Η νέα κινηματογραφική δουλειά του Martin Scorsese έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές ημέρες και στη χώρα μας, καταφέρνοντας και πάλι, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, να γίνει αντικείμενο συζήτησης. Όχι γιατί πρωταγωνιστής είναι ο αγαπημένος όλων Leonardo Di Caprio, αλλά γιατί μιλά για μια ιστορία, που μέχρι πρότινος ο χολιγουντιανός κινηματογράφος δεν θα σκεφτόταν καν να «αγγίξει».

Βασισμένο σε αληθινή ιστορία

Η ταινία, το σενάριο και τη σκηνοθεσία της οποίας υπογράφει ο κορυφαίος Αμερικανός σκηνοθέτης, είναι εμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία, που αφηγείται το ομώνυμο βιβλίο του δημοσιογράφου David Grann. Στη δεκαετία του 1920, η φυλή των ιθαγενών Osage ανακάλυψε ένα σημαντικό κοίτασμα πετρελαίου στην επικράτειά της, εύρημα που καθιστούσε τους ανθρώπους της περιοχής απίστευτα πλούσιους.

Μαζί με τον πλούτο, όμως, ήρθαν και οι λευκοί Αμερικανοί, δημιουργώντας οικονομικούς δεσμούς με τους γηγενείς και μάλιστα όχι μόνο με τις πιο επιφανείς οικογένειες της φυλής. Χωρίς τίποτα να προμηνύει τότε τις εξελίξεις -σήμερα θα έμοιαζε απολύτως προβλέψιμο- ορισμένοι αυτόχθονες άρχισαν να δολοφονούνται, γεγονός που αποκάλυψε, τελικά, ένα σκόπιμο σχέδιο γενοκτονίας του λαού τους.

Σε αυτό το ήδη φορτισμένο σκηνικό, γεννάται και μια προσωπική ιστορία, η ιστορία αγάπης που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Ernest (Leonardo DiCaprio) και την Mollie (Lily Gladstone), μέλος μιας από τις πιο πλούσιες οικογένειες της επικράτειας.

Η εστίαση του Scorsese στη λεπτομέρεια

Όπως και στις προηγούμενες δουλειές του, έτσι και σε αυτή, ο σκηνοθέτης δεν ήθελε να δημιουργήσει μια ταινία από απόσταση, που θα βασιζόταν σε φήμες και ανώνυμες πληροφορίες.

Για το λόγο αυτό, χρησιμοποίησε γηγενείς Αμερικανούς ηθοποιούς και επισκέφθηκε την Οκλαχόμα, για να συναντήσει τους απογόνους της φυλής Osage, οι οποίοι λειτούργησαν ως σύμβουλοι στην ταινία, με στόχο να βοηθήσουν τους ηθοποιούς να αναπαραστήσουν καλύτερα τη γλώσσα και τα έθιμά τους.

 
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Lily Gladstone (@lilygladstone)

Σε μια μακροσκελή συνέντευξή του στο Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, ο κορυφαίος σκηνοθέτης εξέθεσε λεπτομερώς τη διαδικασία συγγραφής της ταινίας, ξεκινώντας από το αρχικό υλικό. Αυτή η διαδικασία μετατόπισε το επίκεντρο της ιστορίας από τη γέννηση του FBI στα εγκλήματα και την οικογένεια Burkhart, ειδικά μετά από αρκετές συναντήσεις με αρχηγούς φυλών και τους άμεσους απογόνους των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων και ιδιαίτερα τη Margie, την ανιψιά.

«Ο Eric Roth, ο συν-σεναριογράφος, κι εγώ κάναμε δύο ταξίδια στις περιοχές της φυλής Osage, στην Οκλαχόμα. Η ομάδα του Grey Horse αποφάσισε να μας υποδεχθεί με ένα δείπνο για 250 άτομα και να μιλήσει μαζί μας. Ήταν ωραία, ένιωσα άνετα, συνειδητοποίησα ότι όλη η ιστορία ήταν εκεί», δήλωσε ο σκηνοθέτης, προσθέτοντας: «Ήταν φοβισμένοι, μου είπαν να προσέχω τον χαρακτήρα της Mollie, να μην βάζω λόγια στο στόμα της, να μην τους παρουσιάσω ως θύματα.

Η Margie, συγκεκριμένα, είπε ότι ήταν σημαντικό να θυμάμαι ότι ο Ernest και η Mollie αγαπούσαν πραγματικά ο ένας τον άλλον».

Ο χαρακτήρας της Mollie Burkhart, η ερμηνεία της Lily Gladstone και οι αμφιβολίες για το αποτέλεσμα

Έτσι, γεννήθηκε ο χαρακτήρας της Mollie Burkhart, υπό την ερμηνεία της Lily Gladstone, με το έντονο βλέμμα και την αρχαία δύναμή της, ερμηνεία που απασχόλησε έντονα και αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης σε διάφορους κύκλους.

Κάποιοι υποστήριξαν ότι, παρόλο που η 37χρονη ηθοποιός είναι, δυστυχώς, ένα πολύ σπάνιο παράδειγμα σωστής επιλογής, που σέβεται τον χαρακτήρα – καθώς η ίδια η Gladstone έχει κληρονομιά Blackfeet και Nimìipuu, γεγονός που την καθιστά ιθαγενή – θα μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερα με τον χαρακτήρα της Mollie Burkhart.

Αίσθηση προκάλεσαν, για παράδειγμα, τα λόγια του Christopher Cote, μέλους της φυλής Osage και συμβούλος στα γυρίσματα της ταινίας, ο οποίος δήλωσε στο Hollywood Reporter: «Ως Osage, θα ήθελα αυτή η ταινία να επικεντρωθεί στην άποψη της Mollie και της οικογένειάς της, αλλά νομίζω ότι θα χρειαζόταν ένας σκηνοθέτης Osage για να το κάνει.

Ο Martin Scorsese έκανε εξαιρετική δουλειά εκπροσωπώντας τους ανθρώπους μας, αλλά αυτή η ιστορία λέγεται από τη σκοπιά του Ernest και φαίνεται να υποδηλώνει ότι υπάρχει αγάπη μεταξύ αυτού και της Mollie. Αλλά όταν κάποιος συνωμοτεί, ώστε να σκοτώσει ολόκληρη την οικογένειά σου, πώς μπορεί να υπάρχει αγάπη;».

Οι δηλώσεις του Cote ανέδειξαν ακόμη ένα ζήτημα: «Το ερώτημα που αφήνει αυτή η ταινία είναι: Πόσο καιρό θα εφησυχάζετε μπροστά στον ρατσισμό; Πόσο καιρό θα συναινείτε σε κάτι, χωρίς να αντιδράτε, χωρίς να υψώνετε τη φωνή σας; Νομίζω ότι η ταινία το καταφέρνει αυτό επειδή αποτελεί ένα έργο που δημιουργήθηκε για όλους, όχι μόνο για τους Osage. Είναι μια ευκαιρία, για όσους δεν έχουν βιώσει αυτή τη γενοκτονία, να αναρωτηθούν για τη δική τους ηθική».

Πώς η ταινία αλλάζει τα καθιερωμένα πρότυπα του Χόλιγουντ

Το ότι ο Scorsese επέλεξε να σεβαστεί τις επιθυμίες της οικογένειας και να πει μια σημαντική ιστορία σε ένα λευκό κοινό, σαν μυστικός πράκτορας, δημιουργώντας αριστοτεχνικά έναν προβληματισμό για την κοινοτοπία του κακού και την ενοχή της σιωπής, λέει πολλά, ειδικά για την απόλυτη αφοσίωσή του στις ιστορίες και τα ανθρώπινα όντα, καθώς και το αίσθημα ευθύνης που αισθάνεται για να αναπαραστήσει με ειλικρίνεια τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται.

Το γεγονός ότι ένας από τους πιο διάσημους και καταξιωμένους σκηνοθέτες του κόσμου, που μεγάλωσε και απέκτησε φήμη σε ένα Χόλιγουντ που, ειλικρινά, δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία σε αυτά τα θέματα, επιλέγει να αφηγηθεί αυτή την ιστορία είναι από μόνο του σημαντικό. Ωστόσο, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε και η Lily Gladstone, όταν ανακοίνωσε τη συμμετοχή της στην ταινία: «Θεωρώ ότι είναι δώρο και μεγάλη ευθύνη να μου εμπιστεύονται τη Mollie Burkhart.

Είναι υπέροχο που μου δίνεται η ευκαιρία να αφηγηθώ αυτή την ιστορία. Ωστόσο, αυτή η ευθύνη πρέπει να μοιραστεί, όχι μόνο μεταξύ των συντελεστών της ταινίας, αλλά και, γενικότερα, στη βιομηχανία του θεάματος και στον θεατή, που δέχεται το βάρος ενός σημαντικού αιτήματος: Να σπάσει τη σιωπή». Έτσι, η ταινία φέρει σημαντικές αποχρώσεις – σύμβολα μιας αποφασιστικής και πολλά υποσχόμενης αλλαγής στη συλλογική συνείδηση.

Αποχρώσεις που ο Scorsese, με εκπληκτική λεπτότητα, αντιπροσωπεύει στο έργο του, κατορθώνοντας να δημιουργήσει για ακόμη μια φορά ένα έργο που ήδη έχει χαρακτηριστεί ως η «ταινία της χρονιάς».