Δεν υπάρχει πιο κλισέ συμβουλή από το «Να αφήνεις το παρελθόν πίσω και να προχωράς μπροστά». Το ακούς σχεδόν συνέχεια, μιας και δεν αποτελεί παρά μια συμβουλή «πασπαρτού». Ταιριάζει, βλέπεις, σχεδόν σε όλες τις στιγμές σου: αποτυχίες αλλά και επιτυχίες. Δεν είναι δύσκολο βέβαια να καταλάβεις το γιατί. Η συγκεκριμένη είναι μια φράση πιο γενική και από τις απαντήσεις που θα έδινε η Πυθία… στις καλές της μέρες! Είναι η φράση που σίγουρα έχεις ακούσει αμέτρητες φορές από τη μητέρα σου, την κολλητή σου, φίλους, δασκάλους, συγγενείς, μπάρμαν αλλά και περαστικούς στο δρόμο. Πόσες φορές όμως την έχεις ακολουθήσει; Πόσες φορές έχεις καταφέρεις στ’ αλήθεια να διαγράψεις το παρελθόν και να κοιτάξεις το μέλλον;
Μη βιαστείς να απαντήσεις. Για την ακρίβεια δε χρειάζεται καν να προσπαθήσεις να σκεφτείς και να μετρήσεις τις φορές που το μυαλό σου δε μπορούσε να εγκαταλείψει το βασανιστικό παρελθόν. Γιατί αυτή είναι η φύση σου. Όσο περισσότερο προσπαθείς να περιορίσεις τις σκέψεις σου και να αφήσεις πίσω τα παλιά, τόσο περισσότερο αυτές επιστρέφουν, σαν ένα μικρό παιδί, που του απαγορεύεις να ακουμπάει το ακριβό βάζο στο σαλόνι. Και όσο αυστηρός και εάν είσαι μαζί του, θα συνεχίσει να προσπαθεί κρυφά να το ακουμπήσει, φτιάχνοντας φανταστικά σενάρια για το τέρας που μπορεί να κρύβει μέσα του…
Το παρελθόν όμως δεν είναι τέρας. Είναι απλά παρελθόν. Και καλώς ή κακώς θα είναι πάντα εκεί, χωρίς να μπορεί να αλλάξει. Δε χρειάζεται να προσπαθείς να ξεχάσεις, γιατί, χωρίς αυτό, σήμερα δε θα είχες καμία εμπειρία, καμία μνήμη, και (ω Θεέ μου!) καθόλου γνώση. Υπάρχεις και συνυπάρχεις με τους γύρω σου, χάρη σε αυτό, είτε σου αρέσει είτε όχι. Συμφιλιώσου λοιπόν μαζί του και αξιοποίησε το σαν ένα εργαλείο που σου δόθηκε για να βελτιωθείς. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό που περνάει. Χρησιμοποίησε το παρελθόν σου και χτίσε το μέλλον σου, βήμα προς βήμα. Γιατί εάν υπάρχει κάτι που ίσως και να είναι στο χέρι σου, είναι ένα: το μέλλον σου.
Φυσικά και θα καταφέρεις να ξεχάσεις αυτά που σε πονάνε (ή αυτά που απλά δε σου αρέσουν), αλλά πολύ φοβάμαι ότι, ποτέ δε θα είναι εν γνώσει σου. Όσα άρθρα και εάν διαβάσεις για το «πώς να ξεχάσεις τις κακές στιγμές» ή «πώς να ξεπεράσεις έναν χωρισμό», η αλήθεια είναι ότι το μυαλό σου δε θα διαγράψει ποτέ τις μνήμες και τις εμπειρίες σου. Όσα έχεις ζήσει θα είναι εκεί και θα συνεχίζουν να είναι εκεί, είτε για να σε στοιχειώνουν, είτε για να σε κάνουν να χαμογελάς και να νιώθεις περηφάνια. Εσύ επιλέγεις τι από τα δύο θα κάνεις. Το παρελθόν, απλά θα υπάρχει για πάντα, εκεί.
Μη προσπαθήσεις λοιπόν να «εκβιάσεις» το παρελθόν σου, με το να σβήσεις ή να αγνοήσεις στιγμές. Μη προσπαθήσεις ούτε και να το αλλοιώσεις, με το να σκέφτεσαι τι θα μπορούσες να έχεις κάνει ή πει διαφορετικά. Αποδέξου το, ως έχει, και χρησιμοποίησε το σαν όπλο: Το όπλο που μπορεί να σε σώσει στις πιο δύσκολες στιγμές που θα έρθουν. Το όπλο που θα έχεις πάντα πάνω σου και θα αποτελεί πάντα τον μοναδικό, «άσσο», στο μανίκι σου.