Το λέω και σχεδόν ανατριχιάζω! Φαντάζεσαι να υπήρχε μια παγκόσμια γιορτή του καφέ, που θα διαρκούσε μια ολόκληρη εβδομάδα; Θεέ μου, τι συγκίνηση. Εννοείται πως αυτό το μαγικό φίλτρο χρήζει εορτασμού και πανηγυρισμού που απλά υπάρχει στην ζωή μας. Μια μέρα για να χαρακτηριστεί «όμορφη» επιβάλλεται να περιλαμβάνει μέσα της την τελετουργία του καφέ. Γιατί δεν είναι μια απλή διεκπεραίωση ο καφές. Ξεκινά την ώρα που μυρίζεις τον κόκκο να καβουρδίζεται. Το ακριβότερο και ωραιότερο άρωμα του κόσμου, δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του! Τα λεπτά που χρειάζονται για να ετοιμαστεί, σε κάνουν να αδημονείς και να ανυπομονείς να τον κρατήσεις στα χέρια σου. Είναι ένα κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας που ποτέ δε βαριέσαι! Ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας που την κάνει να ξεκινήσει πιο ομαλά. Για την ακρίβεια, που την κάνει να ξεκινήσει. Τελεία.

Υπάρχουν αυτά τα πρωινά που ακολουθούν μετά από δύσκολες νύχτες ή νύχτες κραιπάλης που πραγματικά δίνω την ψυχή μου για να μπει στις φλέβες μου αυτό το «μαγικό φίλτρο». Βασικά, καμία μου μέρα δεν μπορεί να ξεκινήσει ευχάριστα χωρίς να κρατήσω στα χέρια μου μία κούπα καφέ, χωρίς οι γευστικοί μου κάλυκες να πάρουν μια γερή δόση από καφεΐνη.

Όχι, σίγουρα με την παρέα μου δεν είμαστε διεκπεραιωτικοί τύποι στο θέμα του καφέ. Αντιθέτως μπορώ να πω με σιγουριά πως είναι θέμα ιεροτελεστίας. Η έκφραση «πάμε για καφέ» σηματοδοτεί την έναρξη πολλών ωρών βρίσκοντάς μας να στρογγυλοκαθόμαστε στο αγαπημένο μας στέκι, όπου στον πρώτο καφέ (σίγουρα πίνουμε από δύο) σχεδόν δεν μιλάμε. Απλά απολαμβάνουμε και αφήνουμε αυτή την αισθαντική κατάσταση να μας συνεπάρει (και να μας ξυπνήσει). Μόλις κυλήσει και ξεκινήσει το ταξίδι του στο κορμί, μόνο τότε μπορώ να βάλω το επίθετο «καλή» δίπλα στο μέρα.

Ας χαρακτηριστώ υπερβολική, καθόλου δεν με ενοχλεί, τολμώ να πω πως ζωή χωρίς καφέ, κατ’ εμέ, δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι αυτή η πρώτη γουλιά που σε κάνει να αποκτάς επαφή με τον πλανήτη, σε κάνει να αρθρώσεις την πρώτη ολοκληρωμένη σου σκέψη ρε παιδί μου. Η καφεΐνη σε «ντοπάρει», σε βοηθά να παλέψεις με όσα θα φέρει η καινούργια μέρα. Αναζωογονητική και τονωτική η δράση της, είναι άκρως απαραίτητη στο ξεκίνημα της μέρας. Πραγματικά, ο μοναδικός μου φίλος ο οποίος δεν πίνει καφέ (υπάρχει κι αυτό το είδος στον πλανήτη μας!) είναι για μένα ένας εξωγήινος που από λάθος βρέθηκε στον τόπο αυτό.

Να μην μιλήσω για την μεσημεριανή σιέστα, που άπαξ και ξυπνήσεις το απόγευμα δεν ξέρεις ποιος είσαι, πώς σε λένε, σε ποια χώρα βρίσκεσαι και το μοναδικό πράγμα (εκτός του γλυκού) που μπορεί να σε συνεφέρει και να σε κάνει να συνέλθεις είναι μια λαχταριστή, μεγάλη κούπα καφέ.

Λένε πως η υπερβολική κατανάλωση καφέ είναι δυνατό να προκαλέσει νευρικότητα, άγχος και αϋπνία. Αληθινό. Εγώ ξέρω από την άλλη πως όσες, λίγες, φορές που από κακές συγκυρίες δεν έχω πιει μέσα στην ημέρα μου καφέ, καταλήγω να νιώθω άρρωστη, κακόκεφη και με ημικρανία. Είναι ο εθισμός μου και το λέω χωρίς φόβο και πάθος!

Πολλές ιστορίες και μύθοι υπάρχουν όσον αφορά την προέλευση και την δημιουργία αυτού του καρπού σε ρόφημα, εγώ θα αρκεστώ απλώς στο να ευχαριστήσω όποιον τον ανακάλυψε και μας χαρίζει αυτή την καθημερινή απόλαυση. Ο δεύτερος καφές μου σήμερα, θα είναι αφιερωμένος σε σένα! Να σε έχει πάντα ο θεός καλά!