Κι όμως η Αμερική μπορεί να είναι άδεια. Γιατί δεν είναι μόνο το Λας Βέγκας, η Νέα Υόρκη και το Μανχάταν. Είναι και όλα εκείνα που δεν δείχνουν οι ταινίες κι οι σειρές, και που αν τα δείξουν δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν.
Σε αυτά τα μέρη ξόδεψε μια δεκαετία της ζωής του ο φωτογράφος Josef Hoflehner. Γεννημένος σε μια πόλη της Αυστρίας ήρθε από πολύ μικρός σε επαφή με αχανείς εκτάσεις. Αυτές που λένε ότι δεν πιάνει το μάτι. Περιτριγυρισμένος από βουνά και τοπία βουβά χωρίς αυτή τη βαβούρα και το “πολύ” της πόλης. Κάτι όμως έλειπε από όλο αυτό το σκηνικό. Ίσως οι εγκαταλελειμμένοι δρόμοι, τα κλειστά εδώ και χρόνια μαγαζιά και το απάτητο χιόνι του χειμώνα. Περιοχές και δρόμοι που απλά ξεχάστηκαν με τα χρόνια γιατί ήρθαν άλλες λεωφόροι και πόλεις να τα αντικαταστήσουν.
Η σειρά φωτογραφιών που δημιούργησε εκεί ονομάζεται “Roadside America”. Πιο συγκεκριμένα είναι οι πολιτείες στην καρδιά της Αμερικής, ακριβώς εκεί στη μέση. Ξεκίνησε να φωτογραφίζει τα διάφορα τοπία από το 2007 και δε σταμάτησε έως το 2017. Οι φωτογραφίες του Josef Hoflehner αποδεικνύουν ότι για κάποιες στιγμές μπορούμε να ξεχάσουμε εντελώς την ανθρώπινη ύπαρξη στον πλανήτη, μιας και τα τοπία μπορεί να είναι πολύ πιο “δυνατά” από αυτήν. Η ανθρώπινη παρουσία όμως ποτέ δεν λείπει, όσο και αν εμείς προτιμούμε να ξεχνιόμαστε. Το να αποτυπώνεις το στίγμα που έχει αφήσει ο άνθρωπος στο τοπίο και τη φύση χωρίς να αποτυπώσεις ποτέ ένα ανθρώπινο ον στις φωτογραφίες, αυτό είναι που έκανε το Roadside America ένα μοναδικό έργο.
Χιονισμένες πλαγιές, σκουριασμένες πινακίδες δρόμου, ξεχασμένες επιχειρήσεις και μαγαζιά. Όλα συνιστούν ένα μέρος που αμέσως σε κάνει να σκεφτείς: ” τι γινόταν εκεί όταν υπήρχαν ακόμα άνθρωποι;”. Παιδιά που έπαιζαν στο χιόνι, κυκλοφορία αυτοκινήτων που συντονιζόταν από τις πινακίδες και κόσμος που μπαινοέβγαινε στα μαγαζιά. Αυτή η Αμερική όμως βρίσκεται μακριά.
Κι έπειτα έρχεται το ερώτημα “τι γίνεται όταν φύγουν οι άνθρωποι;”. Τα τοπία είναι λες και βγήκαν από κάποια μετά – αποκαλυπτική ταινία, όπου όλο το ανθρώπινο είδος έχει εξαφανιστεί και μόνο ένας είναι αυτός που μπορεί να σώσει την κατάσταση. Στην περίπτωση μας είναι ο Josef Hoflehner που αυτό που κάνει είναι απλά να “σώσει” αυτά τα μέρη. Να μην ξεχαστούν στο χρόνο, να πατηθούν τα χώματα εκεί και κάποιος επιτέλους να δει το μοναδικό πράγμα που αχνοφαίνεται στο βάθος – τον ορίζοντα.
