Διάβασα το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο στα οκτώ μου κι έκτοτε δεν σταμάτησα ποτέ να αγαπώ τα βιβλία και τις ιστορίες τους.
Μέχρι σήμερα, έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα είδη λογοτεχνίας. Στη δευτέρα Γυμνασίου, ανακάλυψα τον κόσμο των αστυνομικών περιπετειών και διάβαζα σχεδόν ένα βιβλίο κάθε σαββατοκύριακο. Το καλοκαίρι της πρώτης Λυκείου ερωτεύτηκα την κλασική λογοτεχνία και υπηρέτησα το υπέροχο κλισέ της 16χρονης που διαβάζει Τζέιν Ευρ κάτω από την κληματαριά, στη βεράντα του παππού, όσο οι μεγάλοι παίρνουν τον μεσημεριανό τους ύπνο.
Χρόνια μετά, ενήλικη πια, ανάμεσα σε απαιτητικές δουλειές και σπουδές, έπιανα τον εαυτό μου να αναζητά όλο και πιο συχνά εκείνο το συναίσθημα τού “μ’ αρέσει τόσο η ιστορία που διαβάζω, ώστε ανοίγω το βιβλίο ακόμα και στο ασανσέρ, προκειμένου να προχωρήσω πέντε γραμμές παρακάτω.” Αυτό το συναίσθημα που αναγνωρίζουν καλά, όσοι αγαπούν τη λογοτεχνία και τα βιβλία.
Την πρώτη φορά που άκουσα για τη δημιουργία μίας εφαρμογής που επιτρέπει την ακουστική “ανάγνωση” ενός βιβλίου, απέρριψα αμέσως την ιδέα, χωρίς καν να το σκεφτώ. Πώς μπορείς να αντικαταστήσεις τη μυρωδιά και την αφή των σελίδων ενός βιβλίου; Πώς να απαρνηθείς τη θαλπωρή τού να αποκοιμηθείς με το βιβλίο σου αγκαλιά στον καναπέ; Ποιος θα σου δώσει πίσω τις σημειώσεις που μπορείς να κάνεις πάνω στο βιβλίο σου; Ήμουν κάθετη. “Όλοι αυτοί δεν αγαπάνε αληθινά τα βιβλία”.
Τελευταία, έπιανα τον εαυτό μου όλο και πιο συχνά να εύχεται για περισσότερο χρόνο για διάβασμα. Η bucket list μου δεν μίκραινε, δεν διάβαζα όσο θα ήθελα. Μία θυσία στον βωμό του κλασικού μοτίβου που είχα μάθει ή συνηθίσει: Να διαβάζω το βιβλίο μου στον καναπέ/κρεβάτι/πολυθρόνα με ένα αχνιστό τσάι ή μία παγωμένη λεμονάδα.
Όχι, εαυτέ μου! Έχουμε 2022, και καλέ εαυτέ μου, δεν είσαι πια η έφηβη με τα αλάτια στα μαλλιά που διαβάζει τα βιβλία σαν να έχει παγώσει ο χρόνος. Πρέπει να προσαρμοστείς.
Ο άνθρωπος αλλάζει, προχωρά και αγκαλιάζει ό,τι καινούργιο. Αλλιώς μένει κολλημένος για πάντα στο ίδιο σημείο.
Κανένας από τους πρωταγωνιστές των αγαπημένων σου ιστοριών δεν θα το ήθελε αυτό.
Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μού έμαθαν οι ιστορίες των βιβλίων μου, αλλά και η ιστορία η ίδια, είναι πως είναι σοφό να μην επιμένεις σ’ αυτό που σου είναι οικείο. Να ανοίγεις τα μάτια σου και τα αυτιά σου και να προχωράς σε νέα μονοπάτια. Ένα βιβλίο αυτοβοήθειας, θα το έλεγε: βγες από το comfort zone σου.
Κάπως έτσι ανοίχτηκε μπροστά μου ο νέος κόσμος, στον οποίο μπορούμε να ακούσουμε ηχητικά βιβλία απ’ όπου κι αν είμαστε, αρκεί να έχουμε το smartphone μας κι ένα ζευγάρι ακουστικά. Όταν ανακάλυψα το Jukebooks πήρα μία μεγάλη, βαθιά ανάσα -σαν να προετοιμαζόμουν για βουτιά- και περιηγήθηκα στον κατάλογο των βιβλίων της πλατφόρμας, ένα μοντέλο που μου θύμισε το εύχρηστο και οικείο περιβάλλον του Netflix.
Με την εγγραφή μου είχα 15 ημέρες δωρεάν απεριόριστης ακρόασης, και το δοκίμασα.
Είχα πρόσβαση σε 380 τίτλους στα ελληνικά, σε 10 εκδοτικούς οίκους, με επιλογές βιβλίων από τη σύγχρονη και την κλασική λογοτεχνία, την αυτοβελτίωση, τις βιογραφίες, το non-fiction για ένα ευρύ κοινό και τα βιβλία για παιδιά και εφήβους. Σαν μία νέου τύπου βιβλιοθήκη.
Βρήκα κατηγοριοποιημένα τα βιβλία σε καλοκαιρινές επιλογές, best sellers, νέες κυκλοφορίες, βιβλία που έγιναν ταινίες, βιβλία που έχουν βραβευτεί, θρίλερ, βιβλία φαντασίας και τρόμου, βιβλία από γυναίκες ή άντρες συγγραφείς, βιβλία με ερωτική ή δραματική υπόθεση, κλασικά βιβλία, βιβλία για την «αρχαία σοφία και τις επιστήμες», την προσωπική ανάπτυξη, αλλά και με βάση τη διάρκειά τους, βιβλία με σύντομες αφηγήσεις. Όσο οργανωμένες κι αν έχεις τις βιβλιοθήκες σου, τέτοια κατηγοριοποίηση δεν έχεις.
Πόσες ιστορίες και πόσους νέους αγαπημένους πρωταγωνιστές έχασα, επειδή δεν προλάβαινα να διαβάσω τα βιβλία μου με τον τρόπο που είχα παγιώσει στο μυαλό μου;
Σ’ αυτές τις δεκαπέντε μέρες άκουσα 11 βιβλία. Το πιο υπέροχο; Χώρισα τις αναγνώσεις μου ανάλογα τη δραστηριότητα.
Για παράδειγμα, για τα απογεύματα που έτρεχα στον διάδρομο γυμναστικής επέλεξα το Είσαι γαμάτος, είσαι γαμάτη της Jen Sincero (εκδόσεις Key Books), με τη φωνή της Ειρήνης Μπαλτά. Πήρα έμπνευση, ιδέες και έκανα πιο ευχάριστα τα 4 χιλιόμετρα μου. Μέσα σε τρεις προπονήσεις το είχα τελειώσει. Win win.
Κράτησα το ψυχολογικό θρίλερ Το δέμα του Sebastian Fitzek (εκδόσεις Διόπτρα), για τις ώρες την ουρά του σούπερ μαρκετ, του ταχυδρομείου και της τράπεζας. Ποιος δεν θα προτιμούσε τη φωνή της Ειρήνης Καζάκου αντί τη φασαρία των ταμείων; Με το ίδιο σκεπτικό, το Πράσινο Σημειωματάριο της Clare Pooley (εκδόσεις Μεταίχμιο), με τη φωνή του Γιάννη Παπαδάτου, ήταν η αφήγηση που διάλεξα για να ακούω πριν κοιμηθώ.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν είχα σκεφτεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα: μπορούσα να απομονώνω τους ήχους και τους περισπασμούς και ανενόχλητη να ακούω της αφηγήσεις, φτιάχνοντας με τη φαντασία μου εικόνες, πρόσωπα και στιγμές. Τώρα, μπορούσα να διαβάζω και με κλειστά μάτια.
Μέσα σε 15 μέρες άκουσα 11 βιβλία, γνώρισα 11 -κάποιους νέους για μένα- συγγραφείς, προσέγγισα δύο κατηγορίες που δεν είχα δοκιμάσει μέχρι σήμερα, έβαλα στη ζωή μου 11 νέες ιστορίες. Δεν θα το έκανα ποτέ, αυτό αν επέμενα στο να διαβάζω με τον κλασικό τρόπο τα βιβλία μου.
Κι επειδή κανείς δεν είπε πως, αν ακούς audiobooks σταματάς να διαβάζεις, να ξέρεις ότι το σαββατοκύριακο διάβασα ένα βιβλίο ξαπλωμένη στον καναπέ με την κουβέρτα μου. ΟΚ, κανείς δεν μπορεί να μου το πάρει αυτό. Πια έχω δύο τρόπους ανάγνωσης.
Η ευκολία τού να ακούς audiobooks ενώ κάνεις διάδρομο, ενώ μαγειρεύεις και πριν τον ύπνο, λες και κάποιος σου λέει μία ιστορία για να κοιμηθείς, έχει μία δική της μαγεία. Μέσα από τα ακουστικά σου έχεις τα αγαπημένα σου βιβλία παντού, μαζί σου.
Η μηνιαία συνδρομή του Jukebooks κοστίζει €9.99, τιμή που μειώνεται στο μισό με την ετήσια συνδρομή γνωριμίας στα €59.90. Αξίζει για να κερδίσεις ξανά το πολύτιμο “μ’ αρέσει τόσο η ιστορία που διαβάζω ώστε, ανοίγω το βιβλίο ακόμα και στο ασανσέρ, προκειμένου να προχωρήσω πέντε γραμμές παρακάτω.” Τώρα, αντί να ανοίγεις το βιβλίο στο ασανσέρ, θα ανοίγεις το app και θα προχωράς παραπάνω από πέντε γραμμές.
