Ας συμφωνήσουμε ότι προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα αυτοματοποιημένα. Αν καταλήξετε σε τελετή γάμου με την κορτιζόλη στον Θεό, είστε soulmates. Αν συναντηθήκατε στη στάση του μετρό, περάσατε όλη τη μέρα μαζί και μετά δεν ξαναείδατε ποτέ ο ένας τον άλλο, προφανώς και συνεχίζεις να ψάχνεις. Το άλλο μισό, ξέρεις.

Τι γίνεται αν σου έδωσε το Caprice απλά επειδή δεν πεινούσε πολύ; Τι κάνουμε αν ο τύπος στη στάση του μετρό πήρε ένα κομμάτι σου για πάντα μαζί του; Αν ο άντρας που σε περιμένει στο ψηλότερο σκαλί της εκκλησίας είναι το random guy της υπόθεσης;

Όταν η σύνδεση με τον άλλο είναι αυτό που πρέπει να είναι, απλά το ξέρεις. Είναι σχεδόν υπερφυσικό. Τα συναισθήματα είναι στο κόκκινο και η ανάγκη ξεκινάει από έναν πυρήνα που σχεδόν αγνοούσες. Αν το θέμα μας εδώ ήταν το πώς θα καταλάβεις ότι βρήκες το soulmate σου, θα λέγαμε αυτό: ανακαλύπτεις τον πυρήνα αυτό. Όλα ξεκινούν από βαθιά. Από την ανάγκη για επικοινωνία μέχρι τη σεξουαλική επιθυμία. Είναι κάπως βίαιο, αλλά τα κάνει όλα ξεκάθαρα. Καταλαβαίνεις ότι κάτι συμβαίνει εδώ.

Ποιος λέει ότι πρέπει να καταλήξεις μαζί με το soulmate σου;

Τι σε έκανε να πιστέψεις ότι εσύ και το άλλο σου μισό θα κάνετε επισκέψεις σε κουμπάρες και να πηγαίνετε στο σούπερ μάρκετ κάθε Σάββατο; Γιατί να θέλεις να μετατρέψεις σε ρουτίνα και κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο τα πυροτεχνήματα και τις πεταλούδες;

Αν με ρωτάς, το να βρεις το άλλο σου μισό δεν καταλήγει στο happy end που έχεις στο μυαλό σου. Ούτε σε πρακτικές διαδικασίες που οδηγούν στην αναπαραγωγή. Το πλάσμα αυτό υπάρχει για όλες τις φορές που τα πάντα στραβώνουν και νιώθεις ότι δε σε καταλαβαίνει κανείς. Για τις στιγμές που θα ήθελες να πατήσεις παύση σε όλα και να σκάσει ένα πυροτέχνημα στο κεφάλι σου. Που θα σε ξεβαλτώσει και θα σε ξεκολλήσει.

Για όταν δε συνεννοείσαι με κανέναν, αλλά ξέρεις ότι με εκείνον θα το καταφέρεις. Ή ακόμα και η δυσκολία στο να συνεννοηθείτε μπορεί να σου δώσει τη λύση. Δεν είναι εκεί για να βγάζει νόημα, δεν είναι εκεί για να συζητάτε για λογαριασμούς και το χερούλι της κατσαρόλας που έσπασε. Δεν είναι εκεί για να τον χαραμίζεις σε άσκοπες αναλύσεις για τα κουτσομπολιά του γραφείου.

Είναι εκεί για να είναι όσα δεν μπόρεσε κανένας άλλος

Για την ουσία. Για να σου θυμίζει το νόημα του να ζεις, να προσπαθείς, να ερωτεύεσαι. Είναι εκεί για να κάνει αντιληπτή τη διαφορά στην επικοινωνία με οποιοδήποτε άλλο πλάσμα. Θα σου το πω αλλιώς. Το άλλο σου μισό είναι το άτομο στο οποίο θα πας βρεγμένη από τη βροχή, ταλαιπωρημένη, με χίλια πράγματα στο μυαλό σου να σε απασχολούν. Μετά από έντονες διαφωνίες στη δουλειά και έναν τσακωμό με την αδερφή σου και τον σύντροφό σου ταυτόχρονα. Δε θα το αναλύσεις, δε θα το συζητήσετε. Θα σε κάνει μια αγκαλιά και όλος αυτός ο θόρυβος θα πάει περίπατο.

Θα έχουν μπει όλα στη θέση τους. Θα έχεις καταλάβει μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα πως όλο το drama δεν έχει κανένα νόημα. Οι διαφωνίες θα λυθούν και με την αδερφή σου θα τα βρείτε. Νόημα έχει αυτή η επαφή. Απλά το ότι είσαι εκεί. Σε ένα μικρό break από την πραγματικότητα.

Δεν είναι αυτό που νομίζεις

Το soulmate σου μπορεί να είναι σε σχέση με κάποια άλλη, να μένει σε άλλη χώρα, να φεύγει μεθαύριο με ένα backpack στην πλάτη, να είναι γυναίκα, να είναι μποέμ, να είναι ο ταμίας στην τράπεζα. Που πιάσατε κουβέντα στο break του για τσιγάρο. Μπορεί να είναι παντρεμένος με μια συμπαθέστατη κυρία και πατέρας τριών παιδιών. Μπορεί να είναι κάποιος που δε θα γνώριζες στη μαμά σου ή δε θα συμπαθούσε η φίλη σου.

Μπορεί να είναι εκείνος που έφαγε το πρώτο Caprice ή ο κύριος δίπλα στο γαμπρό στο ψηλότερο σκαλί της εκκλησίας.

Γιατί έχει τόση σημασία; Γιατί πρέπει να είστε μαζί; Γιατί να μην είσαι ευτυχισμένη απλά επειδή υπάρχει;