Γιατί μια γυναίκα κλαίει μερικές φορές στη δουλειά;
Κατ’αρχάς, αν είμαστε πραγματικά λυπημένες, είναι πολύ σπάνιο το να αφεθούμε να κλάψουμε στη δουλειά. Η σειρά σκέψεων και γεγονότων που μας κάνει να δακρύσουμε χωρίς να μπορούμε να το ελέγξουμε είναι συνήθως η εξής: Έχουμε περάσει τις τελευταίες μέρες με πολύ άγχος για ένα συγκεκριμένο project. Έχουμε καταφέρει να το φέρουμε εις πέρας και να πετύχουμε ακριβώς το αποτέλεσμα που θέλουμε. Δεν έχουμε καταφέρει να κοιμηθούμε καλά γιατί είχαμε άγχος. Το πρωί προσπαθήσαμε πολύ γρήγορα να περιποιηθούμε κάθε σπιθαμή του εαυτού μας για να αντικατοπτρίζει και η εμφάνισή μας τη σιγουριά που έχουμε για το αποτέλεσμα του project. Έχουμε υποστεί σχόλια του τύπου “είσαι σίγουρη ότι μπορείς να το κάνεις; Μήπως να σε βοηθήσει ο …;”. Ο σχολιασμός της ενδυμασίας μας είναι ένας από τους πιο popular τρόπους να μας λένε “καλημέρα” το πρωί. Μας έχουν κλείσει την πόρτα σε ιδιωτικές συζητήσεις. Μας έχουν κόψει τη φόρα σε meetings στα οποία υπάρχουν πολλοί άντρες. Και ναι, σίγουρα, μπορεί να συμβαίνει και σε έναν άντρα αυτό.
Απλά ο τρόπος που το διαχειριζόμαστε εμείς είναι λίγο διαφορετικός. Τα καταπνίγουμε όλα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Μέχρι που μπαίνει το τελευταίο λιθαράκι στο μεγάλο βουνό μικρών ασήμαντων σχολίων που κάνει όλο το βουνό να καταρρεύσει. Διακατέχεσαι από άγχος και νεύρα και επειδή πνίγεις την αναπνοή σου για να μην υψώσεις τη φωνή σου, πιέζεις τα μάτια και δακρύζεις. Αλλά δεν είναι πολλοί οι συνάδελφοι που θα έχουν την καλή διάθεση να σε ρωτήσουν ειλικρινά τι έγινε. (Με τον όρο συνάδελφοι εννοώ και άντρες και γυναίκες). Εξάλλου ο χώρος στον οποίο δρας τη δεδομένη στιγμή είναι επαγγελματικός και η ατμόσφαιρα μπορεί να είναι άκρως ανταγωνιστική. Το δάκρυ αυτό είναι ο δικός σου τρόπος να αδειάσεις, να ξεσπάσεις…να αναπνεύσεις.
Πώς πρέπει να το αντιμετωπίζουμε
Αν έχεις την ευχέρεια να μιλήσεις με κάποιον μέντορα στη δουλειά ή με τον ανώτερό σου για τα πράγματα που επηρεάζουν τη δουλειά σου, κάνε το. Μη διστάσεις. Αν είναι σοβαρά μπορεί μια συζήτηση μαζί του να αλλάξει μια αφόρητη κατάσταση. Αν δεν την αλλάξει τουλάχιστον θα νιώθεις ότι το έχεις συζητήσει.
Αν πάλι δεν έχεις αυτή την ευχέρεια, τα βήματα είναι απλά.
1| Αρχικά αποδέξου το θυμό σου.
Αρκετές γυναίκες δεν αναγνωρίζουν τον θυμό τους σε μια προσπάθειά τους να είναι αρεστές ή καλοσυνάτες. Προσπάθησε να το αποβάλεις αυτό από το μυαλό σου. Στη δουλειά χρειάζεται σεβασμός και τυπική ευγένεια. Όλα τα υπόλοιπα είναι στο χέρι σου. Αν νιώθεις ότι επικοινωνείς με κάποιον προφανώς μπορείς να αναπτύξεις φιλικές σχέσεις, αλλά αυτό δεν είναι στα προαπαιτούμενα μιας επαγγελματικής σχέσης. Αυτό θα μπορούσε μάλιστα να την περιπλέξει. Δεν παύει όμως να είναι ευχάριστο να γνωρίζεις υπέροχους ανθρώπους στο χώρο με τον οποίο αλληλεπιδράς για το ένα τρίτο της ημέρας σου.
2| Πάρε το χρόνο σου.
Όταν νιώθεις ότι το άγχος και τα νεύρα πρόκειται να ακυρώσουν τον αυτοέλεγχό σου, κάνε ένα διάλειμμα. Θα μπορούσες να πάρεις μια βαθιά ανάσα, να πιεις λίγο νερό ή να πας για λίγο στο μπάνιο. Θα μπορούσες να κάνεις μια παύση για να ζωγραφίσεις έναν αχνό κύκλο στο τετράδιο σου. Κοίτα τον κύκλο και πάρε μια ανάσα. Ένα άλλο κόλπο είναι να βάλεις ενυδατική κρέμα για τα χέρια. Συγκέντρωσε τα νεύρα σου στην πίεση που βάζεις στα χέρια σου και αφοσιώσου σε αυτό.
Τελευταία βασική σημείωση
Σε καμία περίπτωση μην πιστέψεις ότι το να νευριάσεις ή να κλάψεις σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Σηματοδοτεί μόνο το ότι είσαι αγχωμένη και ότι κάποια κατάσταση που βιώνεις πρέπει να αλλάξει. Αν δεν μπορείς να την αλλάξεις, αποδέξου τη. Σε όλη όμως τη διαδικασία, άκου το σώμα σου και παρατήρησε τη ροή των σκέψεών σου. Μείωσε το ρυθμό με τον οποίο αυτές γίνονται ένα τσουβάλι και σε θολώνουν με μια μόνο ανάσα και με μια απλή σύνδεση των σημείων που σε έκαναν να νιώσεις την παραμικρή πίεση. Διαχώρισέ τα. Και αντιμετώπισέ τα ξεχωριστά και με ηρεμία.
