Η καλη μερα απο τον καφε φαινεται
Υπάρχουν μέρες και μέρες στη ζωή ενός ανθρώπου. Υπάρχουν εκείνες που θα ξυπνήσεις με κέφι και όρεξη, και υπάρχουν και εκείνες που δεν θα θέλεις να βλέπεις άνθρωπο μπροστά σου. Και οι 365 όμως, έχουν ένα κοινό: ξεκινούν πάντα με μία (ή παραπάνω) κούπα καφέ. Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν αυτή η κούπα απουσιάζει.
Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες μέρες της σύντομης ζωής μου, όταν ξυπνούσα υπήρχε πάντα καφές στην κουζίνα. Μπορούσα λοιπόν, ήρεμη, με κέφι ή χωρίς, να αρχίσω την μέρα μου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένειά μου που πάντα φρόντιζε για αυτό. Τον τελευταίο καιρό όμως, υπάρχουν μέρες που ξυπνάω και δεν έχει καφέ. Είναι οι ίδιες μέρες που δεν ξεκινούν ομαλά και ωραία, αφού σιχτιρίζεις με το που κάνεις eye contact με την καφετέρια. Γι’ αυτές τις μέρες, δεν θέλω να φύγω ποτέ από το πατρικό μου. Μετά σκέφτομαι πως μπορώ να πάρω μια εσπρεσιέρα και να φύγω κυρία.
Δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που δεν πίνουν καφέ. Τους ανθρώπους που κάθε πρωί παίρνουν το τσάι τους ή έναν χυμό. Πρώτον γιατί το τσάι είναι νερό και δεν υπάρχει λόγος να το πίνεις αν δεν είσαι άρρωστος και δεύτερον, γιατί όποιος είπε ότι ήπιε χυμό και δεν του θέρισε το στομάχι, είπε ψέματα. Καλό θα ήταν να σοβαρευτούμε και να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πως τη μέρα που θα τελειώσει ο καφές στον πλανήτη, θα φανεί το αληθινό πρόσωπο όλων μας. Δεν θέλεις να το δεις αυτό, πίστεψέ με. Όχι εγώ, μια φίλη.
Η καλή μέρα από τον καφέ λοιπόν, φαίνεται. Είναι να πετύχεις τη σωστή ποσότητα από φρέσκο γάλα. Να πετύχεις την κοφτή κουταλιά ζάχαρη, να μην βγει νερουλός αλλά ούτε και πολύ βαρύς ο καφές, και γενικά να υπάρχει ήδη εκεί όταν θα πηγαίνεις προς την κουζίνα. Είτε γιατί μένεις με το αγόρι σου, είτε με την συγκάτοικο που ξυπνάει νωρίς, είτε με την οικογένειά σου. Αυτοί είναι οι κανόνες. Άπαξ και κάτι απ’ όλα αυτά πάει στραβά, είμαστε εδώ για να δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες. Σπεύσατε στον κοντινότερο φούρνο με τον πιο ωραίο καφέ.
Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν, είναι πως ο καφές είναι ιεροτελεστία. Είτε τον πιεις πρωί, είτε απόγευμα, είναι μια μικρή προσευχή. Σε βοηθάει στις δύσκολες ώρες, πάνω από ατελείωτες συζητήσεις με φίλους, πάνω από τρία διαφορετικά βιβλία σχολής, δίπλα από ένα κείμενο που πρέπει να ανέβει αύριο το πρωί. Ο καφές είναι πάντα εκεί και ευθύνεται για τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής σου. Ξέρεις, ακόμα και τις απλές, μικρές, καθημερινές.