Τον Μάρτιο του 1999, οι Αμερικάνοι είδαν το απίστευτο μπροστά στα μάτια τους. Ένας άνδρας σε μία ταράτσα που γέρνει προς τα πίσω μέχρι που το σώμα του είναι παράλληλο με το έδαφος. Με δεξιοτεχνία αποφεύγει τις σφαίρες σε slow motion. Τι γινόταν με τις ταινίες του 1999;
Το εφέ αυτό, που δεν είχε προβληθεί ξανά στην μεγάλη οθόνη, χρειάστηκε 100 κάμερες ώστε να δώσει την αίσθηση του τρισδιάστατου. Η σκηνή αυτή από το The Matrix ήταν μία από τις πιο θρυλικές κινηματογραφικές στιγμές του 1999. Μία χρονιά που θεωρήθηκε ως το θαύμα της διασκέδασης.
Ήταν η χρονιά που το κοινό γνώρισε τον Tyler Durden, εκείνον που ανακοίνωσε σε ένα υπόγειο γεμάτο άνδρες ότι ο πρώτος κανόνας του Fight Club είναι το να μην μιλάνε για το Fight Club. Η Heather από το The Blair Witch Project’s είχε μία κάμερα κολλημένη στο πρόσωπό της, καθώς ψιθύριζε συγνώμες με μάτια γεμάτα δάκρυα και φόβο. Ενώ η Julia Roberts ήταν ένα κορίτσι που στεκόταν μπροστά από ένα αγόρι, ζητώντας του να την αγαπήσει.
Όπως αναφέρει στο Bustle ο Brian Raftery, συγγραφέας του Best. Movie. Year. Ever: How 1999 Blew Up the Big Screen, “Αν πήγαινες τώρα στην Warner Bros με ένα το σενάριο του Three Kings ή του The Matrix θα σε πετούσαν έξω με τις κλοτσιές. Διότι είναι ακριβά και δεν έχουν κάποιο franchise να τα ακολουθεί.”
Από τις 10 καλύτερες ταινίες που βγήκαν το 1999, οι 6 είχαν πρωτότυπο σενάριο
“Είναι λες και βρισκόμαστε στο 1939,” ανέφερε ο Alexander Payne στον Gordinier το 1999. Σκεπτόμενος τις ταινίες που το Hollywood έβγαλε το The Wizard of Oz, το Mr. Smith Goes to Washington και το Gone with the Wind.
Πώς έγινε αυτό; Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, οι ανεξάρτητες ταινίες έπαιρναν τα πάνω τους. Έτσι, όσο η δεκαετία κατέρρεε, τα studio έδωσαν χωρίς προϋποθέσεις σε ανεξάρτητους κινηματογραφιστές την δυνατότητα να δημιουργήσουν μοναδικά έργα. Όπως το Pulp Fiction του Tarantino το 1994. Έτσι μέσα σε έναν χρόνο γνωρίσαμε: τον Guy Ritchie, τον Charlie Kaufman,, τον Stanley Kubrick, τον Tim Burton, την Sofia Coppola και τον Martin Scorcese.
“Αυτές οι ταινία είχαν φιλοδοξίες, ήταν σκοτεινές και ηθικά αμφιλεγόμενες,” αναφέρει ο David Sims, κριτικός κινηματογράφου. “Είναι τελείως διαφορετικό να φανταστούμε τη Warner Brothers ή την Universal ή την Disney να κάνουν τέτοιες ταινίες τώρα. Όταν μιλάμε για Oscars, φαίνεται να τις έχουν αφήσει στην άκρη όλες αυτές.”
Οι ταινίες που αγνοήθηκαν ή υποτιμήθηκαν σε έναν μεγάλο βαθμό εκείνη την περίοδο είχαν κάτι που τα blockbuster videos δεν μπορούσαν να προσφέρουν. Το DVD, το οποίο ήταν στα καλύτερά του.
Τα κυριότερα θέματα αυτών των ταινιών είναι σε έναν μεγάλο βαθμό η έλλειψη πολιτικού ενδιαφέροντος και η εσωτερική αλλά ξεχωριστή ματιά των πραγμάτων. Δεν ένοιαζε κανέναν τι συμβαίνει στη χώρα.
Οι 5 εφηβικές ταινίες του 1999 είναι ακόμα κομμάτι μιας πολιτιστικής συζήτησης. Ταινίες όπως το Varsity Blues, το American Pie, το She’s All That και το 10 Things I Hate About you. Όλες έχουν να κάνουν με έναν έφηβο που ο μεγαλύτερός του φόβος ήταν να πυροβολήσει.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, δύσκολα τα κοινό θα δεχθεί κάποια ταινία που να μην έχει super ήρωα. Ο David Fincher δεν έκανε ταινία από το 2014 με το Gone Girl. Μεγάλα ονόματα όπως ο Steven Soderbergh, ο Spike Lee και οι Washowskis, βρήκαν τον δρόμο τους στην τηλεόραση. Ενώ ο Martin Scorsese και οι αδερφοί Coen έχουν βγάλει τις ταινίες τους στο Netflix.
Ίσως η τηλεόραση μας είναι αρκετή. Σε δύο δεκαετίες, θα κοιτάμε το 2019 και θα πιστεύουμε ότι ήταν η χρονιά της συνδρομητικής τηλεόρασης. Και ότι ήμασταν τυχεροί που το ζήσαμε.
Πηγή: bustle.com Μετάφραση: Εύα Τόλιου
