Η επιρροή τους ξεκινάει από το πρώτο λεπτό της σύλληψης και δεν δίνω δεκάρα να ψάξω αν αυτό ισχύει ή όχι. Για μένα ισχύει. Μαμά και παιδί συνδέονται με ένα αόρατο κορδόνι για πάντα. Θες δε θες. Στις κόρες αυτό το κορδόνι με τα χρόνια γίνεται σχοινί και μια μέρα εκεί που δε θα το περιμένεις θα δεις πως έχεις γίνει ίδια με τη μαμά σου. Θες δε θες. Και το σχοινί θα είναι καραβόσκοινο. ‘Ακοπο, για πάντα. Θες δε θες.

Η ίδια θεωρία ισχύει και για τις ανάδοχες μητέρες ή τις γυναίκες που μεγαλώνουν παιδιά που δεν είναι δικά τους. Το αόρατο κορδόνι μπορεί να στηθεί και με αγάπη, δε είναι πάντα απαραίτητη η κύηση από την ίδια γυναίκα. Και φυσικά δε δίνω δεκάρα αν αυτό ισχύει ή όχι. Ισχύει.

Πριν συνεχίσω θέλω να σου θυμίσω την κλασική έννοια της λέξης: μοντέλο -πριν συνηθίσουμε την Κλόντια Σίφερ και τη Τζιτζι Χαντίντ: μοντέλο= πρότυπο, παράδειγμα 

Οι μαμάδες: Τα μοντέλα της ζωής μας. Οι ζωές τους και οι επιλογές τους φτιάχνουν από νωρίς μέρος από τα δικά μας, επόμενα μονοπάτια. Αντιγράφουμε χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τις συνήθειες τους, την ρουτίνα τους, τις αξίες τους.

Το πρώτο δείγμα το είχα όταν στα 20 μου κατάλαβα πως δεν θα βάφομαι, ούτε θα έχω τόσο ενδιαφέρον για τα μαλλιά και τα νύχια μου όσο οι συνομήλικες μου. Κάτι που μου θύμισε το μοναδικό κραγιόν της μαμάς μου, ένα σάπιο μήλο, που έβαζα κρυφά στο μπάνιο όταν υποδυόμουν την μεγάλη. Με νοιάζει να βάζω κρέμα ματιών με ευλάβεια και να καθαρίζω κάθε βράδυ το πρόσωπο μου. Μάντεψε ποιόν έβλεπα να το κάνει αυτό. Μετά άρχισα να συνηθίζω να τρώω υγιεινά όπως εκείνη. Να διαλέγω βιολογικά τρόφιμα, να προσέχω τις ημερομηνίες λήξης και να αποφεύγω τα λιπαρά. Ακόμα αντιστέκομαι στο πόσο αλάτι βάζω στο φαγητό μου.

Μια επιπλέον συνήθεια που πήρα από την μαμά μου, -αν και εκείνη στην πορεία τη σταμάτησε- είναι να διαβάζω τα μεσημέρια στο κρεβάτι ή στον καναπέ. Λογοτεχνία και περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες και εφημερίδες. Καμία από τις δύό μας δεν χάζεψε ποτέ μεσημεριανάδικα ή πρωινάδικα στην τηλεόραση ή δεν αγόρασε να διαβάσει περιοδικά gossip. H μαμά μου όταν ήταν στην ηλικία μου διάβαζε ιατρικά άρθρα, γεωγραφία και όσα αφορούσαν την υγεία και τη διατροφή. Η μαμά μου δεν υπήρξε γιατρός, δεν ήταν αυτό που εσύ θα έλεγες διανοούμενη, απλά εντελώς φυσικά πάντα απέρριπτε τα πολύ ανάλαφρα. Και ναι η δουλειά της ήταν οικιακά. Την έβλεπα κάθε μεσημέρι να διαβάζει και συνήθισα να παίρνω ένα βιβλίο και εγώ μαζί μου. Έτσι έμαθα στην Β’ Δημοτικού όλες τις πρωτεύουσες των νομών και όλες της Ευρώπης.

Έχω βρεθεί παρούσα σε άπειρους καφέδες της μαμάς μου με φίλες της πρωί καλοκαιριού που η ζέστη δεν σε αφήνει να πας να παίξεις ή χειμωνιάτικων Σαββάτων με βροχή. Έχω απορροφήσει σα σφουγγάρι συζητήσεις που θυμάμαι ακόμα και σήμερα. Για χαρακτήρες, συμπεριφορές, αντιδράσεις. Πριν μερικές μέρες είπα σε φίλη μου ”να πλένεις καλά τις φακές” και μετά σώπασα. Το κάνω καθημερινά εφαρμόζοντας το καθημερινά σε κάμποσες κατηγορίες της ρουτίνας μου. Φαγητό, ποτό, ύπνος, ντύσιμο.

Θες δε θες η μαμά θα επηρεάσει αυτό που είσαι σήμερα και αυτό που θα γίνεις μεθαύριο. Ακόμα και αν αυτό είναι προϊόν αντίδρασης. Ακόμα κι αν όλα θέλεις να τα κάνεις αντίθετα από εκείνη, το ξέρεις ότι και πάλι εκείνη θα ευθύνεται για αυτό. Όσο μεγαλώνεις τόσο περισσότερο θα μοιάζετε, τόσο πιο συχνά θα την βλέπεις στον καθρέφτη σου και θα την ”ακούς” στην φωνή σου.

Υπάρχουν πολλές στιγμές που δε θέλω να αποδεχτώ την θεωρία μου περί αόρατου δεσίματος με την μαμά μου, όπως όταν έχει υπερβολικό άγχος ή επιμένει να φάμε κάτι που δεν το θέλουμε ή μας ξυπνάει στις 8 και μας λέει ψέματα ότι είναι 7μιση.

Θα σου πω που βλέπω την πρόκληση σ όλο αυτό: Έχουμε την ευκαιρία να διορθώσουμε τα λάθη, να εντοπίσουμε από νωρίς περιττά άγχη και να συνεχίσουμε την πορεία μας με εφόδια που θα μας δώσουν εκείνες. Δηλαδή να γίνουμε εμείς το εξελιγμένο μοντέλο.