Η φυλετική διάκριση δεν ήταν, δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει ακόμη ένα από τα ‘it’s ok’ της κοινωνίας μας. Πόσο μάλλον η διάκριση, όχι μόνο λόγω του χρώματος της επιδερμίδας μας αλλά και εξαιτίας της διαφοράς του φύλλου του ανθρώπινου οργανισμού.
Όλοι οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό τον πλανήτη, αξίζουν ίσης αντιμετώπισης και ίσων ευκαιριών. Ωστόσο τρεις γυναίκες, οι οποίες έπαιξαν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, στην επίτευξη ίσως του σημαντικότερου εγχειρήματος του ανθρώπου, όχι μόνο έζησαν στην αφάνεια για όλη τους την ζωή, αλλά παρέμειναν εκτός της ιστορίας, έζησαν τον ρατσισμό και την απαξίωση σε στιγμές που η βοήθεια τους ήταν πολύτιμη.
Katherine Johnson, Mary Jackson, Dorothy Vaughan. Τρεις γυναίκες, τρεις διάνοιες οι οποίες εργάστηκαν για τη NASA, και αποτέλεσαν ίσως από τα σημαντικότερα πρόσωπα στην εξέλιξη και την επίτευξη της αποστολής του ανθρώπου στο φεγγάρι. Από τις πρώτες μελαμψές γυναίκες που αποφοίτησαν από Αμερικανικό Πανεπιστήμιο με επαίνους, σε ηλικίες κάτω των 20, οι προσωπικότητες αυτές δούλεψαν σκληρά, έγιναν οι ‘ανθρώπινοι υπολογιστές’ της NASA δανείζοντας τις εξαιρετικές μαθηματικές γνώσεις και ικανότητες τους, για χάρη της διεύρυνσης της γνώσης και της ανθρώπινης εξέλιξης.
Με υποτροφίες σπουδών, άριστες γνώσεις ξένων γλωσσών και δυναμικές προσωπικότητες οι γυναίκες αυτές παρέμειναν τρεις γνωστές άγνωστες, ιστορικές φιγούρες προς το ανθρώπινο κοινό, και έζησαν μια απλή ζωή χωρίς ούτε έναν έπαινο για την προσφορά τους στην έρευνα, τον συντονισμό και τέλος την επιτυχημένη αποστολή του ανθρώπου στο διάστημα. Ο ίδιος ο John Glenn ζήτησε προσωπικά από την μαθηματικό Katherine Johnson να επιβεβαιώσει τους αλγόριθμους πριν γίνει ο πρώτος άνθρωπος που έκανε την τροχιά της γης το 1961. Οι υπολογιστές της NASA είχαν ήδη επιβεβαιώσει μια ασφαλή πτήση, ωστόσο ο Glenn επέμεινε. Η ίδια βοήθησε στους υπολογισμούς, για την πρώτη πτήση στο διάστημα αλλά και την αποστολή του Apollo 13.
Αντίστοιχα η Mary Jackson αλλά και η Dorothy Vaughan – η οποία αποτέλεσε την πρώτη έγχρωμη γυναίκα manager της NASA- αποτέλεσαν απαραίτητη παρουσία για την εξέλιξη του προγράμματος. Εργάστηκαν σε υπολογιστές με ταμπέλες ‘Colored Computers’, χρησιμοποιούσαν διαφορετικές τουαλέτες, έτρωγαν σε διαφορετικούς χώρους από το υπόλοιπο ‘λευκό’ προσωπικό και εν τέλει έμειναν έξω από την ιστορία και την αναγνώριση που τους άξιζε.
Η συγγραφέας Margot Lee Shetterly γνώρισε αυτές τις αξιοθαύμαστες φιγούρες από τον πατέρα της, οποίος είχε εργαστεί με τις τρεις γυναίκες ως κλιματικός επιστήμονας στο Langley Memorial Aeronautical Laboratory. Όταν λοιπόν κατάλαβε πως κανείς άλλος δεν ήξερε για την ύπαρξη τους στον κόσμο αποφάσισε να γνωστοποιήσει μέσα από το βιβλίο της ‘Hidden Figures’ -το οποίο θα προβληθεί μετά την 6η Ιανουαρίου στους κινηματογράφους με πρωταγωνίστριες τις Taraji P.Henson, Octavia Spencer και Janelle Monae,- την εμπνευσμένη ιστορία τους, δίνοντας τους την αξία που τους αντιστοιχεί και μια ευκαιρία να αποτελέσουν παράδειγμα για τις υπόλοιπες γυναίκες που έχουν υψηλούς στόχους.
Η μόνη που βρίσκεται εν ζωή είναι η Katherine Jackson, και ελπίζουμε από τα βάθη της καρδιάς μας, να νιώσει τον σεβασμό αλλά και την εκτίμηση από το κοινό που πλέον θα μάθει την ιστορία της.