Υπάρχουν οι γυναίκες που μικρές έπαιζαν με τις Barbie και περίμεναν τον John John να έρθει πάνω στο άσπρο άλογο και οι άλλες. Εκείνες που έβρισκαν βαρετό τον John John και τις κούκλες και πήγαιναν να παίξουν το γιατρό ή ονειρεύονταν την επόμενη φορά που θα έρθει να φέρει και τους φίλους του. Αυτές είναι οι γυναίκες παύλα players.

Όσο αθώα και χαριτωμένη παιδική επανάσταση και να έμοιαζε τότε, είναι η απαρχή της διαμόρφωσης μιας διαφορετικής προσωπικότητας. Εκείνης που δεν υπόκειται σε αντρικούς κανόνες και συμβιβασμούς, γιατί φτιάχνει δικούς της κανόνες. Εκείνη που στην πραγματικότητα δεν είναι απλά μια καλή παίκτρια, αλλά μοχλός ταχυτήτων. Αρκεί μία λάθος κίνηση μαζί της και θα βρεθείς σε γκρεμό. Εκείνη που παίζει όταν το παιχνίδι είναι δικό της και στα μέτρα της κι όταν δεν είναι το φτιάχνει. Εκείνη που όλα μαζί της είναι ένα γρίφος που δε θα λύσεις ποτέ. Ένα μπερδεμένο sudoku ή ο κύβος του ρούμπικ στην πιο δύσκολή του εκδοχή.

Όχι, αν με ρωτάς η γυναίκα παύλα player δε ζει για να παίζει mind games. Απλά έχει ένα ανεξάρτητο τρόπο ζωής (και σκέψης) που μοιάζει με πίστες στο wow που κανένας άντρας δεν πέρασε ποτέ.

Το 90% των φίλων της είναι άντρες

Με κάποιους απ’ αυτούς η φιλία είναι ξεκάθαρη χωρίς μπερδέματα και υπαινιγμούς. Οι υπόλοιποι είναι άνθρωποι που της έχουν αδυναμία ή ερωτικό απωθημένο κι αυτό τους κάνει κάτι παραπάνω από χρήσιμους για χάρες και θελήματα.

Κανείς δε βγαίνει απ’ τη «friendzone» της nomatterwhat

Για μια γυναίκα player όλοι είναι φίλοι. Δεν υπάρχουν πρώην/νυν ή ο ψηλός που γνώρισε χτες σ’ ένα μπαρ. Όλες οι πικάντικες και αθώες (αν υπάρχουν) ιστορίες που θ’ ακούσεις απ’ το στόμα της ξεκινούν και τελειώνουν με τη ταμπέλα της φιλίας. Είναι η safe εκδοχή του –μπορεί να “παίζω” ελεύθερα εντός κι εκτός πόλης- γιατί μωρέ φίλοι είμαστε. Άλλωστε ο Γιώργος μετά το ταξίδι στο Ναύπλιο μπορεί να γίνει –εν αγνοία του – η προξενήτρα που θα της γνωρίσει τον Χρήστο.

Είναι emotionally detached

Μπορεί να πιστεύεις πως οι γυναίκες του είδους της είναι κρύες ή δεν έχουν συναισθήματα, αλλά είναι λάθος. Απλά είναι τόσο δυνατές που μπορούν και κυριαρχούν στα συναισθήματά τους (ή να προσποιούνται). Δεν θα δεις ποτέ μια γυναίκα παύλα player να αγκαλιάζει, να φιλάει ή να “ζουζουνίζει” σαν γατούλα που χρειάζεται να γίνει γλυκιά για να πάρει αυτό που θέλει. Ακόμα κι αν ένας φίλος αποδεχτεί κάτι παραπάνω από αυτό που περίμενε, θα προτιμήσει να μετακομίσει στο Τζιμπουτί παρά να δηλώσει πως ερωτεύτηκε.

Παίρνει πάντα αυτό που θέλει

Κάπου έρχεται να επικυρώσει το χιλιοειπωμένο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Δε νομίζω πως υπάρχει έμβιος οργανισμός που να έχει τολμήσει να πάει κόντρα στις επιθυμίες της. Και αν υπάρχει βρίσκεται θαμμένος στο κήπο του σπιτιού της και στην καλύτερη τον πάτησε κατά λάθος (ή και όχι) με το αμάξι σε κάποια στροφή. Ναι, σωστά κατάλαβες δεν έχει ηθικούς φραγμούς. Όταν την κατακλύζουν οι επιθυμίες της όλοι όσοι την περιβάλλουν οφείλουν να χορεύουν στο ρυθμό της. Αλλιώς θα υποστούν τις συνέπειες.

Είναι πάντα πολυάσχολη

Ο χρόνος της περιορίζεται στα πράγματα που την ικανοποιούν και στο να μοιράζει την περιφρόνησή της αβίαστα. Ίσως οι μόνοι που όντως επικοινωνεί μαζί τους είναι κάποιοι φίλοι και η οικογένεια της και σπανίως κάποιο new entry που θα κεντρίσει για λίγο το ενδιαφέρον της. Τίποτα άλλωστε δε διαρκεί περισσότερο από λίγα εικοσιτετράωρα.

Είναι η φίλη που θα σκοτώσει τη drama queen μετά τον χωρισμό σου

Γυναίκες σαν αυτή έχουν ενσωματωμένη κασέτα με τσιτάτα αισιοδοξίας και ένα πλατύ χαμόγελο. Μισούν το δράμα και το πολεμούν απ’ όπου κι αν προέρχεται. Πόσο μάλλον αν υποψιαστούν ότι κλαις για κάποιον άντρα. Θα σε αρπάξουν από το χέρι, από μπράτσο από το καναπέ του σπιτιού σου και πριν το καταλάβεις θα βρεθείς να γλεντάς την ελευθερία σου.

Δεν είναι ποτέ ευχαριστημένη, αλλά αυτό δεν ξέρει κανείς

Κανείς μα κανείς δεν υπάρχει να σου πει με βεβαιότητα πως όταν παίρνεις αυτό που θες γιατί το τράβηξες απ’ τα μαλλιά, ότι μετά θα πετάς από χαρά. Είναι ψέμα, μεγάλο ψέμα. Σαν τη βραζιλιάνικη σαπουνόπερα του girl boss. Μετά από κάθε νίκη, μέσα της εύχεται να μη χρειαζόταν να απαιτήσει, αλλά να της το χάριζε ο άλλος απλόχερα. Ύστερα από κάθε καβγά έχει νεύρα, γιατί θεωρεί πως ήταν λογικό να απαιτήσει στις εννέα και δέκα ακριβώς το θύμα να είναι απ’ έξω από το γραφείο για να την πάει σπίτι. Εννοείται πως αν της αρέσει κάποιος πολύ –δεν το παραδέχεται ανθρώπινα ούτε στον ίδιο της τον εαυτό- αλλά θα του κάνει τη ζωή πατίνι.

Μπορεί όλα να ξεκινάνε από ένα παιχνίδι και ο έρωτας να γίνεται μια μαριονέτα στα χέρια της που βαριέται τη σπάει και πάει παρακάτω, αλλά κανείς δεν μπορεί να μας πει με εγγύηση τι θα συμβεί αν η μαριονέτα αντιδράσει.

Άντρας player Vs single κορίτσι: Τα 5 facts αυτής της σκληρής μάχης

featured photo: Thought Catalog