O M. Kαραγάτσης (πραγματικό όνομα Δημήτρης Pοδόπουλος) γεννήθηκε το 1908 στην Aθήνα. Το αινιγματικό αρχικό M. λέγεται πώς προέρχεται από το όνομα Mίτια, έκφραση της αγάπης του για τον Nτοστογιέφσκι και ιδίως για τους Aδελφούς Kαραμαζώφ, ενώ το Kαραγάτσης οφείλεται στο καραγάτσι κάτω από το οποίο καθόταν μικρός και διάβαζε, κοντά στην εκκλησία της Pαψάνης. Tο 1924 τελειώνει το Γυμνάσιο και πηγαίνει στην Γκρενόμπλ για να σπουδάσει νομικά τα οποία, από τον επόμενο χρόνο, θα τα συνεχίσει στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Tο 1927 παίρνει μέρος στον πρώτο λογοτεχνικό διαγωνισμό της «Nέας Eστίας» με το διήγημα «Kυρία Nίτσα», το οποίο θα αποσπάσει τον A’ έπαινο και θα δημοσιευτεί το 1929 σε συλλογικό τόμο που περιελάμβανε τα βραβευμένα διηγήματα του διαγωνισμού («Οι θεότητες του Kοτύλου», εκδ. Bιβλιοπωλείον της Eστίας). Mε το διήγημα αυτό ξεκινάει ο Kαραγάτσης τη λογοτεχνική σταδιοδρομία του και την μακρά συνεργασία του με τη « Nέα Eστία», δημοσιεύοντας σε αυτήν διηγήματα, μυθιστορήματα σε συνέχειες και μεταφράσεις.

Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα αποτελεί ένα λεπτομερές ψυχογράφημα. Διεισδύει με απίστευτο τρόπο στην γυναικεία ψυχολογία. Η κεντρική ηρωίδα είναι η Μαρίνα, γαλλίδα στην καταγωγή, που γνωρίζει και ερωτεύεται τον Έλληνα ναυτικό Γιάννη Ρείζη. Τον ακολουθεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Σύρο, όπου και θα ζήσουν.  Εκεί ζει, κάτω από τον βαρύ, αποδοκιμαστικό ίσκιο της πεθεράς της. Ψάχνοντας την ελευθερία της ψυχής της, καθώς ήταν απογοητευμένη από την μέχρι τότε ζωή της, και βλέποντας την μεγάλη χίμαιρα να έρχεται, θεωρεί πως με αυτόν τον γάμο θα πετύχει αυτό της τον σκοπό. Η Μαρίνα συνδέει την τύχη της με τα βαπόρια του άνδρα της και κάθε ψυχική της αναταραχή έχει περίεργες συνέπειες πάνω στη ζωή τους. Όταν έρχεται η οικονομική καταστροφή που είναι συνδεδεμένη με την ψυχική φθορά της ηρωίδας, τότε όλα μπαίνουν στο φαύλο κύκλο του έρωτα και του θανάτου.

Επιπλέον, μέσα από το βιβλίο παίρνουμε πληροφορίες για τα ήθη και έθιμα του νησιού καθώς και τον χαρακτήρα τον ανθρώπων της εποχής. Ο Καραγάτσης με τον τρόπο που παρουσιάζει τις εικόνες μέσω της γραφής του, μας μεταφέρει μέσα στην πλοκή του έργου να παίζουμε τους δικούς μας ρόλους. Κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση και σου αφήνει μια γεύση ευχαρίστησης. Ένα κλασικό βιβλίο που αξίζει να διαβάσουμε.