Αγαπώ τη δουλειά μου. Μέρα με τη μέρα μεταμορφώνομαι σε αυτό που πάντα ήθελα να γίνω. Κι ακριβώς γι’ αυτό θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Γιατί πάντα ήξερα τι θέλω να κάνω. Και δεν μετάνιωσα ποτέ. Ούτε στα δύσκολα. Δεν θα μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη σε καμία άλλη δουλειά.

Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, ότι ο επαγγελματικός μου δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Κάθε άλλο. Στην πραγματικότητα, έχει αγκάθια, εμπόδια και δυσκολίες καθημερινές. Έχει ανταγωνισμό, πολλές φορές αθέμιτο. Και δουλειά. Πολλή δουλειά. Πολύ περισσότερη απ’ όση χωράει σ’ ένα ωράριο.

Το ξέρω πως δεν είμαι η μόνη. Εσύ που με διαβάζεις τώρα ταυτίζεσαι. Θα ΄θελες να δουλεύεις λιγότερο, να έχεις χρόνο για την προσωπική σου ζωή. Ξέρεις, όμως, πως αν θέλεις να διακριθείς, να ξεχωρίσεις και να διεκδικήσεις μια καλύτερη θέση, θα πρέπει να αποδεικνύεις διαρκώς την αφοσίωσή σου στη δουλειά.

Και κάπως έτσι, βρίσκεσαι να δουλεύεις όλη μέρα. Το γραφείο γίνεται ο χώρος που περνάς τις περισσότερες ώρες της ημέρας σου. Οι συνάδελφοι μετατρέπονται ξαφνικά στους πιο κοντινούς σου ανθρώπους. Το Σαββατοκύριακο περνά σαν αστραπή και, πριν προλάβεις να κάνεις σχεδόν το οτιδήποτε, έχει έρθει ξανά η Δευτέρα.

Μπορεί να ξεγελάς τον εαυτό σου με τη σκέψη ότι «αυτή η εβδομάδα ήταν δύσκολη, η επόμενη θα είναι καλύτερη». Κι έτσι περνούν αμέτρητες εβδομάδες, ούτε ξέρεις πόσες. Ο χρόνος περνά και φεύγει, πριν καν το καταλάβεις. Και σε ρωτάω: Δεν θέλεις να ζήσεις;

Όσο κι αν αγαπάς τη δουλειά σου, είναι δυνατόν να καταλαμβάνει τόσο δυσανάλογα πολύ χρόνο από τη ζωή σου;

Χάνεις το μέτρο και μαζί μια σειρά από άλλα, σημαντικά πράγματα, όπως τους ανθρώπους που αγαπάς και χρόνο για όσα σου αρέσει να κάνεις. Μετά έρχεται η δεύτερη απώλεια, αυτή των δυνάμεών σου. Οι παράγοντες που οδηγούν στο burnout χτίζονται σταδιακά και αθόρυβα, η κατάρρευση όμως θα έρθει ξαφνικά και ολοκληρωτικά, επηρεάζοντας τόσο τη σωματική, όσο και την ψυχική σου υγεία.

Η λέξη – κλειδί: Όρια

Το μόνο που μπορεί να σε σώσει από μια σειρά συνεπειών είναι τα όρια. Όσο δύσκολο κι αν είναι, θα πρέπει να θεσπίσεις όρια ανάμεσα στα διαφορετικά κομμάτια που συνθέτουν τη ζωή σου και να αφήσεις χώρο σε όλα. Η δουλειά δε μπορεί να υπερκαλύπτει καθετί άλλο.

Πώς, όμως;

Ένα καλό μέρος για να ξεκινήσεις είναι να διακόπτεις κάθε επαγγελματική δραστηριότητα εκτός του χώρου και των ωρών εργασίας σου. Βγήκες από την πόρτα του γραφείου; Η εργασιακή σου ημέρα τελειώνει εδώ και η προσωπική σου ζωή σε περιμένει. Ίσως είναι η ώρα να ασχοληθείς με τις δουλειές του σπιτιού, το αγαπημένο σου χόμπι ή να συναντήσεις κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Η διασφάλιση αυτού του ελεύθερου χρόνου, κατά τον οποίο θα κάνεις οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δουλειά, είναι το πρώτο βήμα για μια πιο ισορροπημένη ζωή.

Σημαντικό είναι, επίσης, να κατανοήσεις πώς ο ρυθμός με τον οποίο δουλεύεις τώρα επηρεάζει το σώμα σου. Προσπάθησε, ας πούμε, να απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: Πόσο ασκείσαι; Τι τρως; Μήπως καταναλώνεις πολύ αλκοόλ; Πιθανότατα, οι απαντήσεις θα σε οδηγήσουν στη συνειδητοποίηση ότι δεν αφιερώνεις στην αυτοφροντίδα σου όσο χρόνο θα έπρεπε. Αυτός ο πολύτιμος χρόνος επιτρέπει σε μυαλό και σώμα να επαναφορτιστούν.

Το μόνο που έχεις πραγματικά να κάνεις είναι να επανεξετάσεις τις προτεραιότητές σου. Καλή η δουλειά, δε λέω, αλλά νιώθεις πραγματικά πλήρης μόνο με αυτή; Προς έκπληξή σου, ίσως διαπιστώσεις ότι η απόκτηση μιας πιο ισορροπημένης προοπτικής θα σε βοηθήσει να αποδίδεις καλύτερα και στον επαγγελματικό τομέα, διαφυλάσσοντας παράλληλα την ψυχική σου υγεία, την εσωτερική σου ευεξία και θα σε οδηγήσει σε μια πιο ευτυχισμένη ζωή.