Σίγουρα τον έχεις δει πίσω από τα decks σε κάποιο μεγάλο πάρτυ, σίγουρα έχεις λικνιστεί στις house επιλογές του, τώρα ήρθε η ώρα να τον γνωρίσεις! Ο Γιάννης Χουλιάρας, γνωστός ως John Chouliaras συστήνεται στο savoirville, μας μιλάει για τα μυστικά και τις προκλήσεις του επαγγέλματος, την αγάπη του για τη house μουσική, τα επόμενα σχέδια και μας προτείνει tracks για το καλοκαίρι.
Ποιες έιναι οι επιρροές σου;
Οι επιρροές μου μουσικά αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Πιο παλιά υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που ακολουθούσα παντού και επηρεαζόμουν, αλλά τελικά βλέπω ότι όσο προχωράς,μεγαλώνεις και ωριμάζεις, επιζητάς άλλα πράγματα κάθε φορά.
Οι μεγαλύτερες επιρροές μου, djs δηλαδή που ακολουθούσα όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την progressive μουσική ,ήταν o John Digweed και ο Sasha, σε μια άλλη εποχή γύρω στα 10 με 15 χρόνια πίσω.
Αυτό τον καιρό μου αρέσει το Detroit, o Juan Atkins, o Delano Smith. Τώρα τελευταία με έχει κερδίσει ο ήχος του detroit με τις μεγάλες προσωπικότητες του, όπως είναι ο Delano Smith,ο Juan Atkins, o MR G και πολλοί άλλοι.
Μπορείς να χαρακτηρίσεις το στυλ της μουσικής που παίζεις;
Αυτό που παίζω αυτή τη στιγμή θεωρώ ότι είναι μια μορφή tech house με αρκετά στοιχεία house, σας μπέρδεψα το ξέρω είναι τα djιστικα αυτά (γέλια). Μου αρέσει το φωνητικό, η χαρά μες στο κομμάτι, ο ρυθμός, και από εκεί και πέρα το background είναι όποιο επιλέγεις κάθε φορά. Μπορεί να ναι σκληρό, σε πιο deep ήχους αλλά πάντα να έχει το στοιχείο της house.
Να μπορώ να θυμηθώ και λίγο την παλιά την ωραία τη house, με τους ρυθμούς, τα όργανα, τα φωνητικά.
Φτιάχνεις μουσική;
Φτιάχνω ναι. Έχω βγάλει κάποια tracks, ετοιμάζω τώρα ένα Ep με 3 τραγούδια, δουλεύω πάνω στην παραγωγή κάνω και κάποια μαθήματα.
Πόσο δύσκολο είναι το σωστό κομμάτι στη σωστή στιγμή, είναι θέμα εμπειρίας ή ταλέντου;
Το ταλέντο είναι κάτι βασικό, όχι απλά για να μιξάρεις δυο tracks , αλλά πιο πολύ για να μπορείς να νιώθεις τα συναισθήματα του κόσμου, να μπορείς να κοιτάς μια-δυο φορές και να διαβάζεις το κοινό. Δε θεωρώ ότι είναι εύκολο και εκεί ξεχωρίζουν οι επαγγελματίες από τους ερασιτέχνες. Θέλει πολλή μεγάλη εμπειρία και πολλές σφαλιάρες. Για παράδειγμα, πολλές φορές νιώθεις σίγουρος για τον εαυτό σου και λες θα βάλω αυτό το κομμάτι γιατί είναι φανταστικό και θα έχει ανταπόκριση αλλά τελικά δεν έχει και δεν αρέσει στο κοινό. Αυτή είναι η λεγόμενη ‘σφαλιάρα’ και πρέπει να φας αρκετές.
Πώς εξισορροπείς την ανάγκη να παίξεις κάτι καινούριο και ιδιαίτερο με την επιθυμία του κοινού να ακούσει κάτι πιο συνηθισμένο και mainstream;
Εκεί είναι τα δύσκολα. (γέλια) Το κυριότερο πρόβλημα σήμερα στο επάγγελμά μας είναι τα χρήματα, κακά τα ψέματα. Αν είσαι επαγγελματίας dj και δεν έχεις κάποια άλλη δουλειά το πρωί, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η αγορά είναι πολύ δύσκολο να παρουσιάζεις συνέχεια αυτό που θέλεις εσύ. Οπότε πρέπει να είσαι λίγο πιο διαλλακτικός για να μπορείς να παίξεις και σε άλλα μέρη, έξω από τα νερά σου, πιο mainstream. Προσωπικά δε μπορώ να το κάνω αυτό γι αυτό και δεν παίζω σε όλα τα είδη μαγαζιών. Προσπαθώ να βρίσκω τους χώρους που να ταιριάζουν σε μένα, στη μουσική που θέλω να παίξω και στον κόσμο που θέλω να απευθυνθώ.
Έχω περάσει πολλά χρόνια με το να έχω κάποιον πάνω από το κεφάλι μου να μου λέει παίξε αυτό παίξε το άλλο, και το άντεχα για να μπορώ τώρα να παίζω όπως εγώ θέλω. Είναι ανάλογα πώς θα το διαχειριστεί ο καθένας.
Στην αναγνωρισιμότητα των κομματιών τώρα, βοηθάει πολύ το ραδιόφωνο. Εγώ κάνω εκπομπή στο joinradio.gr κάθε Σάββατο και έχω τη δυνατότητα να βάζω πολλά κομμάτια καινούρια και να τα μαθαίνει ο κόσμος, να του γίνονται οικεία γρηγορότερα.
Πώς πιάνεται ο παλμός σε μια βραδιά;
Σε ένα house πάρτυ, παίζουν 2 με 3 djs. Το πιο σημαντικό στη βραδιά είναι το λεγόμενο warm up. Ο dj που θα παίξει πρώτος δηλαδή, είναι και ο υπεύθυνος για το mood της βραδιάς. Κάποιοι σνομπάρουν το warm up και δε θέλουν να κάνουν, αλλά είναι ξεκάθαρα η πιο σημαντική ώρα του μαγαζιού γιατί φτιάχνεις τη διάθεση, με σεβασμό και στους επόμενους που θα ακολουθήσουν βεβαίως. Η αρχή του set σου πρέπει να δίνει το παλμό, για να δείξει στον κόσμο τι θα ακολουθήσει. Μια βραδιά πρέπει να χει αρχή μέση και τέλος, να χει flow.
Εκεί φαίνεται για μένα ο επαγγελματισμός του κάθε dj. Να παίζει το σωστό για κάθε ώρα και περίσταση. Πρέπει να λαμβάνεις υπόψη την ώρα που παίζεις, τον κόσμο για τον οποίο παίζεις, τη διάθεση, το τι θα γίνει μετά, πόσο θα κρατήσει. Είναι τόσοι παράγοντες που πρέπει να συνυπολογίσεις πριν βάλεις το πρώτο σου track. Και γι αυτό είμαι και κατά των playlists, σίγουρα πρέπει να υπάρχει ένας οδηγός αλλά μέχρι εκεί.
Σχολίασέ μας το φαινόμενο των playlists.
Εκεί είναι που δε μου αρέσει το laptop παρόλο που τα τελευταία δύο χρόνια παίζω με laptop. Παλιά έπαιζα με cd, έχω περάσει και από βινύλια. Με το laptop γίνεται το εξής: ο όγκος της μουσικής είναι πάρα πολύ μεγάλος, μπορείς και να ακούσεις και να βρεις και να αγοράσεις και να σου στέλνουν promos. Χάνεσαι λίγο, οπότε αναγκαστικά πρέπει να χεις έναν οδηγό. Να λες ότι αυτό το καλοκαίρι έχω αυτά τα 30 tracks τα οποία θα έχω σαν βασικό κορμό και από κει και πέρα ανάλογα με το που παίζω και με το τι γίνεται θα διαμορφώνω.
Τι σε εξιτάρει στο dj-ing;
Η μουσική. Η ηλεκτρονική μουσική. Είναι φοβερό να παίζεις και να χεις από κάτω σου είτε 50, είτε 1000 άτομα και να τα κάνεις να χορεύουν, να χαμογελάνε, να ουρλιάζουν, να σε αποθεώνουν, να σου ζητάνε να σταματήσεις για να πιουν νερό (γέλια). Όλο αυτό που παίρνεις από τον κόσμο, όλη αυτή η ενέργεια που στέλνεις και σου επιστρέφεται διπλή.
Τι δεν ξέρουμε για έναν dj;
Δεν ξέρετε τι συμβαίνει στο μυαλό του την ώρα που παίζει μουσική, ή μάλλον πόσα πράγματα συμβαίνουν ταυτόχρονα! Tην ώρα που εσύ ακούς ένα κομμάτι, ο dj ακούει ένα άλλο κομμάτι, σκέφτεται σε ποιο σημείο θα βάλει το επόμενο, αν είναι αυτό που πρέπει να βάλει, τι εφέ να βάλει, σκέφτεται τρία τραγούδια μπροστά, κοιτάει τον κόσμο. Και ανάβει τσιγάρο και πίνει ποτό. (γέλια)
Μεγάλο πρόβλημα επίσης είναι να μη θυμάσαι τίτλους κομματιών. Μου κολλάει ας πούμε μια μελωδία στο μυαλό και δε θυμάμαι το όνομα του κομματιού για να το βρω και τρελαίνομαι!
Τι δεν πρέπει να ρωτάμε έναν dj;
Να ρωτάς τα πάντα. Και tracks και όλα. Όχι τεχνικά πράγματα εν ώρα εργασίας όμως. Όσον αφορά το request τώρα, αν σου ζητήσουν ένα κομμάτι που ξέρεις ότι ταιριάζει και στο ζητήσουν και ευγενικά, το παίζεις εννοείται. Τώρα αν σε ρωτήσουν πότε θα παίξεις ελληνικά, πότε θα αλλάξει το στυλάκι και τέτοια περίεργα, τότε καταλαβάινεις ότι ή εσύ βρίσκεσαι σε λάθος μαγαζί ή εκείνος που ρωτά. Εκεί κοιτάς το υπόλοιπο μαγαζί και κρίνεις.
Το κοινό της house μουσικής στην Ελλάδα που αυξάνεται συνεχώς πώς το σχολιάζεις;
Μου αρέσει πάρα πολύ! Είτε πάνε στο πιο mainstream, είτε πάνε στο πιο edm (electronic dance music) το πριόνι δηλαδή, αυτό που βαράει. Αυτή η μουσική είναι δημιούργημα των τελευταίων χρόνων και είναι trend. Παρόλο που δε μου αρέσει καθόλου, έχει κάνει πολύ καλό στη μουσική μας σκηνή γιατί έχει φέρει νεό κόσμο, 18 έως 22 ας πούμε ηλικιακά. Μου αρέσει που οι νέοι ακούν edm μουσική, γιατί έχουν κάνει το βήμα να μπουν στη house και υπάρχει κινητικότητα οπότε αυτό μόνο καλό μπορεί να κάνει.
Τώρα υπάρχει κ μια μερίδα κοινού που ξέρει από house μουσική, και αυξάνεται τα τελευταία χρόνια όπως είπες. Αυξάνονται και οι dj και ο κόσμος πλέον μπορεί να καταλάβει και να ξεχωρίσει. Δε μπορούμε όλοι να αρέσουμε σε όλους.
Είναι καλό να υπάρχει ανταγωνισμός θεμιτός. Γιατί δεν καθησυχάζεσαι, βελτιώνεσαι και θες να κάνει πάντα περισσότερα.
Η πιο έντονη στιγμή σου;
Η πιο έντονη στιγμή μου σαν dj θεωρώ ότι δεν έχει έρθει ακόμα. Σαν fan όμως, έχω ζήσει τρομερά έντονες στιγμές, με αποκορύφωμα ένα πάρτυ σε ένα μικρό event με 300 άτομα όπου άκουσα τις καλύτερες μουσικές της ζωής μου. Ήμουν για τρεις ώρες σε τρομερή διαύγεια και διάθεση, δε μπορούσα να σταματήσω να χορεύω, έφυγα γεμάτος χαρά και μουσική. Ήταν κάτι που άλλαξε το prospect μου στη μουσική, η διάδραση που είχε αυτός ο dj με τον κόσμο ήταν μοναδική, εξωπραγματική! Μας κοίταζε, έκανε κίνηση, και εμείς εκέι μαζί του, όση ώρα ήθελε. Αυτό θα το θυμάμαι για πάντα.
Το πιο τρελό σου όνειρο;
Έχω πολλά όνειρα, χωρίς όνειρα δεν κάνουμε τίποτα. Σίγουρα το πιο μεγάλο είναι να βγω στο εξωτερικό, να κάνω κάποιες παραγωγές που να μπορούν να σταθούν επάξια έξω από την Ελλάδα. Όλα θέλουν το χρόνο τους, δε μπορούν να γίνουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Το θέμα είναι τα όνειρα να γίνονται στόχοι. Η σειρά είναι ως εξής: πολλή δουλειά, πολλή υπομονή, τύχη και συγκυρίες.
Επόμενα σχέδια;
Έχουμε στο πρόγραμμα events σε Πάρο, Διακοπτό, Ικαρία, Σαντορίνη αλλά και ΑΘήνα. Μετά από πολύ καιρό θα κάνω και διακοπές στην Ικαρία φέτος, ελπίζω, 15 μέρες.
Τα επόμενα πράγματα που συζητάμε για το χειμώνα θα περιλαμβάνουν και κάποιες άλλες μορφές τέχνης μαζί με τη μουσική, όπως φωτογραφία, ζωγραφική και visuals! Έχω αρχίσει και ψάχνομαι πολύ με αυτά γιατί θεωρώ ότι δίνουν άλλη όψη σε ένα χώρο και σε ένα πάρτυ και ήδη έχω ξεκινήσει συνεργασία με έναν άνθρωπο από Κύπρο που θα παρουσιάσει και αυτός τη δουλειά του με τα visuals. Προσπαθούμε να κάνουμε και κάτι παραπάνω εκτός της μουσικής και παράλληλα με τη μουσική βεβαίως. Να κάνουμε πιο διαδραστικά τα πάρτυ, να τα σχεδιάζουμε και με άλλες μορφές τέχνης.
Tι κομμάτια μας προτείνεις γι αυτό το καλοκαίρι;
https://youtu.be/xSL3QUiuh1YResident Advisor/John Chouliaras
Φωτογραφίες: www.facebook.com/GeorgeXigosPhotography?fref=ts
Η φωτογράφιση έγινε στο Couleur Locale, Nορμανού 3, Μοναστηράκι
