Την Σtella (ή αλλιώς Στέλλα Χρονοπούλου) την άκουσα για πρώτη φορά στην συναυλία της Chinawoman στο Fuzz. Δεν ήξερα, ούτε ποια είναι, ούτε τι μουσική παιζεί με την μπάντα της. Το μόνο που ήξερα, ήταν ότι για να είναι εκεί σημαίνει ότι είναι καλή. Σε δεύτερη φάση, στο πρώτο κομμάτι που έπαιξε μπορούσα να σου επιβεβαιώσω πως είναι κάτι παραπάνω από καλή. Γιατί έμοιαζε με το κορίτσι που θέλεις να κάνεις φίλη σου, το κορίτσι που αν είσαι αγόρι άνετα θα έκανες κολλήτη σου αλλά και το κορίτσι που ξέρει να κρατάει τα πράγματα στο level που τους αρμόζει.
Όλα αυτά τα κατάλαβα σε ένα live. Σήμερα, περίπου ενάμιση χρόνο μετά, και με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της δίσκου Works for You από την Inner Ear, η Σtella αφού άφησε τα θρυλικά δισκάδικα στο παρελθόν (χωρίς φυσικά, να τα ξεχάσει) μας περιγράφει τον εαυτό της μέσα από τρεις προτάσεις και καθώς μας μιλάει για την μουσική καταλήγουμε στο αγαπημένο της κομμάτι από τον νέο της δίσκο.
Αν έπρεπε να παρουσιάσεις τον εαυτό σου μέσα από τρεις προτάσεις, τι θα έλεγες;
Γεια σας, με λένε Στέλλα. Μου αρέσει η μουσική και η μακαρονάδα με σάλτσα. Η αγαπημένη μου μέρα είναι η Δευτέρα και αγαπημένος μήνας ο Σεπτέμβρης.
Πως και πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με την μουσική βιομηχανία;
Δεν αποφάσισα να ασχοληθώ με τη βιομηχανία, αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μουσική. Κάτω οι βιομηχανίες. Το 2010 σκέφτηκα πως θα ήθελα να γράψω κάποια κομμάτια.
Από που αντλείς τις μουσικές σου επιρροές;
Τις άντλησα από τα δισκάδικα που αγόραζα μουσική από μικρή, και μετά από το ιντερνέτ που τα ακούς όλα τσάμπα, αλλά ό,τι μου αρέσει πραγματικά το αγοράζω, γιατί μετά το αγαπάω κάπως.
Σε πιο μπαρ της Αθήνας πιστεύεις ότι παίζει την καλύτερη μουσική;
Την καλύτερη μουσική την παίζουν κάποιοι ντι-τζει που πάνε από μπαρ σε μπαρ. Στην Cantina Social παίζουν ωραία ας πούμε οι ντι-τζει.
Με αφορμή τις συχνές συνεργασίες σου με τον Ντέιβιντ, υπάρχει κάποια από τις συνεργασίες που έχεις που έχεις ξεχωρίσει;
Νομίζω πως με τον Γιώργο ταιριάζουμε αρκετά στα γούστα και έχουμε περάσει πάρα πολύ καλά δουλεύοντας μαζί. Αλλά όλες μου τις συνεργασίες τις νιώθω ξεχωριστές, γιατί είναι, δεν μπορώ να πω ότι ξεχωρίζω κάποια.
Στο πρώτο σου album γνωρίσαμε ένα κορίτσι με το garage band της, που μας άφηνε την αίσθηση ενός φρέσκου, εύκολου στο αφτί ήχου, που αποφάσισε να ξεκινήσει με ένα τραγούδι που –αντικειμενικά- δεν μπορούσε να μην γίνει hit (aka. Picking Words). Τώρα ακούμε μια εντελώς διαφορετική και πιο ώριμη ποπ μουσική. Εσύ τι αλλαγές βλέπεις από τότε μέχρι σήμερα;
Όταν ξεκινούσα ένιωθα μια μεγάλη ορμή για τα πράγματα, κάπως μια ακατέργαστη και αδούλευτη ορμή. Έκανα πολλά, άλλα σωστά και αλλά λάθος. Νιώθω πως τώρα βλέπω τα πράγματα από μια πιο ψύχραιμη θέση. Η ορμή συνεχίζει να υπάρχει αλλά έχω μάθει να τη χειρίζομαι κάπως.
Γιατί «Works for You»;
Γιατί όλοι δουλεύουν για κάποιον.
Τι πιστεύεις ότι χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο άλμπουμ;
Ένα mellowness.
Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα από κομμάτια του «Works for You», ποιο θα διάλεγες και γιατί;
Διαλέγω το «Watch Me Dive” γιατί μου αρέσει πολύ όλο, έτσι όπως έχει κάτσει.
Ποια ήταν η πιο αστεία στιγμή στην ηχογράφηση του «Works for You»;
Όχι ακριβώς αστεία, αλλά πολύ διασκεδαστική στιγμή για μένα, ήταν όταν κράτησα το πλύσιμο των πιάτων που είχα ηχογραφήσει και το έβαλα στο Come Collect.
Πως κατέληξες να φτάσεις στο South By Southwest, στο Austin;
Είχα κάνει αίτηση μέσω του Sonicbids, και στις αρχές του Γενάρη μου ήρθε ένα mail που έλεγε “Congratulations, you are invited to play”.
Εμείς που έχουμε μείνει πίσω, τι να περιμένουμε από εσένα το επόμενο διάστημα;
Δεν έχετε μείνει πίσω. Στο επόμενο διάστημα θα ήθελα να κάνουμε πολλά live και ελπίζω κάποια από αυτά να γίνουν και εκτός Ελλάδας.
Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος