Ο Ανδρέας Αλυσανδράτος είναι o Marketing Director των VILLAGE CINEMAS “και συλλέκτης βινυλίων και περιοδικών από όσο μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου” όπως περιγράφει κι ο ίδιος περισσότερα για τον εαυτό του.
Από την Αθήνα του Ανδρέα λείπει η pop αισθητική, το απλό street food και λίγο overdressing στην εικόνα των Αθηναίων. Αναπολεί τους Αμπελόκηπους με τα σινεμά και το κέντρο της πόλης με τα καθαροαίμα δισκάδικα.
Τελικά, καταφέρνει να συνδυάσει λίγο brit, λίγο pop, λίγο γνήσια ελληνική κουζίνα και μία παράσταση μπαλέτου στην Εθνική Λυρική Σκηνή, κι αν τύπωνε μία δική του καρτ ποστάλ σ’ αυτή θα έβαζε τα σημερινά παιδιά που ζουν στην Αθήνα και την ελπίδα του πως εκείνα θα αλλάξουν τον κόσμο μας.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο για να γιορτάσεις κάτι υπέροχο που συνέβη;
Το Nolan, για τις γεύσεις, την ατμόσφαιρα και τη συνολική food culture που το διέπει και ναι, έχω γιορτάσει πολλά υπέροχα γεγονότα εκεί (και ανυπομονώ για τα επόμενα).
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Υπάρχει κάποιο spot που πηγαίνεις παραπάνω από δύο φορές την εβδομάδα;
Το βιβλιοπωλείο Ευριπίδης για αγγλόφωνες εκδόσεις νέων βιβλίων και η Πλατεία Κολωνακίου για τους πολλούς καφέδες που πίνω καθημερινά. Ως προς το Κολωνάκι βοηθάει και το γεγονός πως το Darkside Tattoo Society είναι στην Λυκαβηττού γιατί υπάρχουν περίοδοι της ζωής μου που είμαι εκεί για νέο tattoo με τον Mr. French πάρα πάρα πολύ συχνά.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου spot για ψώνια όπου μπορείς να περάσεις ώρες χαζεύοντας;
Το δισκάδικο Record House στη Νέα Σμύρνη που με κάνει να αισθάνομαι σα να είμαι στην ταινία High Fidelity. Μετά από κάθε επίσκεψη εκεί τα κείμενά μου για την Ελληνική έκδοση του περιοδικού Rolling Stone γίνονται πάντα καλύτερα. Πρώτα ζούμε και μετά γράφουμε, θυμάμαι πως συνηθίζαμε να λέμε.
Που θα πας έναν φίλο που θα έρθει από το εξωτερικό για φαγητό;
Στον Πανερυθραϊκό στη Νέα Ερυθραία για τα σουβλάκια του και στο Noel για την ατμόσφαιρά του. Πρώτα όμως θα ήθελα να δει το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Κωνσταντίνου Ρήγου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αν υπήρχε μόνο μία καρτ ποστάλ από την Αθήνα τι θα ήθελες να απεικονίζει;
Τα νέα παιδιά που ζουν στην Αθήνα σήμερα και ελπίζω όταν έρθει η σειρά τους και μεγαλώσουν να αλλάξουν δραστικά τον κόσμο (μας).
Έχεις συνδέσει κάποιο σημείο της πόλης με μία παλιότερη περίοδο της ζωής σου που νοσταλγείς;
Το σημείο εκείνο της Κηφισίας, στο ύψος των Αμπελοκήπων, που ήταν μαζεμένοι όλοι οι σπουδαίοι κινηματογράφοι των νεανικών μου χρόνων καθώς και η ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας που κάποτε ήταν γεμάτη δισκάδικα. Μου λείπει η προσμονή του να έχω στα χέρια μου ένα νέο βινύλιο και να πρέπει να περιμένω να γυρίσω σπίτι με το λεωφορείο για να το ακούσω, κάνοντας στην διαδρομή όνειρα για το πώς θα είναι αυτό το album.
Υπάρχει κάποιο κατάστημα με concept που ”ζήλεψες” πολύ;
To Mr.Fox στην Γλυφάδα με τις βρετανικές λεπτομέρειες που με έκανε εσχάτως να σκεφτώ για πρώτη φορά τον εαυτό μου ως ιδιοκτήτη ενός ανάλογου bar.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τι λείπει από την εστίαση της Αθήνας;
Η απενοχοποίηση του απλοϊκού street food.
Τι λείπει από τα bars της Αθήνας;
Η καθαρόαιμη pop μουσική, παλιά και νέα, όπως επίσης και αυτό που λείπει από όλα τα bars του κόσμου – η δυνατότητα του να καπνίσεις. Θα μου άρεσε και λίγο overdressing στις εξόδους μας, αλλά καταλαβαίνω γιατί πάντα αυτό δεν είναι σήμερα εφικτό.
Και τέλος, αν ήταν στο χέρι σου θα ήθελες περισσότερα… στην Αθήνα
Μετά από δύο χρόνια περιορισμών λόγω Covid θα απαντούσα εύκολα σινεμά. Επιπροσθέτως θα ήθελα πολλά pop αισθητικής καταστήματα με international Τύπο.
