Undateable: Describes an individual so flawed that they cannot possibly be dated by anyone.
Την λέξη αυτή, την άκουσα για πρώτη φορά σε μια από τις πιο ωραίες ταινίες όλων των εποχών, το Frances Ha. Γιατί μετά απ’ όλο το κομμάτι της ζωής της Frances που είδαμε, το συμπέρασμα ήταν ένα (για όλους μας), ότι το κορίτσι αυτό ήταν undateable.
Την λέξη αυτή, την κατάλαβα όταν προσφάτως συζητούσα με την Ε. πως γίνεται οι περισσότερες κοπέλες να νομίζουν ότι έχουν κάποιο πρόβλημα, κάποιο μειονέκτημα, κάτι τελοσπάντων που να τις κάνει τόσο undateable. Γιατί υπάρχουν τα κορίτσια που ερωτεύονται την ελευθερία τους και τα κορίτσια που πνίγονται στην ζώνη της μη-ερωτεύσιμης. Δεν θα έρθει όμως ποτέ αυτός που περιμένεις (ούτε καν απ’ τα αστέρια) να τις τραβήξουν απ’ το χέρι και να τους πουν ‘εγώ σε αγαπώ και με τα ελλατώματά σου,’ οπότε ίσως να πρέπει να μάθεις να διαβάζεις τα σημάδια. Τα σημάδια του να μην απορρίπτεις κάθε φορά τον τύπο που σου άρεσε επειδή δεν ξέρει την Αθήνα όπως θα ήθελες. Σοβαρά τώρα;
Τι γίνεται λοιπόν, όταν δεν καταλαβαίνεις καν πόσο undateable είσαι;
Τότε ψάχνεις την οποιαδήποτε δικαιολογία μπορεί να υπάρχει για να μην βγεις με κάποιον. Ξεκινάς από το ότι μένει με την μαμά του, συνεχίζεις με το τσαντάκι που κρατάει, και ας ελπίσουμε ότι τελειώνεις με το ότι δεν είναι αρκετά καλλιτέχνης για εσένα.
Αλλά δεν πειράζει, πάντα ήσουν επιλεκτική. Θα βγεις και θα δεις. Βλέποντας και κάνοντας, καταλαβαίνεις πως είτε δεν λες τίποτα προσωπικό για τη ζωή σου, είτε λες τα πάντα. Μέχρι το πως πέρασες στον γάμο της αδερφής σου και το πόσο ταυτίστηκες με το Paterson.
Έτσι κι αλλιώς, θέλεις να δείξεις πως αγαπάς την ζωή σου ως ελεύθερο φλαμίνγκο που είσαι (είναι που δεν ήθελα να πω πουλί) και τίποτα δεν συγκρίνεται με τα βράδια που έχεις περάσει στα Κύθηρα με τις κολλητές σου. Όμως, μετάξύ μας κανείς δε θέλει να συγκριθεί με αυτό.
Κάπως έτσι, καταλήγεις στο “ποιος έχει χρόνο για ραντεβού;” γιατί έχεις πάρα πολύ δουλειά, σε μια δουλειά που αγαπάς. Γιατί γυρνάς σπίτι και κάνεις τη δουλειά που είχες αφήσει στο γραφείο που ήδη είχες κάτσει περισσότερες ώρες. Άντε να πας και για ένα ποτό, να γνωρίσεις κάποιον τυχαία, να μην τον ξαναδείς ποτέ γιατί έχεις δουλειά. Ποιον κοροϊδεύεις μου λες;
Όμως όλα τα παραπάνω δεν σε κάνουν undateable, σε κάνουν απλώς να φοβάσαι τις σχέσεις. Να φοβάσαι να ανοιχτείς, να δεσμευτείς και να ζήσεις σαν κανονικός άνθρωπος. Γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα όταν βγαίνεις από το comfort zone σου κι όταν σταματήσεις να κρύβεσαι πίσω από την γλυκούλα μέσα σου. Εξ’ άλλου μόνο με τον καιρό θα μάθεις πως δεν αξίζει να διαλέγεις τον εαυτό σου πάνω από την εν δυνάμει σχέση που μπορεί να σου προσφέρει πολύ περισσότερα απ’ όσα νομίζεις. Σκέψου ξανά λοιπόν, τη φράση “we accept the love we think we deserve” και κοίταξε γύρω σου. Δεν φταίει το ότι είσαι undateable, φταίει το ότι νομίζεις ότι είσαι undateable.
