Το Θέατρο Τέχνης, στο πλαίσιο του φετινού, ανανεωμένου καλλιτεχνικού προγράμματός του, παρουσιάζει αυτήν την περίοδο τη θεατρική εκδοχή του λογοτεχνικού έργου του Σιμώ, Η Λίλα λέει, που βρέθηκε και εκδόθηκε το 1996. Η πραγματική ταυτότητα του συγγραφέα του έργου παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη, καθώς ο ίδιος υπέγραψε το κείμενό του, που είχε τη μορφή προσωπικού ημερολογίου, με το όνομα του κεντρικού ήρωα, του Σιμώ, ταυτίζοντας με αυτόν τρόπο συγγραφέα και ήρωα και αφήνοντας αδιευκρίνιστο το αν πρόκειται για ένα πραγματικό ημερολόγιο που ανακαλύφθηκε τυχαία ή αν πρόκειται για ευφάνταστο και ευφυές λογοτεχνικό εύρημα. Ο νεαρός Σιμώ ζει σε ένα γκέτο στα προάστια του Παρισιού, περνώντας τις μέρες του με τους φίλους του, χωρίς πραγματικούς στόχους και φιλοδοξίες. Στο σχολείο, το μοναδικό μάθημα που ξεχωρίζει είναι η έκθεση. Μέσα στο πλαίσιο αυτού του περιβάλλοντος που σχεδόν έχει προκαθορίσει το μέλλον του, γνωρίζει την Λίλα, ένα κορίτσι όμορφο, ιδιαίτερο και σπάνιο που τον εκπλήσσει και του αλλάζει την ζωή. Η Λίλα, ψάχνοντας την ταυτότητά της σε ένα κόσμο βίαιο και εχθρικό απέναντι σε κάθε τι που διαφέρει, διαμορφώνει μια προσωπικότητα επιθετική και εντυπωσιακή. Είναι αθυρόστομη και προκλητική, μιλάει απροκάλυπτα για το σεξ και συμπεριφέρεται χωρίς αιδώ, διαμορφώνοντας μια εικόνα της προσωπικότητάς της εκ διαμέτρου αντίθετης από αυτό που θα περίμενε κανείς βλέποντάς τη. Ο Σιμώ εντυπωσιάζεται και σαγηνεύεται από τον χειμαρρώδη χαρακτήρα της, την ερωτεύεται και την πλησιάζει. Αποδεικνύεται ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να συλλάβει την ουσία της ύπαρξής της και την αλήθεια της, ενώ και ο ίδιος ανακαλύπτει τον τρόπο να εκφράζεται. Να εκφράζεται γράφοντας για όλα όσα μοιράζεται μαζί της. Την μετάφραση και την διασκευή του έργου έκανε η Μαριάννα Κάλμπαρη, η οποία συνυπογράφει και την σκηνοθεσία με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου. Η σκηνοθετική συνεργασία των δύο καλλιτεχνών απέδωσε άμεσα το παρηκμασμένο περιβάλλον του παρισινού γκέτο, δίνοντας παράλληλα στους ηθοποιούς τον απαραίτητο χώρο για να εκφράσουν τις λεπτές αποχρώσεις των δύο ιδιαίτερων νέων που ψάχνουν εναγωνίως τους εαυτούς τους, αλλά και τον “άλλον”, με τον οποίο θα ενώσουν τη ζωή τους. Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου κατανόησε απολύτως τον ρόλο του Σιμώ και τον απέδωσε με απόλυτη φυσικότητα, συγκινώντας με το βαθύ του βλέμμα. Η Λένα Δροσάκη αποδείχτηκε ιδανική για τον ρόλο της Λίλας, τόσο εμφανισιακά, όσο και με τον απλό, ανεπιτήδευτο και ειλικρινή τρόπο που απέδωσε τον πολύπλοκο χαρακτήρα. Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελήθηκε ανάλογα με το κλίμα της παράστασης ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης και τους φωτισμούς η Στέλλα Κάλτσου. Την μουσική επιμέλεια φρόντισε ο Γιάννης Σορώτος, εντείνοντας την συναισθηματική φόρτιση όπου έπρεπε, σε ένα έργο και μία παράσταση που χρησιμοποιούν τον προκλητικό, πορνογραφικό και αθυρόστομο λόγο για να υπονοήσουν τα πιο ουσιαστικά και βαθιά συναισθήματα, χωρίς να χρειάζεται να καταφύγουν ούτε μία φορά σε σκηνές ερωτικού περιεχομένου. Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους. Παρόλα αυτά, βγαίνοντας από το θέατρο, δεν θα μπορούσαμε να μην σκεφτούμε πως ίσως είναι ικανή να αποτελέσει για πολλούς νέους μια πιθανή ερμηνεία γνώριμων καταστάσεων.
Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν (Υπόγειο)
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα, τηλ. 2103228706
Μέχρι 07/04/2015, Κάθε Δευτέρα και Τρίτη 9.15 μμ.
