Δεν είναι η κοπέλα που θα έβλεπες και θα μπορούσες κατευθείαν να την γνωρίσεις. Φαίνεται μυστήρια, σκοτεινή και πάνω απ’ όλα ζουρλή. Το αστείο είναι πως όταν ρωτήσαμε την Σοφία Σαρρή, πως θα μπορούσε να την περιγράψει με μια λέξη κάποιος που μόλις γνώρισε η απάντησή της ήταν “Ζουρλή. Γιατί είμαι.” Κάτι που μας έκανε να κοιτάξουμε τον κόσμο γύρω μας και μετά εκείνη. Κάτι που μας έκανε να μην θέλουμε τελικά να κοιτάξουμε τον κόσμο αυτόν, παρά μόνο τον κόσμο που βρίσκεται μέσα της. Γιατί (όχι και πολύ) μεταξύ μας, η τρέλα του καθενός μας είναι πολύ καλύτερη από την πραγματικότητα. Αυτή λοιπόν, είναι η τρέλα της Σοφίας.

Η Σοφία Σαρρή μεγάλωσε στα Χανιά Κρήτης, με την μουσική των “Tool, της Bjork και των Nine inch nails”. Στα 16 της χρόνια έκανε το πρώτο της live παίζοντας σε μια metal μπάντα με άκρατο ενθουσιασμό. “Συγκεκριμένα παίζαμε support στους Rotting Christ. Μόλις κατέβηκα από τη σκηνή ήμουν αποφασισμένη ότι αυτό θα κάνω στη ζωή μου από δω και πέρα. Είναι πολύ καθησυχαστικό να γνωρίζεις τόσο ξεκάθαρα από την εφηβεία σου τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις, ήμουν τυχερή με αυτό.”

“Η καλύτερη συναυλία που έχω πάει ήταν μάλλον η πρώτη “μεγάλη” που είδα στη ζωή μου. Rage Αgainst Τhe Μachine στο θέατρο Πέτρας στην Αθήνα. Ήμουν 14 χρονών, 1η σειρά εν εξάλλω και νόμιζα ότι βιώνω τη Δευτέρα Παρουσία. Η χειρότερη, πραγματικά δεν έχω ιδέα.  Θα ήταν κάποια τόσο χάλια που την έσβησα από το κεφάλι μου.”

Την μεγάλη της αρχή όμως την έκανε με τους Night On Earth αφού ενσωματώθηκε στην αθηναϊκή indie και πειραματική σκηνή με βασική στέγη το Μικρό Μουσικό Θέατρο. Με το συγκρότημα να κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο το 2006 και την Σοφία να αντλέι έμπνευση “Από όλο το φάσμα της μουσικής έκφρασης. Προσπαθώ να κρατάω ανοιχτά αυτιά. Να παρατηρώ και να αναλύω κάθε τι που μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Δεν αντιλαμβάνομαι εύκολα τα στυλιστικά όρια και τις ταμπέλες που ορίζει η μουσική βιομηχανία και τείνω να λειτουργώ αθώα και συναισθηματικά ως ακροατής” ακόμη και σήμερα. Μέχρι δηλαδή που κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό της δίσκο “Euphoria” από την Inner Ear Records με τις δικές της συνθέσεις.

Το “Euphoria” είναι ένας δίσκος ο οποίος βγήκε “Γιατί θα ήθελα περισσότερη ευφορία στη ζωή μου και ο δίσκος ήταν ο τρόπος μου να την καλέσω προς το μέρος μου” και με μεγάλη ανακούφιση τον Ιανουάριο του 2017 η Σοφία γύρισε και είπε “Ουφ, επιτέλους τα καταφέραμε και κυκλοφόρησε.”

Αν κατεβάσεις τον δίσκο της (που σου συνιστώ να το κάνεις άμεσα, θα με θυμηθείς) θα δεις πως είναι μοναδικός. Γιατί έχει “Ποπ τραγούδια με κουπλέ – ρεφρέν, σκοτεινή ατμόσφαιρα, αλλοπρόσαλλη ενορχήστρωση, στίχους βγαλμένους από τη ζωή και λίγο μέταλ δωματίου” και ποιος δεν θα κατέβαζε έναν τέτοιο δίσκο;

Βέβαια, εμείς μπορεί να τον ακούμε όμορφα και ήρεμα στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στο μετρό αλλά η Σοφία δυσκολεύτηκε αρκετά να καταλήξει στην ενορχήστρωση που ήθελε για το “Roller Coaster Blues”. “Τελικά μια μέρα στο στούντιο αναφώνησα ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΑΡΠΑ. Και τελικά λύθηκε το μυστήριο” και όταν τυχαία την ρώτησα για αυτό το κομμάτι (χωρίς να ξέρω το παρασκήνιο, αλήθεια) η Σοφία το χαρακτήρισε ως “Ένα κομμάτι για την επιβίωση από τον εαυτό μας σε δύσκολους καιρούς.Ο τίτλος εμπνεύστηκε από την παρακάτω εφεύρεση.”

Όλα αυτά συνέβησαν μετά από πολλές (κι επιτυχείς) συνεργασίες με τους μεγαλύτερους Έλληνες καλλιτέχνες της εγχώριας σκηνής, όπως ο Θανάσης Παπακωσταντίνου, με τον οποίο έβγαλε και το “Second Hand” το 2008, τον Φοίβος Δεληβοριά, τον Νίκο Πορτοκάλογλου και πολλούς άλλους. Η συνεργασία βέβαια που ξεχώρισε ήταν κάτι ακόμη πιο ξεχωριστό από τους παραπάνω αγαπημένους μας τρεις καλλιτέχνες. Ήταν η “Συνεργασία μου με τους μουσικούς που έπαιξαν στο Euphoria. Γιατί είναι μοναδική εμπειρία να μοιράζεσαι το καλλιτεχνικό σου όραμα με τόσο ταλαντούχους ανθρώπους και να το βλέπεις να παίρνει σάρκα και οστά. Τους: Κώστα Στεργίου (ενορχήστρωση,παραγωγή,πλήκτρα,ηλεκτρονικά), Πέτρο Λαμπρίδη (μπάσο), Μιχάλη Βρέττα (βιολί), Γιώργο Κοντογιάννη (κρητική λύρα), Βαγγέλη Παρασκευαϊδη (βιμπράφωνο, κρουστά), Παναγιώτη Χούντα (παραγωγή, ηχοληψία ) και τους Kanenas design στο εικαστικό κομμάτι.”

“Η επόμενη συναυλία μας θα είναι support στον Mick Harvey στις 31/3 στο Gagarin 205. Τον Απρίλιο και το Μάιο θα κάνουμε μια σειρά από συναυλίες στην Ελλάδα και ευελπιστώ ότι από Σεπτέμβρη θα ξαναπεριοδεύσουμε στο εξωτερικό.”