H HBO είναι το δορυφορικό κανάλι των μεγάλων επιτυχιών. Μεταξύ άλλων έχει αναδείξει το Game of thrones, το True Blood, το (θρυλικό θα λέγαμε) Sex and the city και εδώ και 3 χρόνια δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στη σειρά Girls. Στις 15 Απριλίου του 2012, το αμερικάνικο κοινό γνώρισε τον κόσμο της Hannah Horvath (κατά κόσμο Lena Dunham) και τις προσπάθειες ‘επιβίωσης’ μίας 24χρονης του σήμερα στην Νέα Υόρκη. Η Hannah, μαζί με την Marnie, την Jessa και την Shoshanna είναι μία ετερόκλητη παρέα, οι ιστορίες των οποίων ξεδιπλώνονται τα τελευταία 3 χρόνια.
Λέγεται ότι είναι η σύγχρονη εκδοχή του ‘Sex and the city’ χωρίς τα ρούχα-labels, τον Mr.Big και το καθισιό των πρωταγωνιστριών ενώ πληρώνουν πανάκριβα διαμερίσματα. Και ψέμα δεν το λες. Έχουμε μία ψιλοσεξομανή, μία καθωσπρέπει, μία writer και μία εργασιομανή. Ζουν στην Νέα Υόρκη, είναι πολύ σημαντικές η μία για την άλλη και ο έρωτας είναι βασικό στοιχείο στη ζωή τους. Και οι ομοιότητες σταματούν εδώ. Η Lena Dunham, εκτός από πρωταγωνίστρια είναι η σεναριογράφος, σκηνοθέτις και συμπαραγωγός του δημιουργήματός της. Το πρώτο επεισόδιο του πρώτου season ξεκινά με την Hannah να ζητά παράταση της χρηματοδότησής από τους γονείς της προκειμένου να μπορεί να γράφει σαν χόμπι και να πάρει το χρόνο της για να αποφασίσει για το τί θέλει να κάνει. Και της το αρνούνται.
Από εκεί και πέρα, αρχίζουμε να βλέπουμε την κουλή σχέση με τους γονείς της, την κουλή σχέση με τα γκομενικά της, την έλλειψη διάθεσής της να δουλέψει, τις εξάρσεις που παθαίνει με το OCD της και τους καυγάδες με τις φίλες της. Επίσης δεν καταλαβαίνεις γιατί, ενώ είναι γεματούλα, τριγυρνά με κοντά φορέματα και με μαγιό (σε ολάκερο επεισόδιο) φέρεται σαν να μην το καταλαβαίνει και καταφέρνει να βρίσκει γκόμενους. Κι ενώ αναρωτιέσαι γιατί η τύπισσα είναι τόσο fucked up, όλα αυτά αρχίζουν να σου θυμίζουν κάτι. Και περνάνε τα επεισόδια και βλέπεις τον εαυτό σου στην Hannah, την Marnie, την Jessa και την Shoshanna. Και η Lena έχει βρει τον τρόπο να αυτοσαρκάζεται, να ειρωνεύεται το star system που σε θέλει θεάρα, κοκαλιάρα, fashion icon και πανέξυπνη. Είναι ευφυέστατη στο πώς αποδομεί τον ίδιο της τον εαυτό και δεν τον παίρνει στα σοβαρά.
Έχω διαβάσει κριτικές και σχόλια γυναικών που είναι 35+ και απορούν με την επιτυχία της σειράς εφόσον ‘δεν είναι ρεαλιστική, δεν είναι δυνατόν ή Hannah να βρίσκει γκόμενο ούτε και να έχουν οι νέες κοπέλες αυτού του είδους τις ανησυχίες’. Ας μιλήσει λοιπόν και κάποια που ανήκει στην ίδια ακριβώς ηλικία με τα Girls κι ας μην μένει στην Νέα Υόρκη. Όταν τελειώνεις τη σχολή σου, δεν βρίσκεις αμέσως δουλειά και συνήθως δεν είναι αυτό που θέλεις. Νιώθεις μετέωρη κι ελπίζεις να συντηρείσαι από τους γονείς σου για πάντα. Έχεις φίλες ή φίλους που σε τσαντίζουν, νιώθεις ότι δεν σε καταλαβαίνουν αλλά η ζωή σου θα ήταν πιο άδεια αν δεν τους είχες. Κυνηγάς το παιδικό σου όνειρο κι ας ξέρεις ότι μπορεί να κάνεις τη μεγαλύτερη σαχλαμπούχλα. Έχεις ανασφάλεια για το σώμα σου, ακόμα κι αν μοιάζεις με μοντέλο. Παλεύεις να ‘σώσεις’ μία σχέση με έναν γκόμενο που το συναισθηματικό του IQ είναι ίδιο με ενός αχλαδιού. Και αν δεν πάσχεις από OCD, έχεις διάφορες φοβίες, ‘ανεξήγητο’ άγχος και σου κόβεται η ανάσα.
Δεν υπάρχει πιο ρεαλιστική σειρά από τα Girls. Πάντα θα γελάς στη σκηνή που η Hannah κάνει μπάνιο και τραγουδά το Wonderwall, γιατί λίγο πριν το έκανες κι εσύ στο δρόμο. Πάντα θα ‘την λες’ στην κολλητή σου που έκανε sex με το μεγαλύτερο loser επειδή είχε καιρό να το κάνει. Που πρέπει να δίνεις οδηγίες και να κάνεις το GPS στον τύπο που σκέφτεται την πάρτη του στο σεξ, που νιώθεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου και σου φταίνε όλοι οι άλλοι, που βρήκες το vintage floral φόρεμα που τόσο καιρό έψαχνες. Κι ας μην ταιριάζει με κανένα παπούτσι σου. Και που είναι ΟΚ να σιχαίνεσαι πού και πού τον εαυτό σου και να μην νιώθεις πάντα SUPER!
Στην 4η season, η Hannah μετακομίζει για σπουδές, η Shoshanna αποφοίτησε και δεν ξέρει ποιό είναι το επόμενο βήμα, η Marnie θα γίνει τραγουδίστρια (;) και η Jessa προσπαθεί να συνέλθει από τις εξαρτήσεις. Όποια και να ναι η συνέχεια, σ’ευχαριστούμε Lena που μας κάνεις να συμπάσχουμε και να μην νιώθουμε μόνες!
