Ο Φοίβος έχει πολλά να πει. Κάποια επιλέγει να τα γράψει, άλλα να τα σκηνοθετήσει και όταν τον ρωτάς “πως και γιατί” σου χαμογελά.
Ένα small talk με τον βραβευμένο πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, που ξεχωρίζει για την ώριμη γραφή και την ώριμη σκέψη του. Υπάρχουν στο μυαλό του πολλές σκέψεις, ανασφάλειες, άγχη, όπως όλα τα νέα παιδιά της γενιάς του (έτσι λέει), αλλά έχει υποσχεθεί να κάνει ένα πράγμα… ” Ότι κάνει να το κάνει για τον εαυτό του”.
Συγγραφέας ετών 25 λοιπόν. Έχει κάποια βαρύτητα για σένα αυτό;
Αρχικά είμαι 24,5 για την ακρίβεια. Δεν έχω οικειοποιηθεί τον τίτλο. Ούτε έχω συνειδητοποιήσει γιατί κάνει σε όλους εντύπωση η ηλικία μου. Οριακά θα έλεγα ότι στην αρχή είχα απογοητευτεί. Το λέω γιατί ξέρω και άλλους σαν εμένα και νεότερους, με σπουδαίο έργο, αρκετά καταξιωμένους. Νιώθω από τη μία ότι άργησα.
Νιώθεις ότι οι σπουδές σου στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο ΕΜΠ στάθηκαν εμπόδιο στο όνειρο σου;
Όχι καθόλου. Έπρεπε να επιλέξω ένα επάγγελμα από το οποίο θα βιοπορίζομαι μελλοντικά, σε μία πολύ νεαρή ηλικία. Για το νεαρό της ηλικίας μου πίστευα ότι έκανα την πιο ώριμη επιλογή. Τα πρώτα χρόνια της σχολής συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν το όνειρο μου, παρ’ όλα αυτά θυσίασα ακόμα και τη δουλειά μου για να αφοσιωθώ στη σχολή και τελικά να που πήρα το πτυχίο μου.
Δεν είναι αυτονόητο ότι η πρώτη σου επιλογή θα είναι και η κατάλληλη για σένα που θα σε συνοδεύει σε όλη σου τη ζωή, αλλά δεν το έχω μετανιώσει από την άλλη.
Τι μεσολαβεί πριν τη βράβευση στη ζωή σου;
Έχω πάει στο Mιλάνο με το πρόγραμμα Erasmus και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσω που βρίσκομαι και τι συμβαίνει έρχεται η καραντίνα. Δεν ήθελα να απομονωθώ σε ένα δωμάτιο στο εξωτερικό ολομόναχος και αποφάσισα να γυρίσω.
Η περίοδος της καραντίνας ήταν μία δημιουργική περίοδος για σένα; Τι ρόλο έπαιξε ο εγκλεισμός όσον αφορά τη ποιητική σου συλλογή;
Χαμός. Δεν ήταν καλή περίοδος γενικότερα. Άλλαξαν τα σχέδια μου και γενικά η καραντίνα με παρέλυσε. Στο Μιλάνο βίωσα μία χαοτική κατάσταση. Γύρισα στην Ελλάδα αλλά βίωσα μία μοναχική κατάσταση. Η απομόνωση δεν με βοήθησε. Ενώ είχα ερεθίσματα και σκέψεις για να γράψω, μου έλειπε η όρεξη.
Είναι ακριβώς η περίοδος που έγραψες το έργο σου ” Βορράς”. Στο έργο αυτό τίθενται ζητήματα με το πως ορίζει κανείς την ευτυχία; Ήταν ένα συναίσθημα που σου έλειπε; Εσύ είσαι ο ήρωας;
Τώρα θα κάνω ένα spoil από το έργο. Υπάρχει ένα χάος μέσα μας. Δεν είμαι ο ήρωας άλλα όλοι οι ήρωες έχουν στοιχεία του χαρακτήρα μας. Θα πω ότι λανθασμένα ψάχνουμε την ευτυχία, αυτή πηγάζει από το πως αντιμετωπίζει καθένας τη τέχνη του. Ψάχνεις την απάντηση αλλά δεν θα την πάρεις όπως τη φαντάζεσαι.Γενικά οι ήρωες σου είναι επιρρεπής σε καταχρήσεις. Γιατί επιλέγεις να τους παρουσιάσεις έτσι;
Καλώς ή κακώς είναι στην κουλτούρα μας το κάπνισμα και το αλκοόλ. Ήθελα να υπάρχει μία ρεαλιστική απεικόνιση. Πίνουμε και καπνίζουμε για να ξεχνάμε τα προβλήματα μας.View this post on Instagram
