Σε κάποια περίοδο της ζωής τους, όλοι οι άνθρωποι, είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα, μπαίνουν σε μια διαδικασία αυτοκριτικής της διαχείρισης του χρόνου τους και παράλληλα της αξιολόγησης των πράξεων τους. Πρόκειται για ένα είδος επαναπροσδιορισμού της κατεύθυνσης των αξιών που υπηρετούν, αλλά και της επαλήθευσης των νοητικών τους προτύπων, που καθορίζουν τον τρόπο αντίληψης της αντίληψης μας απέναντι σε κάθε νέα πρόκληση.

Σ’ αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο της αυτοκριτικής, θα συνειδητοποιήσουμε ίσως για πρώτη ότι με ένα πολύ θαυμαστό τρόπο, ο κάθε άνθρωπος είναι τοποθετημένος στη θέση που αντιστοιχεί στο είναι του! Αντιλαμβανόμαστε πως όλοι οι σπουδαστές των σχολών της θέλησης και οι απόφοιτοι των εργαστηρίων σφυρηλάτησης ονείρων, διακατέχονται από μια επιθυμία υπέρβασης των ορίων της άποψης τους, αρνούμενοι πεισματικά την απομυθοποίηση της προκειμένου να χωρέσει στη ανθρώπινη τους συνείδηση.

Η μόδα δεν έχει σταματήσει στιγμή τη διαρκή αναζήτηση και εξερεύνηση της, προκειμένου αργά ή γρήγορα να συναντηθεί με όλα όσα χρειάζονται για να ισορροπήσει και να ολοκληρωθεί. Μέσα από αυτή ο κόσμος μεταμορφώνεται σε ένα γυμναστήριο του είναι, όπου μπορεί να προπονεί τους μυς της αλήθειας και της γνήσιας αναζήτησης μέχρι να αποκτήσει απόλυτα ακεραιότητα και ελευθερία. Οι βλέψεις της και ο κύριος στόχος της μέσα από τη παραπάνω διαδικασία, είναι η παροχή βοήθειας σε όλους εμάς, που μοιραζόμαστε την ίδια “ανάγκη” και νοιώθουμε την ίδια δίψα για την ολοκλήρωση ή τελειοποίηση των ονείρων μας, επιτρέποντας μας ταυτόχρονα να ανακαλύψουμε το λόγο που επιθυμούμε το σχίσιμο του πέπλου μεταξύ των αληθινών μας ιδεών και των ασθενέστερων.

Από μια βαθύτερη άποψη, η μόδα όπως την ερμηνεύει ο καθένας οφείλεται σε ανεκπλήρωτους πόθους. Όσο πιο βαθιά η αναζήτηση, τόσο πιο βαθιά η επιθυμία κάθαρσης. Αποτελεί ένα ζωντανό και διαρκές μήνυμα ότι κάπως, κάπου ξέχασες ποιος είσαι και ποιος είναι ο σκοπός σου. Λησμόνησες και αποσυνδέθηκες από το σκοπό της δημιουργικής σου ενέργειας, από τον ίδιο σου τον πυρήνα. Η μόδα είναι το σύμπτωμα που αντιπροσωπεύει τον ανεκπλήρωτο πόθο..

Ίσως μέσα από τη διδασκαλία της, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας μας, να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε και να ανακαλύψουμε τις ελλείψεις μας, ιχνηλατώντας με αυτό το τρόπο το δρόμο της αντίστοιχης θεραπείας τους. Η παραμικρή μας ενέργεια, η κάθε μας αντίληψη και η κάθε μας σκέψη, καταγράφεται ως έκφραση μιας διαρκούς αναζήτησης πληροφοριών, αξιών, συναισθημάτων και εμπειριών, με σκοπό το ανυπέρβλητο καθήκον του καθενός μας, να υπερβεί τον εαυτό της.