Η Κωνσταντίνα Μπόθου σπούδασε διακόσμηση αλλά το γύρισε στην μόδα. Είναι ένα από τα βασικότερα μέλη της ομάδας του Savoir Ville και πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανε η Γεωργία χωρίς αυτήν. Με ποιον θα γελούσε, θα κορόιδευε, θα μοιραζόταν τα άγχη και το στρες. Αλήθεια. Αυτή είναι η Κωνσταντίνα μας, το κορίτσι μας, η fashion editor, η project manager. Να κάνει χίλιες δουλειές τόσο καλά και να σου μιλά και για ελεύθερο χρόνο. Άσε μας κουκλίτσα μου, ποια είσαι; Μετά να σου έρχεται και με ένα χαμόγελο πάντα, είτε πεινάει είτε διψάει. Και μεταξύ μας, πεινάει συχνά και δεν της φαίνεται. Αδικία.

Όμως δεν αναρωτήθηκες ποτέ από που ήρθε και γιατί;

Αρχικά, γιατί fashion editor; Γιατί στο food ήταν γεμάτοι. Πλάκα κάνω. Λοιπόν θα σου απαντήσω ξεχωριστά για την κάθε λέξη. Μόδα, γιατί πιστεύω ότι είναι μία μορφή τέχνης, και μας αρέσει δεν μας αρέσει, από την εμφάνιση και την αισθητική του άλλου, μπορείς να καταλάβεις πολλά πράγματα, είτε τα έχει κάνει υποσυνείδητα, είτε τα έχει επιλέξει για να σε καθοδηγήσει σε συγκεκριμένες σκέψεις και συναισθήματα. Αυτό βέβαια είναι τελείως διαφορετικό με να τον κρίνεις θετικά ή αρνητικά. Το σώμα μας είναι ένας λευκός καμβάς, και τα ρούχα, τα παπούτσια, τα αξεσουάρ, όλα, είναι οι μαρκαδόροι μας. Και ο καθένας ζωγραφίζει όπως θέλει. Editor, γιατί έγινε εντελώς ξαφνικά και τυχαία ο τρόπος να εξωτερικεύσω όλη την δημιουργικότητα και την όρεξη που είχα μέσα μου καιρό. Ελπίζω να σε κάλυψα.

Fashion Icon; Συχνά δακρύζω πάνω από φωτογραφίες της Carrie Bradshaw, της Bianca Jagger και των Olsen twins, αλλά κλειδώνω την απάντηση μου στη Sienna Miller. Ειδικά στην ταινία “Alfie”. Εκεί πέφτει κλάμα.

Τρεις πιο αγαπημένοι σου σχεδιαστές και το χαρακτηριστικό τους. Αρχικά το γεγονός ότι με βάζεις να επιλέξω μόνο τρεις είναι απάνθρωπο. Θα κλείσω μάτια, θα σφίξω χέρια, και θα πω την boho chic Isabel Marant, την ethnic Mara Hoffman, και τους διαχρονικούς σικάτους Dolce & Gabbana, γιατί εκείνα τα maxi floral φορέματα για το καλοκαίρι του 2011, έχουν χαραχτεί για πάντα στο μυαλό μου.

Αγαπημένα χρώματα και patterns. Αγαπημένο χρώμα το λευκό και pattern οτιδήποτε παραπέμπει σε ethnic.

Αγαπημένο σου trend. Τα τελευταία χρόνια ορκίζομαι στο total black μέχρι αηδίας. Λογικά θα ξαναδιαβάσεις την προηγούμενη ερώτηση τώρα, που έχω αγαπημένο χρώμα το λευκό. Πάρε κατάλαβε.

Το ταξίδι που θέλεις να κάνεις. Επειδή δεν μπορώ να διαλέξω, θα σου πω ποιοι προορισμοί παλεύουν για την κορυφή. Κούβα για την μουσική, τον χορό και το ρούμι και Ταϊλανδή για να κλάψω από ευτυχία στο “Lantern festival”.

Η φράση κλειδί. “She loved life, and it loved her right back.”

Το μεγαλύτερο σου λάθος και το μεγαλύτερο σου πάθος. Το μεγαλύτερο λάθος, που πραγματικά πιστεύω ότι κάνω από τη μέρα που γεννήθηκα, είναι η τάση που έχω να μην εμπιστεύομαι τις ικανότητες μου. Πάθος, θα σου πω τον χορό. Θα με περάσεις για ηλίθια αλλά μερικές φορές όταν βλέπω κάποιον να χορεύει, και να το νιώθει ρε παιδί μου, βουρκώνω.

Το soundtrack της ζωής σου με τη αντίστοιχη εικόνα. Καλλιτέχνης Melody Gardot και το τραγούδι “Mira”. Φωτογραφία δεν σου βάζω, δες το βίντεο.

Θέλω να σε περιγράψεις μέσα από τρεις λέξεις. Δημιουργική, ευγενική και ευθυνόφοβη.

Η μεγαλύτερη λαχτάρα σου. Μάλλον δεν εννοείς τη λαχτάρα που έχω για σοκολάτα 24 ώρες το 24 ωρο. Από τα μεγαλύτερα «σοκ» μέχρι στιγμής, ήταν όταν συνειδητοποίησα ότι δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους, ότι αλλάζουμε και πως μπορεί να χάσουμε κάποιους ανθρώπους μέσα απ’ αυτό.

Beatles ή Rolling Stones; Rolling Stones.

Αν μπορούσες να είσαι οτιδήποτε τι θα ήσουν; Θα ήθελα να ήμουν ένα κόσμημα ή ένα αξεσουάρ, από αυτά που δίνει η μαμά στην κόρη, και η κόρη στη δική της κόρη και πάει λέγοντας. Θα ζούσα κάθε φορά μία διαφορετική ζωή, θα γεννιόμουν και θα πέθαινα ξανά και ξανά, και θα κουβαλούσα πάνω μου τις πιο όμορφες αλλά και τις πιο στενάχωρες αναμνήσεις. Και θα ευχόμουν η επόμενη να μην κάνει γιο.

Και τέλος, θέλω να μου πεις πως πίνεις τον καφέ σου. Θα καταλάβουμε όλοι μας πολλά, ειδικά αν δεν πίνεις καφέ. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίνω ιδιαίτερα καφέ, αλλά ΟΤΑΝ πιω, θα είναι σίγουρα με μπόλικο γάλα. Πέρασα;

Λυπάμαι Κωνσταντίνα μου αλλά δεν πέρασες το τεστ, γιατί όποιος δεν πίνει καφέ δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης. Παρ’ όλα αυτά, εμείς σ’ αγαπάμε και έτσι, με πολύ γάλα, όπως εσύ πίνεις τον καφέ σου.