Σοβαρά όμως. Κάθε χρόνο τους δίνω μια ευκαιρία να με διαψεύσουν. Κάθε χρόνο θέλω να αποδείξω σε όσους πιστεύουν ότι είμαι απλά ένας κακοχρονονάχεις ματζίρης ότι , διάολε, ξέρω πώς να διασκεδάζω στο καρναβάλι! Κάθε χρόνο λέω «φέτος θα είναι διαφορετικά».
Και όμως όχι…
Κάθε χρόνο οι απόκριες μου αποδεικνύουν ότι είναι το μικρό, σπαστικό, υπερκινητικό ξαδερφάκι των Χριστουγέννων, η γιορτή της κακογουστιάς. Συνειδητοποίησα λοιπόν πως παρόλο που τις σιχαίνομαι, είναι μια ευκαιρία να κρίνω και να κοροϊδεύω τους υπόλοιπους που τους αρέσουν. Να λοιπόν γιατί μισώ τις απόκριες.
Κετελαπόνγκο
Εντάξει ρε, στην αρχή είχε πλάκα. Έπειτα πέρασε σε cult status. Μετά μάθαμε ότι σημαίνει «και σου το βάζω». Τώρα πλέον είναι τόσο, μα τόσο κακό και τόσο προβλέψιμο που ΑΠΑΙΤΩ να το παίξει ακόμα και ο ντιτζέης στο αγαπημένο μου ροκόμπαρο! Και ας ματώσουν τα αυτιά μου.
Τραγούδια γενικότερα. Πόση «μακαρένα», πόσο «ασερεχέ» πόσο «μια σου λέξη» να αντέξεις σε μία βραδιά;;
Το «τρενάκι»
Θες να χοροπηδάς σαν Αβορίγινος ιθαγενής μαζί με τους υπόλοιπους της φυλής σου ο ένας πίσω από τον άλλον; Μπράβο σου. Εμένα όμως γιατί με τραβάς με το ζόρι να συμμετέχω; Επίσης, 9 στις 10 φορές αυτό το «τρενάκι» κάπου θα φρακάρει και θα ρεζιλευτούμε γιατί απλά θα στεκόμαστε όρθιοι στο ρυθμό της γιάνκα.
Ροπαλιές. Καλά, αλήθεια τώρα; Έχεις πάρει ένα πλαστικό ρόπαλο/σφυρί/τσεκούρι/two handed cleaver +1 και κοπανάς άλλους στο κεφάλι;
Φλερτ με μάσκες
Αυτή η φαντασίωση τύπου «γνώρισα μία ντυμένη καρπούζι και έβγαλε τη μάσκα και ήταν ένας συνδυασμός Ούρσουλα Άντρες / Μόνικα Μπελούτσι / τραγανού μπέικον» είναι τόσο ουτοπικό όσο ακούγεται. Οι ωραίοι/ωραίες ΔΕΝ φοράνε μάσκες, είναι τόσο νάρκισσοι που φοράνε σκέτα κερατάκια ή αυτιά γάτας και λένε «ντύθηκα».
Σερπαντίνες
Οκ, αυτό παραδέχομαι είναι το αγαπημένο μου στις απόκριες. Μάλιστα κάθε χρόνο φροντίζω, σε όποιο αποκριάτικο πάρτι και αν πηγαίνω (στο μοναδικό δηλαδή), να πετάω όσο το δυνατόν περισσότερες. Όμως κάποιος τις μαζεύει. Και συμπάσχω. Ειδικά όταν οι σερπαντίνες έχουν καταντήσει ένα κουβάρι από βρωμόχαρτα νοτισμένα στη μπύρα και στη στάχτη.
Διασκέδαση με το ζόρι
Αυτό το αποκριάτικο «με το ζόρι» είναι σα να παίζω σε ομάδα μπάσκετ και στο τελευταίο δευτερόλεπτο πρέπει να βάλω τις βολές για να κερδίσουμε: Θα το σκέφτομαι συνέχεια και τόσο έντονα που στο τέλος θα τις χάσω! Άσε με ρε παιδάκι χαλαρό, αν διασκεδάσουμε διασκεδάσαμε τι να γίνει δηλαδή!;
Άντρες ντυμένοι γυναίκες (και το αντίστροφο)
Μπράβο παιδιά, βραβείο πρωτοτυπίας… Ειδικά το θέαμα «άντρες με φούστες, μούσια και κραγιόν» νομίζω ότι ξεπερνάει σε αηδία και το καλαμαράκι κονσέρβα.
Στολές «ότιναναι»
Δε θες να ντυθείς ρε φίλε το ξέρουμε. Σε ανάγκασαν το ξέρουμε. Όμως το να φοράς ένα ζευγάρι τεράστια γυαλιά, περούκα αφάνα, ψεύτικα αυτιά και ένα ζευγάρι βυζιά είναι ντροπή για τη γιορτή. Μη ντυθείς καθόλου καλύτερα. Ή κάνε αυτό που έκανα εγώ και πες πως ντύθηκες «περισσεύματα».
Στολές – λογοπαίγνια
Βλέπεις τρεις να προχωράνε δεμένοι σε σχηματισμό τριγώνου φορώντας σορτσάκια και κάνεις το λάθος να ρωτήσεις «τι έχετε ντυθεί» για να πάρεις την απάντηση «τρίγωνο των βερμούδων». /facepalm
*Δεν είναι απαραίτητα κακό φαγητό οι μπάμιες. Στους περισσότερους όμως δεν αρέσουν, κάποιοι τις σιχαίνονται και για κάποιους είναι το αγαπημένο τους φαγητό. Αυτοί οι τελευταίοι είναι και που ξενερώνουν όλους τους υπόλοιπους: Γιατί, μια φορά το χρόνο, για αυτούς τους λίγους που τους αρέσουν οι μπάμιες, θα πρέπει να τις φάμε και οι υπόλοιποι…