Αναμφίβολα τα social media κυριαρχούν στην καθημερινότητα μας. Ο αριθμός των ακολούθων, τα likes, η δημοσιότητα σε μια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, πολλές φορές μοιάζουν να είναι το μοναδικό κίνητρο.
Δεν είναι κακό να επιθυμείς την δικτύωση, να βιώσεις το αίσθημα του «ανήκειν», είναι ανθρώπινη φύση και όλοι το επιδιώκουμε ως έναν βαθμό. Ωστόσο, σε έναν κόσμο που σου υπαγορεύει να δημοσιεύσεις το καθημερινό σου στόρι, από το ποτήρι με τον καφέ σου μέχρι το χρώμα των νυχιών σου, είναι δύναμη να επιλέγεις να μην το κάνεις.
Δεν πρόκειται για επανάσταση ενάντια στα social media, δεν πρόκειται για μεταστροφή σε παραδοσιακούς τρόπους επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, πρόκειται για μια κίνηση που θα προστατέψει την ιδιωτικότητά σου, την ενέργεια σου και τα όνειρα σου.
Work hard in silence, let your success do the talking!
Κράτα τα σχέδια σου για εσένα
Πόσες φορές μαθαίνοντας ένα καλό νέο για κάτι που επιθυμούσαμε, μια δουλειά, ένα μάθημα στη σχολή, μια ανερχόμενη επιτυχία, επιλέξαμε να το μοιραστούμε με τα κοντινά και μη άτομα στη ζωή μας; Σίγουρα, δεν επιδιώκουν όλοι το κακό μας, υπάρχουν άνθρωποι που μας αγαπάν με ειλικρίνεια και επιθυμούν μόνο το καλύτερο για εμάς, ωστόσο υπάρχει και μια άλλη μερίδα ανθρώπων που θέλουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν χαίρονται όλοι με τις επιτυχίες μας, δεν πανηγυρίζουν. Για κάποιους εσφαλμένα, η δικιά μας νίκη ισούται με τη δική τους προσωπική αποτυχία, κι ας μην υπάρχει καμία αντικειμενική σύνδεση μεταξύ των δύο. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να σε δουν να πετυχαίνεις, αλλά όχι καλύτερα από εκείνους. Εξάλλου οι αρχαίοι έλεγαν με σοφία «μη γνώτω η αριστερά τι ποιεί η δεξιά σου”. Η ιδιωτικότητα είναι δύναμη, ό,τι δεν ξέρει ο κόσμος, δεν μπορεί και να το καταστρέψει.
Μην αποκαλύπτεις τα προβλήματα σου
Σύμφωνα με ένα ρητό, ο φίλος σου σήμερα είναι ο εχθρός σου αύριο. Μην μιλάς ποτέ για τα προβλήματα σου σε άτομα που δεν σου έχουν αποδείξει την αγάπη τους. Σίγουρα είναι δελεαστικό να θες να κουβεντιάσεις με τη συνάδελφο σου την ώρα της δουλειάς για εκείνη την ατυχία που σου συνέβη τις προάλλες, αλλά ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο αθώα όσο νόμιζες. Όταν μιλάς για τα προβλήματα σου, οι περισσότεροι άνθρωποι είτε δεν νοιάζονται, είτε πολύ απλά χαίρονται που τα έχεις. Είναι -ίσως- φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση, έως έναν βαθμό φυσικά, και σίγουρα δεν βοηθά η επικρατέστερη αντίληψη των τελευταίων χρόνων, του διαρκούς ανταγωνισμού. Πρέπει να είσαι ο καλύτερος στον χώρο σου, πρέπει να δηλώνεις πολυάσχολος, να μην έχεις κενό μέσα στην μέρα σου να αναπνεύσεις γιατί από αυτό εξαρτάται πόσο παραγωγικός είσαι, πρέπει να ανεβαίνεις διαρκώς , να εξελίσσεσαι.
Πόσο πιο απελευθερωμένοι θα νιώθαμε αν απορρίπταμε αυτή την αντίληψη και απλά δουλεύαμε σκληρά με ταπεινότητα και αγάπη προς τον εαυτό μας; Πόσο λιγότερο αρνητικοί θα ήμασταν αν δεν νιώθαμε συνέχεια την ανάγκη να είμαστε οι καλύτεροι και αν, αντί αυτού εκτιμούσαμε τις δικές μας δυνάμεις και τη μοναδικότητα μας.
