Όταν ο Dan είπε στην Greta, “You can tell a lot about a person by what’s on their playlist” στο Begin Again, εσύ γελούσες σατανικά μπροστά στην οθόνη του σινεμά, ξέροντας πόσο ισχυεί κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πολλές εταιρείες στον κόσμο που κάνουν προσλήψεις με βάση το τι μουσική τους αρέσει να ακούν. Βέβαια, θα ήταν λίγο άδικο να μην πάρεις μια δουλειά που αξίζεις μόνο και μόνο επειδή σου αρέσει ο Σταν.
Όμως έχει διαρρεύσει μια πρόσφατη έρευνα η οποία μάλλον συμφωνεί με το ότι οι εργοδότες θα έπρεπε να κάνουν προσλήψεις με βάσει τις μουσικές σου προτιμήσεις, αφού η μουσική συνδέεται άμεσα με την προσωπικότητά σου. Πιο συγκεκριμένα, το This Is Insider δημοσίευσε ένα κείμενο που εξηγεί την έρευνα λέγοντας, “ερευνητές βρήκαν πως οι ευπαθείς άνθρωποι τείνουν να ακούν πιο μελαγχολικά ακούσματα όπως της Norah Jones το Come Away with Me ή του Jeff Buckley το Hallelujah”.
Οι λιγότερο εμπαθείς από την άλλη, ή αλλιώς ‘συστηματικοί άνθρωποι’, έχουν την τάση να ακούν “μουσική που κάνει έντονες εναλλαγές και δημιουργεί στον ακροατή θετικά συναισθήματα, όπως μια μπερδεμένο κομμάτι κλασικής μουσικής.”
Και πως κατηγοριοποιείς την μουσική? Το PLOS εξηγεί πως “Τα αποτελέσματα όλων των δειγμάτων μας έχουν κάνει να καταλήξουμε σε μια λίστα πέντε παραγόντων που αποτελούν την βάση των μουσικών σου προτιμήσεων και καθένας από αυτούς ορίζεται και ξεχωρίζεται με βάση το τι μουσικά ακούσματα έχεις. Αρχικά υπάρχουν οι μελαγχολικοί (ρομαντικές, χαλαρές, στενάχωρες και ήρεμες μελωδίες) όπως για παράδειγμα ένα soft rock τραγούδι- οι λίγο πιο ταπεινοί (ξεκάθαρα, ήρεμα και ακουστικά κομμάτια; όπως ένα country ή folk κομμάτι”. Στη συνέχεια, η τρίτη κατηγορία ανθρώπων είναι οι πιο “εκλεπτυσμένοι (έξυπνες, πολύπλοκες και δυναμικές μελωδίες- όπως ένα κλασικό κομμάτι ή ένα παραδοσιακό κομμάτι της jazz)”.
Και τέλος, υπάρχουν οι “έντονοι χαρακτήρες (δυνατή και επιθετική μουσική- όπως κλασική ροκ, punk και heavy metal τραγούδια) και οι πιο μοντέρνοι (ηλεκτρική και καθόλου μελαγχολική μουσική, καθώς και μερικά mainstream κομμάτια- electronica, rap και euro pop)”.
Οπότε, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως αν υπεραναλύεις τα πράγματα όπως εγώ, την επόμενη φορά που θα ακούσεις ένα τραγούδι θα σκεφτείς την παραπάνω έρευνα. Καμία ευχαρίστηση σε αυτό. Μόνο επιστήμη.