Συμφώνησα να ετοιμάσω ένα άρθρο για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Μέχρι το βράδυ αφού σκέφτηκα όλες τις πιθανές δικαιολογίες για να το αποφύγω σκέφτηκα και κάτι άλλο: πάντα τρία πράγματα με ρωτάνε. Τι έκανα πρώτη μέρα στο σχολείο, τι έκανα στον σεισμό του 99, τι έκανα όταν όλοι κοίταζαν το θέμα των Δίδυμων Πύργων, τι έκανα στον σεισμό της Καλαμάτας το 86. Όλα τα περιστατικά έχουν για κοινό χαρακτηριστικό ότι συνέβησαν Σεπτέμβριο. Και ένα κοινό ακόμα για μένα. Και εξηγούμαι: Ο σεισμός 6,5 ρίχτερ στην Καλαμάτα που ήταν δύο μέρες μετά το άνοιγμα των σχολείων έγινε την ίδια μέρα που είχα πάρει τα σχολικά μου. Σχολικά αγόραζα και στο σεισμό του 99 για τον μικρό αδερφό μιας φίλης μου, σχολικά χάζευα στον υπολογιστή του καναλιού όταν σήκωσα το κεφάλι στις άπειρες οθόνες που μου είχαν βάλει μπροστά μου για να παρακολουθώ τα διεθνή μέσα κάνοντας χαμαλοδουλειά για το δελτίο ειδήσεων και είδα ένα αεροπλάνο να πέφτει πάνω στο Διεθνές Κέντρο Εμπορίου. ΣΧΟ-ΛΙ-ΚΑ!
Οι παρακάτω λοιπόν είναι οι φίλοι μου στο Facebook. Θα μπορούσαν να είναι συμμαθητές μου. Θα ήθελα πολύ να είναι συμμαθητές μου. Θα ήθελα να βρεθώ σε μια τάξη ως πρωτάκι μαζί τους και ο μόνος μου προβληματισμός να είναι με ποιον να κάτσω στους θρανίο. Ποιον να διαλέξω από τους παρακάτω τύπους. Ίσως για αυτό να έχουν άγχος τα πρωτάκια. Δεν είναι σίγουρα ακόμα πόσο γαμάτος ενήλικας θα γίνει ο πρώτος τους σχολικός φίλος.
Στο πλαίσιο ‘’χωριανοί βοηθάτε’’ ζήτησα με ένα στάτους να μου απαντήσουν για τι θυμούνται από την πρώτη μέρα τους στο σχολείο για να έχω και εγώ σήμερα το πρωί το άρθρο μου:
Χριστίνα Ρίμπονς Τη μαμά μου να κλαίει που θα με αφήσει ολομόναχη για πρώτη φορά. Και τα παπούτσια μου.
Martha Ostiouni να σου πω 1η μέρα γυμνασίου που το έχω πιο εύκαιρο;
Olga Paschalidou Τη μυρωδιά της τσάντας.. Τα χαμόγελα των φίλων μου..Τα παζλ…..
Nikoletta Logou Πρώτη μέρα στην πρώτη δημοτικού πήγα με κάτι μούτρα κατεβασμένα από τα νεύρα γιατί η μάνα μου είχε βάλει φούστα κι εγώ ήθελα να βάλω τζιν.
Angelina Lagadinou Την προσευχή που μου φάνηκε πολύ παράξενη!
Avgi Petropoulaki Την πόρτα του σχολείου όταν άνοιγε και αντίκριζα το κτίριο.
Christiana Polyviou Τίποτα.
Mika Panagou Πρώτη μέρα πρώτη δημοτικού… Πήγα σχολείο με το σχολικό και κατάφερα να βρω την τάξη μου Α3 στον πρώτο όροφο… μου το είχε δείξει η μαμά μου λίγες μέρες πριν… Φορούσα γαλάζια πόδια με τζιν καμπάνα από κάτω… Σιχαινόμουν την ποδιά, την έβαλα για δυο χρόνια, ήταν το 1977
Βάγια Αναστασοπούλου Άγχος σίγουρα! Αν μιλάμε για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού εγώ ήμουν περίεργη να γνωρίσω τη δασκάλα, τους νέους μου φίλους και κυρίως με ενδιέφερε να μάθω τις ημέρες της γυμναστικής και τις ώρες για διάλειμμα. Να παίξω σαν παιδί κι εγώ emoticon tongue βοήθησα;
Nick Taker Avramidis Mόλις ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι πρέπει να πάω σχολείο, πήγα στο κρεβάτι των γονιών μου και έκανα τον άρρωστο..Τελικά πήγα και μόλις είδα ένα κοριτσάκι που μου άρεσε το συνήθισα
Marita Alimissi Την ασορτί κορδέλα με το κολάν. Μπορντό!
Margarita Grammatikou Μια τάξη κλαμένα παιδάκια
Ivi Vasiliou 1. Είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δεις πως έγιναν όλοι μετά το καλοκαίρι. 2. Ένα μεγάλο ζήτημα ήταν το με ποιον θα κάτσεις…3. Και βεβαίως, σε ποιο θρανίο θα κάτσεις.
Nancy Mitropoulou Άγχος, κόμπος στο λαιμό, καμία όρεξη, ούτε καν για τυρόπιτα με milko, γονείς στα κάγκελα, απόγευμα στο βιβλιοπωλείο για τα υλικά της χρονιάς!
Constantina Bothou Αγιασμός πρώτη δημοτικού, κάθε φορά που χασμουριόμουν νόμιζα ότι κάνω κάποιο κονέκτ με τα Θεία, τον παπά και το Άγιο Πνεύμα. Το έλεγα στη μαμά μου. Κ ά θ ε φ ο ρ ά .
Dimitris Photopoulos Πω πω πόσα παιδάκια… Κι ένα στρατιωτάκι στην τσέπη…
Μάκης Γκουντινάκης- Φωτεινή Γραμμενίδου Θυμάμαι την πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο…χεράκι -χεράκι με το γειτονόπουλο μου τον Γιάννη…όποτε ήταν διπλό το κακό…και αυτός και το σχολείο…όλο τον χρόνο το ίδιο βιολί…στην πρώτη δημοτικού μετακόμισε και ησυχάσαμε αμφότεροι χαχαχα!
Panos Karanasios Αγιασμός, η μυρωδιά των βιβλίων, νέοι καθηγητές, το bullying όταν πήγαμε πρώτη γυμνασίου από τους μεγαλύτερους! Ο διευθυντής που έλεγε ανέκδοτα, η προσευχή παραταγμένοι όλοι στη σειρά!
Vanita Tsampa Τίποτα! Από την 1η μέρα τίποτα, κενό!
Φελίτσια Πριμηκύρη τα μαλλιά των συμμαθητριών μου που είχαν μακρύνει αισθητά και τη μυρωδιά των καινούργιων μου βιβλίων.
Fenia Labropoulou Ήθελα να φύγω κι έκλαιγα. Λύσσαξα, ψυχολογικό σοκ έπαθα. Μου έμεινε.
Πωλίνα Δημητρακοπούλου Εγώ πειράζει που δεν θυμάμαι καμιά πρώτη μέρα στο σχολείο;
Eleanna Giannopoulou Είχε πολλή πλάκα θυμάμαι, κυρίως γιατί μας μάζεψαν για προσευχή στο προαύλιο και θαύμαζα τις “μεγάλες” της 5ης και της 6ης Δημοτικού που ήταν ψηλές, άσε πια για αυτές του Γυμνασίου που δεν φόραγαν πια ποδιά αλλά στολές (σε ιδιωτικό πήγαινα).
Thalia Nt Πρώτη μέρα σχολείου, πρώτη φορά έκανα στην Β’ λυκείου. Είχα πάθει σοκ δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω, τους υπόλοιπους συμμαθητές μου, χαιρόντουσαν που συναντιόντουσαν, τον παπά που μας έβρεχε -ποτέ δεν κατάλαβα τίποτα από αυτά -μας φόρτωσαν κ τα βιβλία- εγώ συνήθως τα έβρισκα στο γραφείο του δωματίου μου. Ήθελα να φύγω κ αν γινόταν να ξαναπάω στο χωριό με τα πόδια κ ας ήταν 700 κ βάλε χιλμ. μακριά.
Stavroula Panopoulou Πρώτη μέρα στο σχολείο. Για πρώτη φορά. Με δάγκωσε ο Πάτροκλος. Στο μάγουλο. Δεν ξεχνώ. Αυτά.
Chrysa Darsakli Πρώτη μέρα στο σχολείο, όλες τις χρονιές, φτιαγμένα μαλλιά και καινούργια ρούχα.. Κ όλη την υπόλοιπη χρονιά με φόρμες και κεφτέ στο κεφάλι γιατί κανείς δεν ξυπνάει πριν τις 8 ξανά emoticon tongue/.
Maria Koutsaka Τον αγιασμό θυμάμαι, την αγαπημένη μου κυρία Πασχαλιά και την απαίτηση των δασκάλων να μπούμε οπωσδήποτε σε σειρές ανά τάξη λες και θα μας ετοίμαζαν για το εκτελεστικό απόσπασμα…ααα και το πόσο πολύ έχω αλλάξει από τότε. Καλή σχολική χρονιά!
Lila Stambouloglou Κλάμα.
Phoebe Panagiotopoulou Τους γονείς μου να με στήνουν στο μπαλκόνι με την ποδιά και την τσάντα για αναμνηστική φωτογραφία…
Metaxa Metaxa Το κεντημένο με το βελονάκι γιακαδάκι πάνω στην μπλε ποδιά της συμμαθήτριας μου. Με αυτήν ήθελα να καθίσω στο ίδιο θρανίο. Η δασκάλα με έβαλε με ένα τσουπωτό ροδαλό κορίτσι που μου θύμιζε τη miss piggy. Είναι ακόμα μία από τις καλύτερες φίλες μου!
Despina Dimitriadi Θυμάμαι αυτή την αίσθηση που άφηνε το πέρασμα της μεγάλης μεταλλικής πόρτας του σχολείου με τα κάγκελα… Κάθε χρόνο μια μεγάλη θριαμβευτική είσοδος μας περίμενε και πολλά χαμογελαστά πρόσωπα στο προαύλιο… με τις καινούργιες τους τσάντες, τα καλοσιδερωμένα ρούχα και τα αναψοκοκκινισμένα από τον ενθουσιασμό παιδικά πρόσωπα… Μέχρι σήμερα κάθε έναρξή μου κάπως έτσι την βιώνω … σαν μια μεγάλη θριαμβευτική είσοδο που μέσα της περιέχει απρόοπτα, ευχάριστα και λιγότερο ευχάριστα γεγονότα αλλά και πλήθος από …χαμογελαστά πρόσωπα…
Stavroula Karapapa Τη μυρωδιά των καινούριων βιβλίων και των πλαστικών μπλε τετραδίων!
Agnes Nt Είχαμε μετρήσει τα μπάνια και τα παγωτά όοολου του καλοκαιριού κ τα συζητούσαμε με την διπλανή.
Bessy Yovri Δεν είχα καμία όρεξη να πάω. Κάτι που συνεχίστηκε για πολλά χρόνια..
Akylina Palianopoulou Μετά το πρώτο διάλειμμα πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα στο προαύλιο (δεν αναρωτήθηκα γιατί τα άλλα παιδάκια τις είχαν αφήσει στις καρέκλες τους). Γέλασε κι ο κάθε πικραμένος…
Pantelis Spagis (1) Την αγωνία για το που θα καθίσω στην αίθουσα, αν θα τα καταφέρω το ίδιο καλά με την προηγούμενη χρονιά. (2) Την προσδοκία της νέας γνώσης, των νέων φιλιών. (3) Το σφίξιμο στο στομάχι από την ανυπομονησία.
Rita Makraki τη δασκάλα την κακιά που μου λεγε “εσύ κοριτσάκι που γράφεις με το αριστερό, θα πρέπει το κακό χεράκι να το δένουμε πίσω στην ποδιά” true story.
Nagia Gougou Αγωνία.. Ήθελα να μάθω τα πάντα και να γνωρίσω τις δασκάλες και τα άλλα παιδάκια!Ανυπομονούσα να με αφήσει από το χέρι ο μπαμπάς μου!! Ένας νέος κόσμος ήταν μπροστά μου και ήθελα να τα μάθω όλα! Καλή επιτυχία με το άρθρο!
Εγώ το κείμενό μου το παρέδωσα και έχω να προσθέσω πως για το καλό της ανθρωπότητας για σχολικά να μη με στέλνετε.
