμαστε”. Ξέρεις όμως εσύ αγαπημένη, τι συμβαίνει πίσω από αυτό το όμορφο πρόσωπο. Μπορεί το αγόρι να μην είναι διαθέσιμο. Μπορεί επίσης, να μην είσαι ο τύπος του (αν και δεν πιστεύω σε τύπους, να πέσει φωτιά να με κάψει). Και μέσα σε αυτές τις εκατομμύρια μικρές σκέψεις, γυρνάς πάλι σπίτι απογοητευμένη. Και φταις.
Αυτός λοιπόν που θέλεις, δεν θα είναι ποτέ διαθεσιμος για εσέ9να. Όχι γιατί δεν σε θέλει ή γιατί έχει κοπέλα, μα γιατί το κεφάλι σου υπεραναλύει τόσες λίγες πληροφορίες σε τόσο μεγάλο βαθμό. Γιατί εσύ η ίδια δεν αφήνεις τον εαυτό σου να έχει ευκαιρίες. Κόβεις την χαρά σου, πριν καν δημιουργηθεί. Αγαπάς να πονάς. Και η δικαιολογία για όλα, που φαίνεται να έχει γίνει καραμέλα τον τελευταίο καιρό, είναι το ότι ο τύπος είναι μαλάκας. Όχι μόνο αυτός. Όλοι αυτοί που τυγχάνει να θέλεις εσύ. Ναι, ναι έτσι είναι. Έλα όμως, που δεν είναι. Γιατί αφού δεν έχεις βρει το ιδανικό αγόρι για εσένα, εσύ αρχίζεις να ψάχνεις κάτι άλλο. Υποσυνείδητα, κάτι που δεν είναι διαθέσιμο για όλα αυτά που θες εσύ. Μόνο και μόνο για να επαληθεύσεις όλα αυτά που σκέφτεσαι. Μα θέλω να σκεφτείς κάτι ακόμη. Το γιατί και το πως. Και έλα να με βρεις.
