#Με_τη_Γεωργία. Εγώ, εσύ, εκείνος. Το γράψαμε, το υποστηρίξαμε, το φωνάξαμε. Ζητήσαμε απόδοση Δικαιοσύνης. Ζητάμε να μην ξανασυμβεί σε καμιά και κανέναν. Θέλουμε διαπαιδαγώγηση για το πριν. Στήριξη για το τώρα. Δικαιοσύνη για το αύριο.

Εν ολίγοις, λειτουργία όλων των θεσμών προληπτικά, υποστηρικτικά και κατασταλτικά. Χωρίς αστερίσκους και ψιλά γράμματα. Αρκεί;

Όσα κατήγγειλε με αξιοθαύμαστο θάρρος η 24χρονη Γεωργία Μπίκα ξεσήκωσαν ένα πρωτοφανές κύμα στήριξης. Οι για πολλούς «ακτιβιστές του πληκτρολογίου» βρέθηκαν στους δρόμους κάνοντας σε αυτούς τους πολλούς πιο κατανοητό από ποτέ ότι «εμείς αδερφή μας, σε πιστεύουμε». Μια στήριξη – υπόσχεση, για κάθε γυναίκα που θα βρεθεί σε αντίστοιχη θέση στο μέλλον. Ώστε να μη νιώσει καμία ποτέ ξανά μόνη και ανίκανη να μιλήσει και να ζητήσει Δικαιοσύνη, έχοντας δίπλα της ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας. Αρκεί;

Η απάντηση βρίσκεται στα γεγονότα των ημερών.

Παρότι το βλέμμα και η προσοχή όλων στράφηκαν στην υπόθεση της Γεωργίας με μόνο αίτημα την ανάδειξη της αλήθειας για όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ, το μόνο που βλέπουμε είναι σκιές.

Ο δρόμος που έχει να διασχίσει κάθε επιζώσα βιασμού κάθε άλλο παρά εύκολος είναι και ανώδυνος. Αλλεπάλληλες καταθέσεις και χρονοβόρες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις που πολλές φορές οφείλονται σε σοβαρές δυσλειτουργίες του συστήματος και κενά, επαναθυματοποίηση και απόδοση ευθυνών στην ίδια (victim blaming). Όλα αυτά την ώρα που έχει να δώσει μια μοναχική και ολόδική της μάχη: Αυτή για να σώσει τον ψυχισμό της. Ποιος μπορεί να ελαφρύνει το βάρος που έχει να σηκώσει στις πλάτες της μια επιζώσα βιασμού; Ο ίδιος μηχανισμός που συχνά πυκνά το εντείνει: η Πολιτεία.

Με αφορμή τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό, το κέντρο για τα έμφυλα δικαιώματα και την ισότητα «ΔΙΟΤΙΜΑ» διεκδικεί την άμεση υλοποίηση πέντε μέτρων με στόχο την ενίσχυση της υποστήριξης αυτών των γυναικών:

«Να δημιουργηθούν ιατροδικαστικές υπηρεσίες σε όλους τους νομούς και να καλυφθούν άμεσα τα κενά στις υφιστάμενες (13) με παράλληλη διασφάλιση της άμεσης πρόσβασης των θυμάτων σε ιατροδικαστή/τρια σε 24/7 βάση.

Να εξοπλιστούν όλα τα νοσοκομεία και οι δομές δευτεροβάθμιας ή και πρωτοβάθμιας υγείας της χώρας με κιτ/κουτί βιασμού με παράλληλη πρόβλεψη για επιμόρφωση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού προκειμένου να διασφαλιστεί άμεση πρόσβαση των επιζωσών βιασμού σε ιατρική φροντίδα και μέριμνα. Στο πλαίσιο αυτό να διενεργούνται και όλες οι επιπλέον εξετάσεις (τεστ εγκυμοσύνης, PEP test/ Post-exposureprophylaxis for HIV infection, κ.λπ.).

Να δημιουργηθούν Rape crisis centres σε μεγάλα αστικά κέντρα/νοσοκομειακές μονάδες σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία και στη λογική του one-stop-shop. Πρόκειται για κέντρα αντιμετώπισης περιστατικών βιασμού που λειτουργούν 24/7 σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ απασχολώντας εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, και τα οποία συνεργάζονται θεσμικά με δομές υγείας, ψυχιατρικής, δικαιοσύνης με στόχο την άμεση και πολύπλευρη υποστήριξη των επιζωσών.

Εναλλακτικά μπορούν να δημιουργηθούν Sexual Assault Referral Centres/ SARC στα οποία παρέχεται ιατρική φροντίδα, πρακτική και συναισθηματική υποστήριξη και πραγματοποιούν ιατροδικαστικές εξετάσεις. Σημειώνεται ότι στα SARC μπορεί μια γυναίκα να απευθυνθεί χωρίς να απαιτείται εντολή της αστυνομίας.

Επιπλέον αποδεικτικό υλικό μπορεί να διατηρείται σε σχετική βάση δεδομένων προκειμένου η επιζώσα να το αξιοποιήσει για την καταγγελία της σε δεύτερο χρόνο και όποτε το αποφασίσει.»

Χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν από την αρχή στο πλευρό της Γεωργίας. Σε μια κοινωνία που προσπαθεί −έστω και με αργά βήματα− να αλλάξει. Για να νιώθουν όλες και όλοι ασφαλείς. Κι όταν δεν είναι, να ξέρουν πως, όταν μιλήσουν, δε θα συναντήσουν τοίχους. Η Πολιτεία οφείλει άπλετο φως σε κάθε σκιά. Και αδιαπραγμάτευτη στήριξη με κάθε μέσο σε κάθε επιζώσα κακοποιητικής συμπεριφοράς. Οφείλει να γίνει η ίδια η αλλαγή.

Για να μην υπάρξει άλλη Γεωργία.