Δεν την απασχολεί που δουλεύεις και αν σε ταλαιπωρεί ο υπεύθυνος σου. Θα την απασχολήσει αν το μάγουλο σου είναι κόκκινο( που σημαίνει ότι τρως), θα σε βρει πάντα αδύνατη ακόμα κι αν έχεις πάρει 7 kg μέσα σε τρεις μήνες και θα αρχίσει να κατηγορεί με μεγάλη έπαρση την πρωτεύουσα και το καυσαέριο και το πόσο κακό μας κάνει ενώ ξέρει πολύ καλά πως δε θα σου αλλάξει την άποψη που έχεις περί μετοίκησης.

Θα εξυμνήσει τη ζωή στο χωριό με περρίσιο ζήλο, θα κατηγορήσει την «άγρια» ζωή  και όσες φορές και να το κουβεντιάζετε δεν θα καταλάβει ποτέ γιατί δεν επιστρέφεις εκεί να μείνεις μαζί της να σε προσέχει και να σε περιποιείται.

Η Ελληνίδα γιαγιά πάσχει από μερική αμνησία ή μάλλον  από επιλεκτική αμνησία. Ξεχνά τσακωμούς ή περιστατικά που είχε άδικο (ή είχε πει κάτι που δεν έπρεπε) αλλά θυμάται πάντα πόσα από τα ξαδέρφια σου έχουνε παντρευτεί και έχουν κάνει παιδιά και φροντίζει να σου θυμίζει κάθε φορά ότι στην ηλικία σου είχε ήδη τρία παιδιά.

Η Ελληνίδα γιαγιά θα σου χαρίσει απλόχερα όση αγάπη δεν έχεις πάρει ποτέ και ταυτόχρονα μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο θα μπορέσει να σε εκνευρίσει τόσο που να θες να πάρεις φόρα και να χτυπήσεις το κεφάλι σου στην πόρτα. Όλο αυτό κρατά το πολύ 2 λεπτά. Μετά σου χαρίζει ένα πονηρό χαμόγελο και τρέχεις να την αγκαλιάσεις σα μωρό παιδί.

Η Ελληνίδα γιαγιά είναι πολυδιάστατος άνθρωπος. Είναι μαμά, γιαγιά, φίλη. Είναι αυτή που σε έμαθε να κολυμπάς, να τρως με τα χέρια και σου έδινε σοκολάτες κρυφά απο την μαμά σου όταν ήσουν παιδί. Είναι ο άνθρωπος που θα πάρεις για να της ζητήσεις λίγο λάδι (από αυτό το νόστιμο που έχει πάντα στην κουζίνα της) και την άλλη ημέρα θα σου έρθει ένα κιβώτιο με κάθε είδους καλούδια και λιχουδιές.

Γιαγιά Ελληνίδα, δεν έχει κάτι πιο ψηλά από το σπίτι και την οικογένεια της και μόνο στην θύμισή της  νιώθεις πως κάπου εκεί έξω πάντα υπάρχει κάποιος που σε σκέφτεται και σε συμμερίζεται.

Η γιαγιά Ελληνίδα θα σύρει τον χορό σε κάθε πανηγύρι( και σε κάθε γάμο) κάνοντας τους όλους να την θαυμάσουν και να ζηλέψουν το ανάστημά της. Κι εσύ, πόσο ανάλαφρα νιώθεις σαν την βλέπεις να χορευεί έτσι περήφανα.

Περιποιητική μονίμως, αγαπά όλους τους φίλους σου και ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή θα ανοίξει το σπίτι της και θα σας φτιάξει στα γρήγορα κάτι να φάτε (που σημαίνει μία τηγανιά πατάτες. ένα παστίτσιο και ένα μοσχαράκι μωρέ, έτσι στα γρήγορα). Η Ελληνίδα γιαγιά λατρεύει να έχει κόσμο και μουσαφηρέους στο σπίτι. Η ζωή της όλη είναι να περιποιείται αυτούς που αγαπά.

Αχ, η Ελληνίδα γιαγιά θα σου κρατήσει μούτρα άμα δεν κατέβεις κάτω το Πάσχα ακόμα και αν εσύ δουλεύεις. Είναι κάτι που δεν θα καταλάβει ποτέ της. Όσες φορές κι πας να της το εξηγήσεις.

Η Ελληνίδα  γιαγιά μένει στις παραδόσεις και πάντα φέρνει όλη την οικογένεια  λίγο πιο κοντά. Δεν σκαμπάζει από τεχνολογία και το κινητό που με το ζόρι της αγοράσατε δε το χρησιμοποιεί ποτέ.

Ό,τι κι αν γίνει ξέρεις. Σε αγαπά, είναι εκεί να σε βοηθήσει και να σου σταθεί χωρίς περιτύλιγμα και συγκεκριμένα λόγια. Αγνά, αθώα και απόλυτα. Για αυτό και ήταν παάντα η αδυναμία σου.

Η Ελληνίδα γιαγιά είναι φαινόμενο, είναι θρύλος, είναι ήρωας.