Master Chef, Στοά Φίξ, Γαλιάντρα, κεφτεδάκια. Αυτές είναι οι βασικές λέξεις κλειδιά που συνοδεύουν τη Γωγώ Δελογιάννη, αν δεν ξέρεις πολλά για εκείνη. Αν αναζητήσεις περισσότερα, εύκολα ανακαλύπτεις τις σπουδές Νομικής, την εθελοντική δράση και την αίσθηση χιούμορ που ξεκάθαρα τη διακατέχει, μεταξύ άλλων.
Σ’ αυτή τη συνέντευξη η Γωγώ μίλησε για την ανάγκη της να φροντίζει τους ανθρώπους. Δεν γινόταν να μην εξηγήσει την αδυναμία της στα κεφτεδάκια και αποκάλυψε ότι η δουλειά της καλύπτει τις συναισθηματικές της ανάγκες αλλά πληρώνει και τις ολιστικές τροφές του σκύλου της που έχει ιδιαίτερο πεπτικό σύστημα.
Εσύ κράτησε ό,τι θες από αυτή τη κουβέντα, εγώ θα κρατήσω δύο προτάσεις της Γωγούς. “Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των ανθρώπων” και το πάνσοφο -και πάντα επίκαιρο- “Ας δει ο καθένας τον εαυτό του και τους τρόπους να γίνει καλύτερος. Και μπορεί κάποια μέρα να σταματήσουμε να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον, άκριτα.”
Όταν φτάσεις στο τέλος θα βρεις την απάντησή της για όσα ονειρεύεται στα 70 της, κι εκεί θα θυμηθείς ξανά πόσο υπέροχο άνθρωπο μπορεί να σε κάνουν τα απλά όνειρα.
Με πέντε λόγια, τι είναι μαγειρική για σένα;
Μαγειρική για μένα είναι μεράκι, είναι αγάπη, είναι τέχνη και καλλιτεχνία, είναι αυτό που μου φτιάχνει τη διάθεση σε μια άσχημη μέρα. Είναι η δουλειά που μου δίνει τα προς το ζην, μου προσφέρει μια καλή ζωή, μου πληρώνει τους λογαριασμούς και τα γούστα και ταΐζει το σκύλο μου με ακριβές ολιστικές τροφές -γιατί έχει δύσκολο πεπτικό σύστημα και δεν του αρέσουν οι συμβατικές-.
Και, στο τέλος της μέρας, είναι ο τρόπος που διάλεξα για να ταΐζω την έμφυτη ανάγκη που έχω να φροντίζω τους ανθρώπους.
Έχεις δηλώσει ότι η Νομική φάνηκε απαραίτητη για να πας παρακάτω. Είναι ο τρόπος σκέψης ή πρακτικό θέμα να ξέρεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις με τη γραφειοκρατία;
Είναι ένας τρόπος σκέψης σφαιρικός και ικανός να σε βγάλει από αδιέξοδα, κάποιες φορές, και η πρακτική της δουλειάς αυτής, σε οπλίζει με μια υπομονή που δύσκολα της αποκτάς αλλιώς. Πώς θα μπορούσε κανείς να επιβιώσει διαφορετικά αν η μισή ζωή του είναι μια ατέλειωτη ουρά και μια αναμονή στις δικαστικές αίθουσες;
Σημ.: Όσο έμπειρος κι αν είσαι, το τέρας της γραφειοκρατίας πάντα μπορεί να σε εκπλήξει. Έχουν πολλή φαντασία οι άνθρωποι.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στο σπίτι μαγειρεύεις;
Ναι. Τοστ, μονό και διπλό, γάλα με γκρανόλα (που έχω φτιάξει στο μαγαζί), μακαρόνια με τυρί, βραστά αυγά. Ομελέτα στο τσακίρ κέφι. Όταν όμως έχω τραπέζι σε φίλους, δίνω ρεσιτάλ!
Ποια μαγαζιά αρέσουν σε σένα; Τι θες να έχει ένας χώρος, ένα μενού για να γίνει το στέκι σου;
Μ αρέσουν τα μαγαζιά που με αφήνουν να είμαι ο εαυτός μου. Τα μαγαζιά στα οποία ευχαριστιέμαι να τρώω με τα χέρια μου και κανείς δε με κοιτάει περίεργα. Τα μαγαζιά που με το φαγητό τους μου θυμίζουν την απλότητα του σπιτιού ή -ακόμα καλύτερα- τους λόγους που διάλεξα αυτή τη δουλειά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Έχεις κάνει ξεκάθαρη την αδυναμία σου στα κεφτεδάκια. Εμείς σε καταλαβαίνουμε αλλά μήπως εσύ έχεις δει κάτι παραπάνω από εμάς σε αυτή την αγάπη;
Για μένα αυτά τα κεφτεδάκια είναι ανάκληση της γευστικής μνήμης. Κι αυτό αρκεί για να τα κάνω πάντα ίδια και όσο οι άνθρωποι τα τρώνε και είναι χαρούμενοι γιατί θυμούνται τις γιαγιάδες τους, τόσο θα υπάρχουν στα μενού των μαγαζιών μου.
Έχεις μαγειρέψει μαζί με τον Άλλον Άνθρωπο και στο Σχεδία Ηοme. Είναι το φαγητό ένας τρόπος να φροντίσεις έναν άνθρωπο κι είναι ο εθελοντισμός ένας τρόπος να φροντίζουμε τη ψυχή μας;
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των ανθρώπων. Με αυτή πορευόμαστε όλοι, ακόμα κι εκείνοι που δεν το ξέρουν ή από επιλογή δεν το βλέπουν. Το να είμαι δίπλα στον άνθρωπο που έχει ανάγκη, όταν μπορώ κι όπως μπορώ, κάπως με κάνει να κοιμάμαι πιο ήσυχη τα βράδια. Όχι όλα, αλλά τα περισσότερα. Δεν είμαι εθελόντρια δηλαδή, είμαι αλληλέγγυα με τους ανθρώπους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οριζόντιες ρίγες και κάθετες ρίγες, πρόσβαση στα social και βήμα σε δημόσιο λόγο χωρίς φίλτρο. Οι άνθρωποι μιλάνε χωρίς να σκεφτούν, πληγώνουν άλλους ανθρώπους χωρίς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους, ποια είναι η γνώμη σου;
Η γνώμη μου είναι πάντα η ίδια: ας αποκτήσει ο καθένας μας μια ζωή μέσα στην οποία να μην είναι μόνος και δυστυχής και όλα αυτά θα είναι ένα μικρό, κακό παρελθόν. Ας δει ο καθένας τον εαυτό του και τους τρόπους να γίνει καλύτερος. Και μπορεί κάποια μέρα να σταματήσουμε να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον, άκριτα. Μπορεί και όχι.
Και τέλος, Γωγώ, έχεις κάποιο τρελό όνειρο για τα 70 σου;
Το πιο τρελό όνειρο για τα 70 είναι να είμαστε ζωντανοί και χαρούμενοι.
