Το 2023, ήταν μια χρονιά γεμάτη. Γεμάτη σειρές για την ακρίβεια, καθώς τόσο οι συχνότητες των καναλιών, όσο και οι ελληνικές πλατφόρμες streaming, γέμισαν από μυθοπλασία.

Είναι καλό αυτό; Να υπάρχουν τόσες σειρές; Θα έλεγα ναι, καθώς όσο περισσότερες παραγωγές υπάρχουν, τόσο περισσότερες θέσεις εγασίας ανοίγουν, για ηθοποιούς και συντελεστές. Στο μυαλό μου υπαρχεί και το “ναι, αλλά πόσες σειρές πια να δεις;”. Παρόλα αυτά, εγώ, που αγαπώ την τηλεόραση, βρήκα τον τρόπο και παρακολούθησα, τουλάχιστον 1 επεισόδιο από όλες τις ελληνικές σειρές που έκαναν την πρεμιέρα τους το 2023. Και το βασικότερο είναι ότι κατέληξα σε συμπέρασμα.

Θα ξεκινήσω κάπως μη αναμενόμενα, και θα φέρω στο προσκήνιο τους “Πανθέους”, που προβάλλονται στον ΣΚΑΙ. Μεγάλος ντόρος, για την επαναφορά μιας από τις σημαντικότερες σειρές στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, ντόρος όμως που δεν αποδώθηκε στα νούμερα τηλεθέασης. Γιατί όμως;

Κάνω το βήμα να πω, μέσα σε έναν κύκλο που έπεσε να “φάει” τους Πανθέους, ότι πρόκειται για μια άρτια και καλή σειρά. Το story, το ξέραμε ήδη, και πρόκειται για μια κλασσική περίπτωση μυθοπλασίας, αλλά αυτό συμβαίνει και σε πολλές άλλες σειρές, που δεν χτυπήθηκαν έτσι. Μιλάμε για μια σειρά, που αν κάτσεις να την παρακολουθήσεις, η ώρα θα περάσει χωρίς να το καταλάβεις, όχι λόγω του έρωτα του Κίτσου και της Μάρμως, αλλά λόγω των εξαιρετικών ερμηνειών όλων των συντελεστών. Μια σειρά που μας δίνει το ταλέντο των νέων και το ταλέντο των παλιών. Και ως μια συντάκτρια που αγαπάει τη νέα γενιά ηθοποιών, αφήνω εδώ 3 μόνο ονόματα (από τα πολλά) … Μιχάλης Σαράντης, Μιχάλης Συριόπουλος, Σπύρος Σταμούλης. Μήπως αναθεωρείτε;

Από την άλλη το MEGA, κέρδισε το στοίχημα με το “Ναυάγιο”, που προσωπικά παρακολουθώ με μεγάλο ενθουσιασμό. Φυσικά πρόκειται για μια (σχεδόν) καθημερινή σειρά που σίγουρα θα έχει στιγμές που θα… χαλαρώσεις λίγο, αλλά στο σύνολο, δε σε αφήνει σε ησυχία. Βλέπωντας τα επεισόδια που γινόταν το ναυάγιο (μα τι παραγωγή ήταν αυτή;), και κλαίγοντας, περνούσε αυτή η σκέψη από το μυαλό μου: “οκ, και μετά το Ναυάγιο τι;”.

Η απάντηση, ήταν αυτή που με κάνει ακόμα να πιστεύω ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες σειρές της σεζόν. Το πως μπλέχτηκαν οι ιστορίες των πρωταγωνιστών μετά, αποτελεί για μένα το καλύτερο κομμάτι σεναριακά της σειράς. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας, οι ιστορίες που δεν αφορούν το κεντρικό ζευγάρι της σειράς, είναι ακόμα καλύτερες.

Spoiler Alert: Χειροκροτώ όρθια τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση, την Ναταλία Σουίφτ και τον Γιώργο Χριστοδούλου για τα μηνύματα που πέρασαν μέσα από το βιασμό της Αλίκης.

Όσο για το “Milky Way”, που ολοκλήρωσε την προβολή του πριν από λίγες μέρες, δε θέλω να πω πολλά. Θα αναφέρω μόνο ένα tweet που έλεγε “Μας αξίζει άραγε να βλέπουμε σειρές του Βασίλη Κεκάτου;”. Ένα βήμα πιο κοντά στην αλλαγή, και το θέλουμε, πολύ!

Αισίως φτάνω στην καλύτερη σειρά, όχι μόνο της σεζόν, αλλά της δεκαετίας όλοκληρης. Δεν είμαι υπερβολική, και ως Αιγόκερως, έχω σκεφτεί πολύ για να έρθω σε αυτό το αποτέλεσμα. Το “Βραχιόλι της Φωτιάς”, που προβλήθηκε στο ΕRTFLIX και έπειτα στη συχνότητά της ΕΡΤ, αποτελεί για μένα παράδειγμα, για το πως θα ήθελα όχι μόνο να είναι οι σειρές, αλλά και για το πως θα ήθελα να με κάνουν να νιώθω. Μια σειρά που τελείωσα μέσα σε μια μέρα, μια σειρά που νομίζω δε θα ξεπεράσω ίσως και ποτέ. Σασπένς, εξαιρετικές ερμηνείες, ανατροπές, συγκίνηση, και η συγκλονιστική ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, όλα μαζί κάτω από το βλέμμα του σκηνοθέτη Γιώργου Γκικαπέππα, σε κάνουν να εθίζεσαι κυριολεκτικά με το κάθε επεισόδιο.

Η τηλεόραση φαίνεται να είναι πολλά υποσχόμενη και για τη νέα χρονιά, και ελπίζω σε παραγωγές γεμάτες αγάπη και ταλέντο.